ความโอบเอื้ออบอุ่นที่คุณมอบ แม้เพียงขอบคะนึงหวามความคิดถึง ก็พริ้มพรมห่มใจให้คำนึง ปานน้ำผึ้งรินหยดรดกลับคืน เพียงเนื้อความส่งผ่านมาว่าคิดถึง ก็อุ่นซึ้งวาบหวามเกินห้ามฝืน คลายเงียบเหงาเกาะกุมใจในค่ำคืน คลายขมขื่นที่ซ่อนตัวข้างหัวใจ ทุกทิวาราตรีที่พ้นผ่าน ช่างเนิ่นนานเหลือทนจนหวั่นไหว ความคิดถึงเร้ารุมอยู่ภายใน จึงฝากใจกับสายลม... ไปห่มกาย ความคิดถึงคือนิยามความสุขล้น ให้ชีวิตบางคนมีความหมาย บนเส้นทางคดเคี้ยวและเปลี่ยวดาย ยังแอบหมายมีใครหนึ่งให้ซึ้งทรวง...
ผู้หญิงช่างฝัน 9 พ.ย. 2550 08:53 น. - ID 109405 
1239
13
0
9 พฤศจิกายน 2550 08:58 น. - comment id 785557
อรุณสวัสดิ์ คุณ ผู้หญิงช่างฝัน โปรดมารดน้ำใจให้คน ทำงานในซอยรางน้ำบ้างนะครับ
9 พฤศจิกายน 2550 09:24 น. - comment id 785569
คิดถึงเหมือนกันครับ
9 พฤศจิกายน 2550 09:35 น. - comment id 785576
อ่านแล้วชื่นชอบมาตอบไว้ ราวกับเขียนให้คนในฝัน แค่หน้าไม่เห็นยังผูกพัน ถึงใครคนนั้น "พิมญดา"
9 พฤศจิกายน 2550 09:35 น. - comment id 785577
เพียงส่งเสียงตามสายก็คลายหนาว เพียงจ้องดาวก็ส่งใจฝากไปถึง เพียงคำหวานบอกรักจักตราตรึง เพียงรำพึงถึงกันนั้นอุ่นพอ ฝากคำหวานห่มใจให้กันหน่อย หนาวไม่น้อยแค่นี้แหละที่ขอ คำว่ารักคิกถึงซึ้งใจพอ ยินดีรอวันกลับ...รับขวัญใจ..
9 พฤศจิกายน 2550 10:23 น. - comment id 785612
ใช่ค่ะมีแล้วยังอยากมีอีกเลยงะผู้หญิงไม่หยุดรัก
คิคิ สบายดีนะคะ
9 พฤศจิกายน 2550 10:41 น. - comment id 785618
อยากฝากลมพรมไปให้ถ้วนทิศ มิตรสนิทจิตมั่นด้วยคิดถึง ฝากเอ่ยคำรำพันว่าเคยซึ้ง คงรำพึงถึงเธอทุกค่ำคืนแวะมาสวัสดียามเช้าครับ
9 พฤศจิกายน 2550 11:59 น. - comment id 785669
เพียงความคิดถึง........ ก็ซาบซึ้งสายใจใยผสาน ที่หลั่งรินรดซึ้งถึงดวงมาลย์ ได้ซาบซ่านหวานเอิบอิ่มพิมพ์ตรึงใจ.
9 พฤศจิกายน 2550 12:50 น. - comment id 785708
ความรุ้สึกนี้เคยมีครับ.. เดี่ยวนี้ก้ยังมีอยู่ ไม่เคยจืดจางลงเลย.. แวะมาเยี่ยมครับ
9 พฤศจิกายน 2550 15:57 น. - comment id 785842
9 พฤศจิกายน 2550 18:16 น. - comment id 785894
สุดขอบความคะนึง แทนคุณแทนไท ...ความคิดถึงส่งถึงจะซึ้งไหม เป็นความนัยจากใจละไมอุ่น ทุกไมตรีวลีร้อยสร้อยละมุน หวังให้คุณ อุ่นทั่ว ทั้งหัวใจ คิดถึงใครคนหนึ่งถึงมาบอก เป็นคำที่อยากบอกใช่หลอกให้ คนที่แสนคิดถึงต้องชอกใจ ช้ำไปทั้งดวงในใจไม่ทำ คิดแค่ว่าความคิดถึงจะพึงถึง ใครคนหนึ่งซึ่งงาม ตามความร่ำ ในอารมณ์ ที่ละมุนกรุ่นประจำ จึงนอบนำคำความ ตามเธอมา ไม่คิดว่าความคิดถึงจะซึ้งซ่าน แค่ได้จารผ่านความปรารถนา ในคะนึงก็รึงรุกทุกเวลา ขอบคุณสร้อยปรารถนาที่มาเยือน ความคิดถึงส่งถึงความคิดถึง จากไมตรีคำนึงหนึ่งมาเอ่ยเอื้อน ความเป็นเราเนื้อกายอาจลางเลือน แต่ใจเนื้อเชื่อไม่เลือน...ไม่เบือนใจ พระศุกร์ที่ ๐๘ เมษาที่รัก ศักราช ๒๕๔๘
