ฝากหัวใจสถิตไว้ ณ ปลายฟ้า ปลอบดาราอย่าเหงาเศร้าหม่นหมอง เพ้อกับเดือนเคลื่อนฟ้าทุกครามอง กู่เพลงร้องกล่อมลมพรมพฤกษ์ไพร สายตาเหงาเฝ้ามองแต่ท้องฟ้า เปลี่ยวอุราคราดึกนึกหวั่นไหว ยินเพียงเสียงนกเห่หริ่งเรไร ดังเพื่อนใจยามล้าคราอ่อนแรง จิตใจยังซักไซร้เฝ้าไต่ถาม รำพึงพล่ามเพ้อครวญชวนแสลง นอนฟังเพียงเสียงใจไขแสดง ความลับแห่งหัวใจแอบได้ยิน มันพูดย้ำคำรักมากนักหนา เจรจาเสียงหวานพาลถวิล ซึ้งถ้อยคำบางคนครายลยิน อยากโบยบินไปหาสบตาดู บอกกับใจเงียบไว้ไยสับสน เล่นซุกซนวาดฝันวันสวยหรู เจ็บกี่ครั้งยังใฝ่ไม่แลดู รอยแผลอยู่เต็มใจไม่หลาบจำ....
31 ตุลาคม 2550 16:46 น. - comment id 780460
โอ๊ะ....เป็นความลับเหรอ....เข้ามาดูแล้วอ่ะ....อิอิ..... ปล. คีตากะ แต่งกลอนอารมณ์นี้ก็เป็นเนาะ
31 ตุลาคม 2550 17:28 น. - comment id 780500
ดีคะ แวะมาทักทายชื่นชมผลงานค่ะ แวะมาอ่านบทกลอนและฟังเพลงที่ชอบค่ะ
31 ตุลาคม 2550 18:54 น. - comment id 780578
เป็นความลับของหัวใจที่งดงามยิ่ง
31 ตุลาคม 2550 20:25 น. - comment id 780606
เพราะมากคะคนปลายฟ้าคงชื่นใจ หากได้อ่าน
1 พฤศจิกายน 2550 15:56 น. - comment id 780979
เขินนิดนึง...แนวนี้ไม่หนัดเลย...แต่ก็หนุกดี ขอบคุณแฟนเพลงทุกท่านคร๊าบ...
1 พฤศจิกายน 2550 21:04 น. - comment id 781123
แอบมาค้นความลับค่ะ...
2 พฤศจิกายน 2550 09:18 น. - comment id 781287