มองสายลมพรมพลิ้วหวีดหวิวหวั่น หัวอกพรั่นคำนึง...ถึง ไหน ไหน ? คร่ำโหยหา จิตสลด หมดอาลัย ผ่อนหายใจ....เพื่อสลัดปัดอารมณ์ เก็บรู้สึก.....ลึกเร้นเหมือนเช่นเคย ปล่อยเมินเฉย...เลยไปแม้นใจขม เก็บรอยเจ็บ.....คราวหลังฝังลึกจม ยิ้มหน้าชื่นอกตรม.....ข่มร้าวราน สงบเงียบเรียบเหงาเก็บเศร้าสร้อย ยากปลดปล่อย...เรื่องราวที่ร้าวฉาน เคล้าโศกเศร้า....ทนจมจ่อทรมาน ยอมดักดานเปล่าเปลี่ยวอย่างเดียวดาย ถูกจองจำเพราะขมขื่นยังกลืนเก็บ ทนหนาวเหน็บนิรันดร์...ตราบวันตาย ความปวดร้าวทุกสิ่งอย่างยากจางหาย เกินผ่อนคลายความระทม...ขมชีวา...
แมงกุ๊ดจี่ 31 ต.ค. 2550 08:58 น. - ID 109063 
1720
6
0
31 ตุลาคม 2550 09:09 น. - comment id 780163
อย่าเก็บไว้เลยครับ ความช้ำ
31 ตุลาคม 2550 09:27 น. - comment id 780169
หนาวแล้วเหรอ ที่นี่ฝนตกเกือบทุกเช้าเลย
31 ตุลาคม 2550 10:08 น. - comment id 780176
ปล่อยวางสักนิดก็จะดีขึ้นค่ะ...
31 ตุลาคม 2550 10:56 น. - comment id 780204
หวั่นทำไมแต่หวิวได้นะคะ อิอิ
31 ตุลาคม 2550 12:05 น. - comment id 780219
ไม่มีใครกักขังเราได้ นอกจากตัวเราเอง ...ห่วงใย
31 ตุลาคม 2550 12:11 น. - comment id 780224
ถ้าเรากำลังขังความเป็นตัวเองอยู่...ปลดปล่อยมันออกมาค่ะ...อาจจะสบายใจขึ้น....
31 ตุลาคม 2550 12:20 น. - comment id 780233
เป็นไงบ้างคะ คิดถึงและห่วงใยเสมอนะ ว่างมาชมดอกทานตะวันไหม แก้เหงา
31 ตุลาคม 2550 12:28 น. - comment id 780241
....
31 ตุลาคม 2550 13:02 น. - comment id 780264
ติดปีกใส่ใจบินถวิลล่อง ตามครรลองขอใจที่ใฝ่หา มิให้ใครจองจำย้ำย้ำมา เช็ดน้ำตาลุกยืน...อย่าฝืนทน.. หลังงานออกพรรษาแห่ปราสาทผึ้ง.. ใครทำน้องนี่....
31 ตุลาคม 2550 13:49 น. - comment id 780306
เศร้าจังเลยค่ะแมวน้อยมาปลอบนะ
31 ตุลาคม 2550 15:15 น. - comment id 780375
ก๊อกๆๆๆ ระวังตัวให้ดี เดี่ยวตีนแมวงัดห้องเหมียวๆๆๆๆ
31 ตุลาคม 2550 17:56 น. - comment id 780529
ระวังเน่า.....
1 พฤศจิกายน 2550 07:48 น. - comment id 780773
..
1 พฤศจิกายน 2550 14:32 น. - comment id 780943
หวีดหวิวหวั่นไม่นาน เดี๋ยวก็หายเนอะๆ สู้ สู้ จ้า
1 พฤศจิกายน 2550 20:51 น. - comment id 781106
สวัสดีค่ะคุณแมงกุ๊ดจี่จิตรำพันมาอยู่เป็นเพื่อนในห้องแห่งความลัก เอ้ย ความลับค่ะ
อย่าเศร้านานนะคะ เดี๋ยวจิตรำพันจะพาป่วนเองให้ลืมเศร้าไปเลยค่ะ
2 พฤศจิกายน 2550 15:59 น. - comment id 781536
อย่าเศร้ากับลมหนาวมากซิจ้ะน้องสาว ทุกอย่างหัวใจแก้ไขได้ค่ะ ก็จิตสั่งใจให้หายเจ็บงัยค่ะ...
6 พฤศจิกายน 2550 11:49 น. - comment id 783689
อยู่ในห้องความลับกับตัวเอง คงหวั่นเกรงความจริงสุดนิ่งเฉย ความรู้สึกเจ็บช้ำมาย้ำเปรย สิ่งที่เคยปล่อยผ่านเลิกรานใจ อะไรควรจำก็จำเถิด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
