ใจคงโกรธเกลียดมากยากยกโทษ แต่จงโปรดเปิดใจใช่หันหลัง ให้โอกาสสักนิดคิดรับฟัง รู้ความหวังครั้งนี้ริบหรี่ไกล ฉันรักเธอที่ใจใช่ใบหน้า หรือเงินตราสินทรัพย์นับเนื่องใหญ่ รักความดีที่กำเนิดเกิดกลางใจ มากแค่ไหนใจกำหนดถึงหมดลม ใช่เราต่างกันมากยากสุดเอื้อม ความล้ำเหลื่อมคือลิขิตติดขื่นขม เธอทะนงเกินใครใจตรอมตรม ร้าวสุดข่มทำใจให้ลืมเธอ ก็ยอมรับว่าฉันนั้นคนผิด ที่ปกปิดความจริงนิ่งเสมอ จนสุดท้ายพ่ายใจใช่เผอเรอ น้ำตาเอ่อตัดใจไขเรื่องราว ยอมรับในชะตาที่มาถึง เก็บซาบซึ้งซ่อนใจใต้เหน็บหนาว คงหมดทางร้างไกลใจขื่นคาว เธอปิดข่าวตัดใจตัดไมตรี คงไม่ขออะไรใครอีกแล้ว ขอเก็บแววอดีตใจในครั้งนี้ ลงผลึกตะกอนใจมิไยดี รักที่มีสีดำฉันทำเอง เก็บเงารักเงาใจใต้เสแสร้ง ยิ้มแต้มแต่งเล่นกลเป็นคนเก่ง แม้เหน็บหนาวร้าวแค่ไหนใจร้องเพลง กล่อมบรรเลงสุขสันต์ปันทุกคน ขอมอบรักถักใจไล่ทุกข์โศก คนทั้งโลกไกลร้างห่างหมองหม่น ขอความดีที่กอปรกรรมนำดาลดล เป็นกุศลสื่อสารขานถึงเธอ เจอคนดีที่เขารักภักดิ์คงมั่น เคียงคู่ขวัญในยามทุกข์สุขเสมอ ห่างพิบัติพาลภัยไม่เจอะเจอ มิต้องเก้อรักร้าวหนาวนิรันดร์ ขอยินดีจากใจใช่มุสา ยิ้มขมปร่าก็ยินดีนี่แหละฉัน ยอมกรีดเลือดเชือดใจไปกำนัล เพื่อรับขวัญไถ่โทษความโกรธเคือง เรียบเรียงถ้อยร้อยคำนำเสนอ จะถึงเธอหรือไม่ใช่ฝันเฟื่อง อาจไร้ค่าเสียเวลามาหมดเปลือง รับฟังเรื่องคนยอกย้อนซ่อนความรัก.
30 ตุลาคม 2550 09:36 น. - comment id 779489
สวัสดีครับ โอ้โห้เศร้าจังเลยตรับ รักเขาแล้วแต่ไม่ได้บอก ต้องกรีดเลือดเชือดใจไปกำนัล ต้องมาพลันรักจางห่างใจฝัน ต้องเก็บกดทดทุกข์ทุกคืนวัน ใยสวรรค์ช่างแสร้งแช่งเจ็บเอย เป็นกำลังใจให้ครับ
30 ตุลาคม 2550 09:38 น. - comment id 779490
อ่านแล้วเชื่อเลยว่าเป็นเรื่องจริง ผลงานเยี่ยมมากครับไม่มีที่ติ นี่แหละคือการประพันธ์ที่สอดใส่ทั้งเนื้อหาและวิญญาณครับ แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ
30 ตุลาคม 2550 10:06 น. - comment id 779505
เห็นจริงดั่งคำคุณ คนบนเกาะว่าครับ คงเพราะใส่จิตวิญญาณลงไปกระมัง ถึงเหมือนสัมผัสได้ เป็นเช้าแรกสำหรับวันนี้ บทกวีช่างยอดเยี่ยมๆ มีทุกความรู้สึก แถมจบได้งดงาม
30 ตุลาคม 2550 11:10 น. - comment id 779557
น้องนางฟ้า... ถ้าเขาคนนั้นอ่าน เค้าจะคิดยังไงน้อ ถ้าเป็น พี่ พี่หายโกรธแจะกลับมาดีใหม่อย่างแน่นอนจ้ะ แวะมาทักทายยามสายจ้า (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
30 ตุลาคม 2550 12:04 น. - comment id 779575
ทำดีแค่ไหนเธอไม่เห็นค่า รักเธอแทบตายเธอไม่แยแส มันน่าน้อยใจจริงๆๆ แวะมาทักทายพี่นางฟ้าตอนเที่ยง กินข้าวยังเอ่ย?
30 ตุลาคม 2550 12:35 น. - comment id 779595
แงแง เศร้าๆๆๆ ใครว่านางฟ้ายอกย้อน ไม่นะ ไม่ว่า.... อย่าเศร้านานนะ สู้ สู้
30 ตุลาคม 2550 13:38 น. - comment id 779626
เศร้าจังเลยค่ะ
30 ตุลาคม 2550 15:51 น. - comment id 779736
...เศร้าจัง...
