. เมฆวิปผุชชิตาฉันท์ ๑๙ ๏ กะกากากากากากะกะกะกะกะกา กากะกากา..............................กะกากา ๏ สงบนิ่งยามตรึกตรองพิเคราะห์อุทกธาร ซึ่งกระเซ็นซ่าน.......................และเฟื่องฟอง ประสงค์มัจฉาอันต่างวิริยะคะนอง แน่นนทีผอง...........................ระเริงชล ทว่ายังแต่หมายมีนคหณะปะปน ล้วนระเหหน..........................คละคล่ำไป ขยับกายทั้งอุ้งมือเปะปะขณะสมัย- ทั้งระรื่นใน.............................กระแสสินธุ์ ๚ ๏ และมุ่งหมายมัจฉาซึ่งอภิรติสะทิน- นาฏล้ำศิลป์.............................สง่างาม กระโจนแหวกว่ายเพลิดเพลิน ณ สลิลวิราม ทั้งพยายาม..............................จะเร่งแซง ขนาดใหญ่น้อยเรียงรายและวิจรณแผลง- ผ่านนทีแรง.............................และเชี่ยวเกิน พินิจเห็นเช่นนั้นหมีหฤทยมิเพลิน เพียงจะประเมิน....................ประมาณปลา ๚ ๏ ตะปบว่องไวเชี่ยวชาญพิริยะดุจคว้า ควานเขม้นหา.........................มิลามือ สง่าผ่าเผยโดดเด่นสุรอชิรคือ- ทั้งสิบันลือ-.............................ตะเบ็งเสียง เขยิบย่างทั้งว่องไวบ่มิมุทะลุเพียง เพ่งและเดินเลี่ยง....................ตลิ่งพลัน สนุกแท้แม้เยือกเย็นและวิจลฉะนั้น มัสยาหวั่น-.............................และหวาดกลัว ๚ ๏ กระจายแหวกว่ายซุกซ่อน ณ สริเหมาะเจาะทั่ว พุ่งทะยานตัว.........................ตลอดทาง- ชลาลัยใสเย็นยิ่งวิสมยฉวาง ธรรมชาติสร้าง-.....................และรังสรรค์ เสมือนชมดนตรีลีลาศ ภรตคติอัน- แสนวิลาวัลย์.........................ฉะนั้นหนา ประจักษ์บทบาทแห่งหมีพิริยะคณะปลา อัศจรรย์พา-..........................ระรื่นใจ ๚ะ๛
1 พฤศจิกายน 2550 09:16 น. - comment id 780803
งดงามและสุดยอดครับ นับถือจริง ๆ
1 พฤศจิกายน 2550 09:20 น. - comment id 780805
What a Wonderful World : Louis Armstrong I see trees of green........ red roses too I watch 'em bloom..... for me and for you And I think to myself.... what a wonderful world. I see skies of blue..... clouds of white Bright blessed days....warm sacred nights And I think to myself .....what a wonderful world. The colors of a rainbow.....so pretty ..in the sky Are there on the faces.....of people ..going by I see friends shaking hands.....sayin'.. how do you do They're really sayin'......I love you. I hear babies cry...... I watch them grow They'll learn much more.....than I'll never know And I think to myself .....what a wonderful world Yes I think to myself .......what a wonderful world. ฉันเห็นต้นไม้สีเขียวขจีกว้างไกลสุดสายตา แล้วยังดอกกุหลาบแดงแต่งแต้มสีสันงดงามอีกเล่า ฉันเฝ้ามองพวกมันค่อยๆ เบ่งบาน สำหรับฉันและเธอ พอถึงตอนนี้ฉันก็หวนคิดขึ้นมาได้ว่า โลกนี้ช่างงดงามเหลือเกิน ฉันเห็นปุยเมฆขาวลอยละล่องอยู่บนท้องฟ้าคราม วันที่สดใสสวยงามราวได้รับพรจากเบื้องบน ราตรีกาลอันมืดมิดที่แสนศักดิ์สิทธิ์ แล้วฉันก็หวนคิดกับตัวเองขึ้นมาได้ว่า โลกนี้ช่างงดงามเหลือเกิน สายรุ้งสีสวยพาดผ่านท้องฟ้ากว้าง และความงดงามเหล่านั้นยังปรากฎอยู่บนใบหน้าของผู้คนที่เดินผ่านไปมาบนท้องถนน ฉันเห็นผู้คนมากมายจับมือทักทายกัน กล่าวคำ "สวัสดี" แต่จริงๆแล้ว ความหมายที่ซ่อนอยู่นั้นก็คือความรักที่เขามอบให้แก่กัน ฉันได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ ฉันเฝ้ามองพวกเขาค่อยๆ เติบโตขึ้นทุกวัน พวกเขาจะได้เรียนรู้มากกว่าที่ฉันเคยรู้ แล้วฉันก็หวนคิดถึงตัวเอง โลกนี้ช่างงดงามเหลือเกิน ใช่ ฉันหวนคิดถึงตัวเอง what a wonderful World
1 พฤศจิกายน 2550 09:22 น. - comment id 780807
เห็นว่า ไขว่คว้า เลยเปิดมาอ่านเร็วพลัน...งดงาม..ร่ายเรียง..เรียงร้อย...ไพเราะมากครับ
1 พฤศจิกายน 2550 12:53 น. - comment id 780888
1 พฤศจิกายน 2550 12:56 น. - comment id 780896
ไพเราะมากครับ
1 พฤศจิกายน 2550 13:14 น. - comment id 780923
ดีจ้า..........คุณอัลมิตรา.......... สวยงามจริงๆจ้า จักรวาลนี้ยังสวยงาม และมีอะไรให้เราเสมอ แค่เราคิด คิด และคิด....
