ฉันอยู่นี่ขณะที่เธออยู่โน่น ริมขอบฟ้าอ่อนโยน...คนอ่อนไหว ที่สุดกายแม้จะห่างกันอย่างไร เราก็พบกันได้ในบทกวี บทกวีแห่งความรักจากใจรัก ในน้ำหนักเนื้อถ้อยสร้อยศัพท์ศรี รวมความจริง ความงาม และความดี จากใจโน้นและใจนี้ชุบชีวัน บทกวีประหนึ่งเพลงเปล่งขับขาน ร้อยชีวิตจิตวิญญาณแรงงานฝัน ความรู้สึกลึกซึ้งหยั่งถึงกัน ฉันอยู่นี่ เธออยู่นั่น อ่านอารมณ์ เปิดความคิดอิสราท้าทายยุค ช่วยแบ่งเบาความทุกข์ที่ทับถม แบบต่อแบบ บทต่อบท รสนินม หวานก็คม ขมก็เข้ม เต็มหัวใจ!
5 พฤศจิกายน 2550 11:17 น. - comment id 782798
ชอบเหมือนกันคะ
5 พฤศจิกายน 2550 11:31 น. - comment id 782814
คุณพิมญดา ชอบบทกลอนหรือคนเอามาลงครับ.. ขอบคุครับที่แวะมาทักทายกันครับ ปล.แล้วที่เรียก พี่ก. มันหมายความว่าเยี่ยงไรครับสงสัยจัง ตอบหน่อย
5 พฤศจิกายน 2550 11:49 น. - comment id 782836
ชอบกลอนนี้เหมือนกันค่ะ..เพราะมากๆ...
5 พฤศจิกายน 2550 12:26 น. - comment id 782863
ไม่รู้สิคะศรัทรามั้งคะคนเขียน และรักบทกลอนคะ(ไม่กล้าบอกว่าชอบ) คนเราเวลาชอบนี่น่ากลัวเกิดจิตอยากได้อยากมีอยากเป็นเจ้าของ ..หากรักก็คงได้แค่มอง..รู้ไงคะว่ารักข้างเดียว..แต่ลองชอบสิอยากนักละอยากได้ครอบครองพอไม่ชอบคือหมดเลยโดนทิ้ง..อิอิ..ส่วนเรียกพี่ก.คุณพี่ไม่ได้ชื่อพี่กริชหรอคะ(หรือพิมจำผิดหว่า) ขออำภัยคะ
5 พฤศจิกายน 2550 15:58 น. - comment id 783020
To.white rose ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกัน แล้วจะแวะไปทักทายกันบ้างนะ
5 พฤศจิกายน 2550 16:38 น. - comment id 783061
ดีจังค่ะ.. เพราะดี.. ขอบคุณที่นำกลอนดี ๆ มาให้อ่านนะคะ..
5 พฤศจิกายน 2550 16:54 น. - comment id 783085
ดีคะพระจันทร์ฯแวะมาทักทายค่ะ
6 พฤศจิกายน 2550 10:23 น. - comment id 783642
คุณหมองอิง ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกัน ยินดีมากครับที่ชอบกลอนบทนี้ แล้ววันหลังถ้ามีกลอนดีๆจะเอามาลงให้อ่านนะนะครับ คุณพระจันทร์ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมกัน แล้วจะไปหานะครับ..