สาว..บ้านไร่..!

พุด

ฝันไว้ในจินตนาการ
มินานรอไปเป็นชาวไร่
ปลูกฟักแฟงแตงไทยผลไม้
ได้ใช้ชีวิตติดดิน
อาจมีเพียงกระท่อมไม้ไผ่
ไม่ศิวิไลซ์ไร้สิ้น
วัตถุใดใครใครใฝ่จินต์
ดวงชีวินมิให้ความสำคัญ
จะหว่านดาวเรืองบานชื่นหงอนไก่
รดน้ำด้วยใจเปี่ยมฝัน
ชื่นชมพุดตานบานบุรีมะลิวัลย์
ทานตะวันเต็มทุ่งรับรุ่งอรุโณทัย
ริมบึง..บัวผลิละออจากช่อรัก
มาทายทักแสงทองส่องไสว
เกี่ยวก้อยยอดรักอธิษฐานใจ
ชวนกันไปวัดทำบุญ
ยามค่ำนอนนิ่งดูดาว
รับลมหนาวดวงดอกไม้ไทยหอมกรุ่น
มะลิพุดซ้อนอ้อนฝากกลิ่นละมุน
โลกหยุดหมุนดูวิถีงามนิยามรักแห่งสองเราที่รู้พอ..!


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song217.html
กระท่อมชาวไร่ 
พี่ นี้ ไม่มีสมบัติพัสถาน 
ที่จะบันดาล วิมาน ห้อง หอ
มีเพียงกระท่อม ไม้ ไผ่ 
ของชาวไร่ มอซอ
สงสาร โปรดรอ พี่เถิด ทูนหัว
กระท่อม น้อย อยู่ริมลำห้วยธารา
ทั่วถิ่น วนา ไร้ความ น่า กลัว
เรไรจำเรียง เสียง ก้อง
แสงจันทร์ส่อง สลัว 
น้องรัก อย่ากลัว ว่าจะขื่นขม
ไม่มี บันไดจะไต่ขึ้นไปสู่สรวง สวรรค์
เปรียบกระต่าย หมายจันทรา
สุดทางรักมัน ได้แต่ระทม
ถ้ามีปีกบิน เหมือนนก พี่จะโผผิน ลอยลม
คว้าน้องมาชม ให้สมอุรา
เป็นดอกฟ้า อยู่กลางทรวงพี่ได้ไหม
จะมอบดวงใจ ไว้เพียง แก้วตา
เอ็นดูพี่เถิด สาย ใจ ขอจงได้ เมตตา
แม้นน้องศรัทธา จงอย่าเดียดฉันท์...