1 พฤศจิกายน 2550 14:53 น. - comment id 780959
รออ่าน..ชีวิตสัมพันธ์..อะ รอ..ร๊อ..รอ..รอ..รอ..
1 พฤศจิกายน 2550 15:11 น. - comment id 780969
อันได้จะงดงามถึงเพียงนี้ สูดดดดยอดค่ะ
1 พฤศจิกายน 2550 16:16 น. - comment id 780987
หาใช่การไขว่คว้าปราถนาไม่ ทุกสิ่งยอมเป็นไปไม่เปลี่ยนผัน ไร้คาดการณ์คำนวนล้วนสัมพันธ์ เพียงสวรรค์สรรค์สร้างทางเป็นไป แม้นสุดท้ายพ่ายแพ้ได้แต่รับ คำนวนนับคาดคิดผิดความหมาย ฟ้าย่อมรู้ปูทางทุกอย่างพราย สรรพสิ่งหลายเป็นไปตามทางมัน.....อิอิอิ..
1 พฤศจิกายน 2550 17:01 น. - comment id 780992
เพราะจัง ... คิดถึงนะคะ
1 พฤศจิกายน 2550 17:47 น. - comment id 781029
ฉันท์แต่งยากจังค่ะ คุณอัลมิตราเก่งจริงเลย ขอชื่นชมค่ะ
1 พฤศจิกายน 2550 20:50 น. - comment id 781104
กลับจากพักผ่อนท่องเที่ยวชาร์จแบตฯ ที่สังขละกลับมาไฟแรงจังครับ ข้าฯผู้น้อยขอคารวะ
2 พฤศจิกายน 2550 13:44 น. - comment id 781448
ชอบมากเลยคับพี่อิม
2 พฤศจิกายน 2550 15:54 น. - comment id 781533
ไม่มีปากไปชั่วขณะ...อิอิ...กำลัง อึ้ง
2 พฤศจิกายน 2550 19:21 น. - comment id 781644
จากภาพยนตร์ Animation เรื่องหนึ่งที่มีชื่อภาพยนตร์ว่า Brother Bear ชื่อภาษาไทยคือ "มหัศจรรย์หมีผู้ยิ่งใหญ่" ไม่รู้ว่ามีใครบ้างที่ได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ เรื่องของเด็กหนุ่มอินเดียนแดงที่มีสัญลักษณ์ประจำตัวเขาคือ หมี สัญลักษณ์ของหมี คือ สัญลักษณ์แห่งความรัก ทว่าตอนนั้นเขาไม่เข้าใจ กระทั่งเกิดสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นกับเขา เขาฆ่าหมี และเขากลายเป็นหมี .. แน่นอน เขางุนงง และไม่อาจยอมรับสภาพได้ เขาได้พบกับลูกหมีอีกตัวซึ่งพลัดพรากจากแม่ เขาจำต้องรับผิดชอบดูแลลูกหมี เนื่องจากเขารู้อยู่แก่ใจว่า หมีตัวที่เขาฆ่า เกี่ยวข้องกับลูกหมีกำพร้าตัวนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและลูกหมีดำเนินมาจนถึงจุดที่เขาต้องเลือก เลือกที่จะต้องอยู่อย่างหมี หรือ เลือกที่จะกลายร่างเป็นมนุษย์ดุจเดิม ในช่วงเวลาความมหัศจรรย์แห่งแสงเหนือนั้น เขาค้นพบสัจธรรมที่ยิ่งใหญ่ เขาไม่อาจทอดทิ้งลูกหมีตัวน้อยได้ และด้วยความรักที่หญิงสาวผู้หนึ่งมีต่อเขา หญิงผู้นั้นก็ได้เปลี่ยนแปลงตนเอง กลายเป็นหมี เพื่ออยู่กับเขา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้ากริซซี่ ที่อัลมิตรานำมาเขียนเล่าในบทฉันท์หนอ ? นั่นสิ .. บางเหตุผล อ้อมไป อ้อมมา ก็พอจะใช้เป็นคำตอบได้กระมัง
2 พฤศจิกายน 2550 19:38 น. - comment id 781656
