หน้าส่วนตัว
เรือ...เอ๋ย....เรือมนุษย์
ใหญ่ยาวสุดก็เพียงวา
ตัณหา.....พาเจ้ามา
ไม่รู้....สิ้น...ลง.....ที่ใด
เรือ...เอย....เรือชีวิต
ลำน้อยนิด....เที่ยวเร่ไป
ตามหา....สิ่งฝันใฝ่
เจ้าคว้าไขว่....ได้เพียง....ฝัน
เรือเอ๋ย...เรือหัวใจ
หนักแน่นไว้....อย่าไหวหวั่น
พายุ...พัด...ครืนครัน
อย่าหุนหัน.....ตามแรงลม
เรือเอ๋ย.....เรือปัญญา
จงเสาะหา......อย่าโง่งม
พินิจ....คิด...เหมาะสม
จึงนิยม.....เห็นดีงาม
ฝากรักฟากฟ้า 1 พ.ย. 2550 01:34 น. - ID 109095 
993
0
0
1 พฤศจิกายน 2550 09:05 น. - comment id 780801
เรือเอ๋ยเรือรับจ้าง ระหว่างทางเจ้ารับส่ง จนถึงฝั่งแล้วให้ลง ตามประสงค์ส่งถึงฝั่ง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