9 พฤศจิกายน 2550 19:04 น. - comment id 785924
แวะมาบอกว่าคิดถึงจริงๆค่ะ งานการมากมาย จนไม่อาจรังสรรค์งานใดๆได้เลย แต่ที่ห้ามไม่ได้ก็ความคิดถึงนี่ล่ะเน้อ
หนาวแล้ว รักษาสุขภาพดีๆนะคะ
9 พฤศจิกายน 2550 19:09 น. - comment id 785936
เพียงอยากบอกคนดีทุกที่ว่า คิดถึงนะเพื่อนยาเวลาห่าง ยิ่งกว่านั้นความเก่าเล่ามิจาง ยังคิดถึงเพื่อนอย่าง..เธอคนดีคิดถึงเสมอนะค่ะ
9 พฤศจิกายน 2550 21:04 น. - comment id 786046
ฝากความคิดถึงไปยัง คุณผู้หญิงช่างฝันด้วยครับ
10 พฤศจิกายน 2550 10:40 น. - comment id 786297
คิดถึงบ้านกลอนและสมากชิกทุกคนครับ
10 พฤศจิกายน 2550 11:33 น. - comment id 786346
ดีคะพระจันทร์ฯแวะมาทักทายจ้า
10 พฤศจิกายน 2550 12:51 น. - comment id 786437
คิดถึงจังเล้ยฝาแฝด
10 พฤศจิกายน 2550 14:29 น. - comment id 786468
คุณภู ภัทรชนน ซอยรางน้ำ น้ำท่วมมั้ยคะคุณครูพิม หนาวนี้หนาวนัก.. หากห่มด้วยรักจักหายหนาว.. มั่วค่ะมั่ว...
คุณ Sonax0651 งวดนี้จะซื้อ 651 ถ้าถูกจะพาไปเลี้ยง เพี้ยง!...
คุณผู้หญิงฯ ขอบคุณคุณผู้หญิงฯ จากคุณผู้หญิงฯ ค่ะ
คุณ Salukphin ขอบคุณนะคะ.. ความคิดถึงมีอานุภาพล้นเหลือจริง ๆ คอนเฟิร์มค่ะ
/
คุณผู้หญิงไร้เงา ห่างหายกันไปนานนะคะ.. แต่ก็ยัง.. กรุ่นกลิ่นมิตรภาพเนอะ.. (ขอยืมหน่อยนะคุณ)
ขอบคุณทุกน้ำใจนะคะ.. วันนี้เบลอ ๆ นิดหน่อย แต่ก็... ด้วยไมตรีค่ะ ..
13 พฤศจิกายน 2550 23:36 น. - comment id 788145
15 พฤศจิกายน 2550 09:06 น. - comment id 788716
คงเป็นความคิดถึงที่คุณชอบ เพลงพรพบพราก (แด่...ผูก พัน พบ พราก) พึงสำนึก สวัสดี แหละลาก่อน ด้วยโลกคน ดั่งละคร จริงซ้อนฝัน ผ่านพบแล้ว แม้มิอยาก จะจากกัน แต่เธอฉัน ล้วนมิอาจ มิพลัดไกล พึงสำเหนียก ขอบคุณ แหละขอโทษ อาจปีติ ปราโมทย์ อาจหมองไหม้ อาจกระทำ ถูกกระทำ อยู่ร่ำไป เธออาจเสีย ฉันอาจได้ ใครจะรู้ (ฉันอาจเสีย เธออาจได้ ใครจะรู้) พึงสัมผัส โลกลำพัง แหละโลกเพื่อน โลกกระตุ้น กระซิบเตือน การต่อสู้ ส่งสุ้มเสียง ประสานศัพท์ สดับดู เปิดโลกหู โลกหัวใจ โลกสายตา พึงสัมพันธ์ ที่นั่น แหละที่นี่ จากวันนั้น ถึงวันนี้ สู่วันหน้า ผ่านบุคคล พื้นที่ กาลเวลา ต่างโฉมหน้า เราเพียง แต่ผ่านทาง พึงส่งพร ไม่เป็นเธอ ก็เป็นฉัน กระหนาบทัณฑ์ ชะตากรรม กระหน่ำข้าง ใครเป็นใคร ไม่รู้หรอก หลังหมอกจาง เก็บหัวใจ เอาไว้บ้าง...คิดถึงกัน! โดยไพวรินทร์ ขาวงาม ๒๕๔๙ / สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ มิถุนายน ๒๕๕๐
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
