โอ้..ลูกน้อย เอ่ยปากถาม แม่จ๋ายาม นี้พ่อ อยู่ที่ไหน น้ำตารื่น ชื้นขอบ กลืนลงไป สุดกลั้นใจ ตอบลูก พ่อจากลา พ่อของเจ้า อยู่ไกล คนละโลก เจ้าอย่าโศก เสียใจ เลยเชียวหนา ถึงอย่างไร ยังมีแม่ คอยนำพา เป็นแก้วตา ดวงใจ แม่เชยชม แท้จริงแล้ว เขาไป กับหญิงอื่น หน้าระรื่น ยิ้มย่อง แสนสุขสม ปล่อยให้หญิง ต้องทน ทุกข์ระทม ให้ตรอมตรม กล่อมลูกน้อย เจ้ากลอยใจ อย่าได้กลับ มาอีกเลย นะชายเอ๋ย กระไรเลย ไร้น้ำจิต คิดหนีได้ มิสงสาร สองแม่ลูก ร้างห่างไกล จำฝืนใจ จำทน เพื่อลูกยา ***** ชีวินมธุรา
4 พฤศจิกายน 2550 02:09 น. - comment id 782193
ชีวินมธุรา แวะมาอ่าน กลอนเศร้า
4 พฤศจิกายน 2550 06:11 น. - comment id 782206
กลอนเศร้าแต่เช้าเลย...แงๆๆๆๆ...
4 พฤศจิกายน 2550 10:59 น. - comment id 782262
เศร้าจังคะ
4 พฤศจิกายน 2550 15:38 น. - comment id 782430
กลอนเศร้าจังครับ แวะมาเยี่ยมครับ ไม่เห็นหลายวันแล้วนะครับ คิดถึงบทกลอนครับ
5 พฤศจิกายน 2550 15:25 น. - comment id 782967
สวัสดีค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมานะคะ ทานกาแฟสักแก้วนะคะ รักษาสุขภาพกันนะคะ