เพราะอยู่ไกลเกินกว่าเอื้อมมือถึง เอ่ยรำพึงในคืนวันเลยหวั่นไหว เพราะไกลเกินเหินห่างร้างหัวใจ เพราะเป็นได้แค่ใครที่ธรรมดา เพราะธรรมดาเกินไปใช่หรือเปล่า ระหว่างเราจึงเป็นได้แค่เหว่ว้า ระยะทางห่างไกลในเวลา ใช่สำคัญหากแต่ว่าเราจริงใจ แต่เพราะว่าเธอไม่เคยคิด ฉันจึงเป็นเพียงหนึ่งชีวิตที่หวั่นไหว เธอผ่านมาเพียงเพื่อจะผ่านไป ผ่านมาเพื่อลองใจในรักลวง เพราะไกลเกินเหินห่างเอื้อมคว้าถึง จึงรำเพยเอ่ยรำพึงในความหวง แม้จะรู้ที่ผ่านมาแค่ลมลวง แต่ก็ยังคงห่วงไม่ล้างลา เพราะแพ้จิตแพ้ใจแพ้ในรัก เธอสูงส่งเกินจักประมาณค่า ระดับจิตของเธอไม่ธรรมดา ความงามเธอเกินกว่าคำว่างาม
ไม้หอม 11 พ.ย. 2550 15:14 น. - ID 109488 
1466
4
0
11 พฤศจิกายน 2550 16:42 น. - comment id 786924
ไม่สูงเกินกว่าใจจะไขว่คว้านะครับ
11 พฤศจิกายน 2550 17:06 น. - comment id 786928
สวัสดีครับ ไม้หอม แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับ
11 พฤศจิกายน 2550 19:20 น. - comment id 786963
เพราะอยู่ไกลเกินกว่าเอื้อมคว้าไหว จึงห่างไกลเกินกว่าเอื้อมคว้าถึง ทำให้ใจต้องเศร้าเฝ้าคำนึง แถมติดตรึงในรัก..ปักจาบัลย์เขาอาจไกลตัว แต่สำหรับหัวใจคุณคงไม่ห่างไกลเขามั้ง
12 พฤศจิกายน 2550 00:20 น. - comment id 787060
แม้อยู่ไกลเกินกว่าเอื้อมคว้าถึง แต่ใจหนึ่งมีสิทธิ์คิดห่วงหา แม้ความฝันเลือนรางกลางดวงตา ขอเธออย่ายอมแพ้แค่ความไกล
12 พฤศจิกายน 2550 10:41 น. - comment id 787172
แวะเข้ามาอ่านกลอนด้วยอ่อนไหว ช่างเหมือนใจเราจังยังกับเห็น นาม "ไม้หอม" มาเผยด้วยเคยเป็น น้ำตาหยดกระเซ็นสายดูคล้ายกัน
12 พฤศจิกายน 2550 17:07 น. - comment id 787333
มองหาคนใกล้ดูสิคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