30 ตุลาคม 2550 15:53 น. - comment id 779741
เจอลูกอ้อนแบบนี้ ยกโทษไม่พอ ต้องยกให้ทั้งใจเลยค่ะ
30 ตุลาคม 2550 16:03 น. - comment id 779749
ทำไงได้คะคุณวงศ์ตะวัน...มาช่วยกันสมน้ำหน้าคนที่ชอบล้อเล่นกับความรักดีกว่านะคะถ้าเขาตนนั้นยอมใจอ่อนยกโทษให้เหมือนคุณเฌอมาลย์ก็ดีนะคะ...แต่ว่าคงไกลสุดใจหวังค่ะ
30 ตุลาคม 2550 15:59 น. - comment id 779753
ขอบคุณค่ะคุณsonax0651...วันนี้เป็นเช้าที่ไม่สดใสเลย...หุหุ..เศร้ามาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว...อืม...ปวดหัวๆๆๆๆๆๆก็มันเป็นเรื่องจริงที่เจ็บมากนะคะพี่ชายคุณคนบนเกาะ....ทำไงได้ล่ะชีวิตที่ขมขื่นเพราะฐานะทางสังคมที่แตกต่างขอบคุณค่ะคุณแทนคุณแทนไท...เป็นบทกลอนที่เขียนจากน้ำตานางฟ้าไงคะ...มันขมปร่าสิ้นดี...อืม..ผงเข้าตาตัวเองนี่เอาออกยากนะคะคงยากมังคะพี่หนูศรรกรา เพราะเค้าเป็นคนที่ทระนงในตัวเอง ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายต้องมาก่อน...ไม่ยอมพึ่งพาคนอื่นและก้มหัวให้ใครโทษใครกันเล่า...ต้องโทษความซุกซนของหนูนางฟ้าไงคะ....สมน้ำหน้าตัวเองเหมือนกัน...ล้อเล่นกับความรัก...มันสมควรเจ็บซะบ้าง....ก็ซะใจเหมือนกัน...หัวใจมักง่าย.จ้าหนูผู้หญิงมือสอง....คนบางคนศักดิ์ศรีย่อมมาก่อน..ยอมหักมิยอมงอ ทระนงมิยอมศิโรราบให้กับความรักและฐานะของคนรักที่สูงกว่าตน.....เศร้าเนาะ...ทำไงได้...ชะตากรรมที่หนูนางฟ้าเป็นผู้ก่อ...มาร่วมสมน้ำหน้านางฟ้ากันดีกว่านะคะขอบคุณค่ะป....นางฟ้าซุกซนโดนซะบ้างก็ดีนะป.นะค่ะ..เป็นตอนเช้าที่ตื่นมาพร้อมกับความเศร้า...คิดๆๆๆๆมึนๆๆๆๆๆ..ปวดหัวแทบจะระเบิด...ค่ะคุณแมวน้อยตัวกลม
30 ตุลาคม 2550 18:45 น. - comment id 779893
วันนี้มาแบบเศร้าเลยนะคะ...
30 ตุลาคม 2550 19:55 น. - comment id 779948
ช้างเศร้าสร้อยที่ภถ่ายทอกทางใจแก่ผู้แต่งที่แต่งมาด้วยความสึกที่ให้กำลังใจและซึ้งคะ ให้ผุ้เข้ามาอ่านได้ประทับใจนักแต่งกลอนที่เข้ามาโพสกลอนฝน้ว็บนี้แต่งกลอลเก่งทุกคนเลย ชอบคะเป็นกำลังใจในการแต่งกลอนเพราะต่อไป จ้า........
31 ตุลาคม 2550 13:34 น. - comment id 780298
สะท้อนอารมณ์ได้ดีเลยค่ะ (ขออนุญาติ กระโดดล๊อคคอน้ำแข็งนิดหนึ่งนะคะ......หาตัวยากจัง)
31 ตุลาคม 2550 22:40 น. - comment id 780668
สวัสดีค่ะ กลอนเยี่อมเขียนด้วยจิตวิญญาณจริงๆพี่นกยูงเหนื่อยข่วงนี้ทำงานหนักเลยมาข้านิด เอ้า สู้ๆนา ดูแลตัวเองนะคะ บาย
5 พฤศจิกายน 2550 15:34 น. - comment id 782980
ค่ะพี่white roseนางฟ้าเหนื่อยมากๆเลยกับเรื่องใกล้ตัว...บางครั้งล้าจนอยากหลับลืมตื่นไปเลยค่ะขอบคุณค่ะคุณน้ำแข็ง นางฟ้าเศร้าจนชินแล้วค่ะขอบคุณค่ะคุณโคลอน...อืมตามสบายแล้วจับตัวไว้ได้ป่ะคะขอบคุณค่ะพี่นกยูงนางฟ้าเหนื่อยมากๆค่ะ เพิ่งกลับมาจากกทม.และภาคตะวันออก...เหนื่อยค่ะไม่สบายกลับมาด้วยทั้งไอและหวัด...คงเนื่องจากอากาศแหละค่ะ...อย่าลืมดูแลตัวเองนะคะ