คุณบพิตร .. คุณมาไวกว่าอัลมิตราอีก ไม่รู้ว่าคุณได้ฟังเพลง what a wonderful world หรือเปล่า ? อยากให้คุณย้อนกลับมาฟังจัง เป็นเพลงแจ๊สที่อัลมิตราชอบนะ ความหมายดี คุณเอื้องอังกูร .. นาน ๆ จะลงมือเขียนฉันท์ค่ะ คราวนี้มาแบบเล่าเรื่องหมี ความจริงแล้วเรื่องของหมีกับปลาแซลมอน เป็นเรื่องที่น่าศึกษาค้นคว้ามาก ช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้ที่จะหาอาหารของหมี และปลาแซลมอนที่ว่ายทวนน้ำ คุณSilver Snitch .. กลับมาแล้ว เป็นอย่างไรบ้างคะ เหนื่อยมั๊ย อดทนหน่อยนะคะ อัลมิตราอยากให้คุณมองโลกที่สวยงาม คุณรู้มั๊ย ไม่ใช่ว่าหมีทุกตัวจะจับปลาได้นะ คำว่า "คว้าน้ำเหลว" ทำให้อัลมิตรานึกถึงท่าท่าของหมีที่คว้าปลาไม่ทันจัง จับได้แต่น้ำ แต่สำหรับหมีที่มุพยายาม ในที่สุดมันจะได้ปลาเป็นรางวัลค่ะ :) คุณวชรกานท์ .. ขอบคุณค่ะ คุณเจน .. ใช่ค่ะ มีสิ่งที่น่ามหัศจรรย์อีกเยอะที่เรายังค้นไม่พบ อัลมิตราเขียนฉันท์ชุดนี้ หลังดูสารคดีเกี่ยวกับหมีจบ .. ช่างเป็นความงดงามจริงๆ คุณNovermem Rain .. สายฝนแห่งพฤศจิกา แสนหนาวเหน็บ เดือนนี้เมื่อสองปีที่แล้ว อัลมิตราเขียนเป็นกลอนโดยถอดความจากเพลงนี้ เขียนได้ยาวหลายบททีเดียว เพลงชีวิตสัมพันธ์ ก็ยังเป็นเพลงเป้าหมายที่อัลมิตราคิดที่จะนำมาเขียนเป็นร้อยกรองนะ นึกถึงตอนที่อยู่บ้านพัก ที่อุทยานแห่งชาติน้ำตกตาดโตน เพื่อน ๆ หลายคนร่วมกันร้องเพลง แค่คิด มีความสุขจัง .. คุณอ่านกลอนเก่าแก้ขัดไปก่อนนะคะ สักบท ฝนกระหน่ำย้ำเตือน เดือนพฤศจิกา จนเหน็บหนาวร้าวอุรากว่าครั้งไหน ฤๅ ตัวเจ้าเฝ้าปรารถนาทุกคราไป ว่า..หัวใจอยากอ้างว้างอย่างลำพัง ? คุณแมวน้อยตัวกลม .. :) ลองหัดเขียนไหมคะ อัลมิตราวางจังหวะเสียงไว้ให้แล้ว คุณคีตากะ .. คุณมีเจ้าสัตว์เลี้ยงสี่ขาตัวเล็ก ๆ ไหมคะ ตะก่อนนี้ อัลมิตรามี เวลาที่เขาขอขนม อัลมิตราก็จะให้เขาแบบมีเงื่อนไข เช่นว่า ขอมือหน่อย .. จุ๊บกันหน่อย .. บางทีก็ทำเป็นไม่สนใจเขา ปล่อยให้เขาสะกิดตื้อ บางทีเขาก็ทำท่าเหมือนขอมือเอง บางทีก็เอาจมูกมาจุ๊บ ทั้งหมดนี่ ถ้าเปรียบไปแล้ว เหมือนเขากำลังไขว่คว้า ค่ะ คุณยอป่า .. ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ อัลมิตราเองก็เป็นหวัดนิด ๆ ค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. หลายคนในเวปนี้เขียนฉันท์ได้ค่ะ มีให้อ่านหลากหลาย เหมือนดอกไม้นานาพรรณในป่า ค่ะ คุณลองเขียนบ้างสิ แรก ๆ ก็เลือกอินทรวิเชียรฉันท์ เพราะว่าการวางคำจะคล้าย ๆ กับ กาพย์ยานี ๑๑ ค่ะ เพียงแต่บังคับลหุ ครุ คุณกุ้งก้ามกราม .. :) ไปเที่ยวมาแล้ว ขืนทำตัวห่อเหี่ยว ก็เสียดายตังค์แย่เลยสิ .. ฮา คุณกวีปกรณ์ .. ชอบอัลมิตรา หรือว่าชอบหมี อ่ะ .. คุณโคลอน .. :) อย่าลืมเปิดเสียงฟังเพลงประกอบตามไปด้วยนะคะ