ไม่รู้ว่าขลาดกลัวเกินไปไหม แต่ที่รู้คือหัวใจ ยังไม่กล้า เมื่อเริ่มรัก ก็งดงามตระการตา เมื่อโรยลา ร้างเลือน ก็เหมือนตาย ที่เคยดีแสนดี แค่ทีแรก อาจแปลกแยก เมื่อรักหาย เปลี่ยนใจใหม่ คนมั่นคง หลงรัก ปักดวงใจ ก็แค่คนน่าเบื่อหน่าย ในสายตา ไม่รู้ว่าขลาดกลัวเกินไปไหม แต่ถ้ารักแล้วทำร้าย ไม่... ดีกว่า ขออยู่อย่างไม่มีใคร ในอุรา ดีกว่าแลกรักด้วยน้ำตา ค่าไม่มี ขออยู่อย่างไม่มีใครในสายตา ดีกว่าว่ายทะเลน้ำตา ครารักเลือน
เมย์ธิรินธร 10 พ.ย. 2550 06:16 น. - ID 109443 
925
6
0
10 พฤศจิกายน 2550 06:59 น. - comment id 786181
หน้าส่วนตัว
ปิยโต ชายเต โสโก ความโศรกย่อมเกิดจากของอันเป็นที่รัก
ครับคุณเมย์ธิรินธร แต่ความรักเป็นสิ่งงดงามนะครับ 
10 พฤศจิกายน 2550 07:46 น. - comment id 786195
10 พฤศจิกายน 2550 09:17 น. - comment id 786241
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ครับ
10 พฤศจิกายน 2550 09:44 น. - comment id 786253
อยุ่แบบคนไร้หัวใจเชียวหรอ อย่าเพิ่งคิดมาเน้อ หลายคนมีดีๆให้ชื่นชมอยู่นะคะ
10 พฤศจิกายน 2550 11:01 น. - comment id 786310
กลอนความหมายดีจังค่ะ.. ชื่นชมค่ะ..น่าชื่นชม.. สบายดีนะคะ.. รักษาสุขภาพด้วยค่ะ..
10 พฤศจิกายน 2550 20:13 น. - comment id 786601
ไม่รู้ว่าขลาดกลัวเกินไปไหม แต่ไม่อยากขาดใจ...และเหนื่อยอ่อน ยามที่รักต้องมาลบและจบตอน จึงไม่ขอแน่นอน...ขอรักใครชอบได้โดนใจจัง ชอบผลงานคุณนะค่ะ
10 พฤศจิกายน 2550 22:19 น. - comment id 786661
แวะมาอ่านบทกลอนครับ ถึงเราจะเจ็บ จากความรักที่สิ้นหวัง แต่มันก็เป็นบทเรียนที่คอยสอน สำหรับรักครั้งต่อไปครับ เก็บรักแท้ไว้สำหรับคนที่ใช่ครับ อิอิ เป็นกำลังใจให้คนเหงา ๆครับ
11 พฤศจิกายน 2550 12:43 น. - comment id 786866
ว่ายทะเลน้ำตามาทักทายค่ะ
11 พฤศจิกายน 2550 13:09 น. - comment id 786882
ระวังจมน้ำนะคะ...เซฟตัวเองหน่อย...อิอิ
18 พฤศจิกายน 2550 02:52 น. - comment id 790238
Special Thank for : คุณ บนข.
คุณ คนบนเกาะ
คุณ ไหมไทย
คุณ หมอนอิง
คุณ ชายเหงา
คุณ เพียงพลิ้ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
