คิดถึงอาแป๊ะ

ฝากฝัน

วันยุ่งยุ่งหุงข้าวอยู่ในครัว
ประตูรั้วถูกเคาะอยู่อึงมี่
อาอ้วงโอ๋ยอาอ้วงเปิกตูซี
เห็งตะกี้ยังอยู่หน้าบ้างเลย
         อ้าวอาแป๊ะเป็นไงมีไรหรือ
เห็งลกลื้อจอกนิ่งอยู่เฉยเฉย
จะลักจ้างบ้างไหมม่ายไกเลย
พาอาเชยกะอั๊วไปหนามบิง
        จะเดินทางไปไหนหรืออาแปะ
ก็เจ้าแกะลูกอั๊วที่หัวหิง
ปูเหลียวนี้มังเปี่ยงที่ทังกิง
มังย้ายถิ่งปายอยู่อเมลิกา
       มังซื้อบ้างหลังหญ่ายอยู่ที่โน้ง
ถูกเขาโก่งค่าซ่อมจงเกิงค่า
อั๊วซ่องเองก็ไล้เบาลาคา
ประหยักค่าใช้จ่ายไล้หลายดอลล์
      ผมจะไปทำงานวันพรุ่งนี้
ก็พอดีไปส่งอาแปะก่อน
ช่วยเหลือกันไม่คิดหรอกค่าออน
พรุ่งนี้ก่อนเจ็ดโมงค่อยเจอกัน
เอ้อ..ลูกซื้อบ้านเมืองนอกหลังออกใหญ่
ยังตั้งใจใช้พ่อก็น่าขัน
แปะชราเจ็ดสิบกว่าก็แก่ครัน
ค้อนเลื่อยนั้นทิ้งร้างมาหลายปี
       เพราะลูกแก้วแววช่างที่ยังเหลือ
แปะทำเพื่อลูกรักไม่หักหนี
ไปเถิดแปะไปเถิดให้โชคดี
คงจะมีโอกาสได้เจอกัน
       มองเครื่องบินเหินหาวตามราวฟ้า
มิเห็นหน้าอาแปะอีกเลยฉัน
สองปีผ่านอาเชยมาสามวัน
บ้านแปะนั้นขายทิ้งแล้วจากไป
        บอกอาแป๊ะแพ้อากาศจนล้มป่วย
แต่เพียรช่วยซ่อมบ้านจนไม่ไหว
เพียงสี่เดือนอาแปะก็ตายไป
ที่บ้านใหม่ไอ้แกะเมืองไอ้กัน