ฉันมีเรือบุญอยู่ลำหนึ่ง เรือลำซึ่งจะพาข้ามสู่ฝั่งฝัน เรือธรรมเรือทองล่องสู่แดนนิรันดร์ เพียรประคองรักษ์เรือลำนั้นก่อนสายเกิน เรือที่รวมชีวิตจิตวิญญาณ ให้ข้ามผ่านพ้นทุกข์สุขสรรเสริญ มิหลงมั่นมายาคำยอเยิร มิหลงเพลินกิเลสโลกย์โศกลวงลวง เรือลำนี้มีไว้แค่ใช้ข้าม มิใช่งามประดับหรูฤาห่วงหวง ในเส้นทางธารน้ำตาบ่าล้นทรวง ให้พาล่วงลอยเหนือโศกพบโลกทิพย์ คือเรือบุญในดวงจิตสถิตรู้ นำทางสู่นิพพานหวังสถิต ดั่งหางเสือนำทางธรรมนำชีวิต ตราบชั่วนิจนิรันดร์...ขวัญพร้อมพลี.....!
พุด 26 ต.ค. 2550 11:46 น. - ID 108897 
1796
3
0
26 ตุลาคม 2550 12:25 น. - comment id 777808
วิปัสสนานิรันดร์ (Everlasting Meditation) ลำน้ำน่าน น้อมอารมณ์ดุจพรหมมาเนรมิต ภาวนาเจิมจิตอธิษฐาน บริกรรมจากปฐมบรมฌาน ตราบรุ่งลานละวางสว่างไสว สาลิกากล่อมป่าพณาสณฑ์ เหล่าอุบลชุบชื่นจิตตื่นใหม่ หอมวิเวกอุ่นอ่องละอองไพร คลายครรไลลับว่างอยู่วังเวง ทิ้งเกียรติศักดิ์จบไว้ใจกลางเมือง สารพัดราวเรื่องร้าวข่มเหง จิตรกเรื้อกิเลสรัดเส็งเคร็ง นำบรรเลงคีย์ชีวิตผิดทำนอง สู่วิมานใบไม้บรรณศาลา มณฑลรุกขเทวาพฤกษาสนอง กลางกลิ่นกรุ่นเสาวคันธ์วิรังรอง ฟังแซร่ซ้องสกุณีตราบตรีกาล อโณทัยจะแย้มแต้มลานโลก อุษาโยคทินกรซ้อนแสงศานต์ โกกิลาครวญเสียงจำเรียงกาล จิตฟุ้งซ่านกลับสงบภพอุรุ เงียบสงัดเพียงครู่ก่อนกรูเกรียว ในเถาวัลย์พันเกี่ยวเรียวไผ่ผุ ดุเหว่าแว่วกระจาบจรอ้อนวายุ เกลือกวาริพินทุน้ำดอกไม้ อิ่มอุดมสมบูรณ์เกื้อกูลผอง วังวัฏฏะครรลองของป่าใหญ่ ปรมัตถ์สัจจาสารัตถะใจ อสังขตธรรมอำไพไร้ปรุงแปลง เมื่อแดดสายพรายยิ้มปริ่มผิวน้ำ เรงเร้าพนารามอย่าย่ามแสง เงาไม่เที่ยงหดตรงรงค์จำแลง มิอาจแข่งไตรลักษณ์กฏจักรกาล รอนสายัณห์ผันแปรแท้เหนื่อยนัก หยุดพักริมฝั่งฟ้าอวสาน เอกอุบัติเคล้าคลอมรณานต์ ผ่องผิวธารส่องสรวงยวงเมฆสลาย จิรกาลสัทธรรมอันล้ำลึก ตกผลึกเงียบว่างกระจ่างหมาย ไม่มีบวกมิมีลบไม่มีตาย ยังกระแสวาวผกายนฤพาน วิศววนาลัยไพรพลันพลบ ราตรีสงบพบอรูปกรรมฐาน เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน วิเศษซ่านพรหมนิมิตจิตประพุทธ์ มิอาจกลับไปเกี่ยวเกียรติศักดิ์ ดับไฟรักโลภโกรธหลงปลงจุด เพียรไปสู่ศิวโมกข์โลกวิมุตติ สิ้นสุดวัฏฏะพบพระนิรพาณ ------------------------------ วันเวลาแห่งชีวิตมนุษย์นั้นสั้นลงทุกขณะ มิเว้นแม้เวลาแห่งชีวิตผู้รจนาธรรมกวีอย่างเราๆ ท่านๆ ดังพระมิ่งมงกุฏพระประทีปแก้วตรัสไว้ว่า มรณะมีอยู่คู่ลมหายใจเข้าออก ภาพพระผู้แสวงหาวิมุตตินั่งบำเพ็ญเพียรภาวนา ซึ่งเหน็ดเหนื่อยจาริกรอนแรมมาจากชนบทแสนไกล มาภาวนาอยู่กลางธรรมชาติวิสุทธิ์ เพิงผา และม่านไทร ส่งเสริมให้เวไนยนิกรชนบทคามนิคม บังเกิดความศรัทธา หันหัวเรือชีวิตบ่ายหน้าสู่ธารพระธรรมกันจำนวนมาก เหมือนพุทธวนจะที่ว่า *ดั่งพระมาลัยมาโปรด* พยายามมีชีวิตงดงามอยู่ท่ามกลางความเสื่อมสลายทุนนิยม พระท่านเพียรปิดอบาย แล้วยังดวงจิตให้จุติ ณ อรูปาวจรภูมิ หรือ พรหมไม่มีรูป ซึ่งอาจแน่ใจได้ว่า กุศลกรรมอันอุกฤษ์นี้ จักไม่ชักนำไปบังเกิดในทุคติภูมิ ไม่ว่าในชาติหน้าหรือชาติไหน ยังแต่จะบ่ายหน้าไปสู่ปรินิพพาน อานิสงค์อันใดอันพึงมีจากการรจนาธรรมของข้าพเจ้านี้ ที่ยังจิตผู้อ่านให้สุขใจยามสดับกวีได้แม้เพียงเสี้ยววินาทีเดียว ขออธิษฐานจิตให้บังเกิดกุศลแก่บิดามารดาและตัวข้าพเจ้า พี่น้องร่วมท้องญาติสนิทมิตรสหายทางโลกและทางจิตวิญญาณ และเวไนยนิกรทุกผู้ทุกนาม ----------------------------------------------- ***เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน*** คือ อรูปฌานชั้นสูงสุดที่ชักนำผู้สำเร็จไปจุติ ณ อรูปาวจรภูมิ บนพรหมโลกชั้นสูงสุด ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์ วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๖ พุดพัดชาขอนำบทกวีอันแสนงดงาม ของบุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์มาวางกำนัลรับขวัญ ทุกดวงจิต ที่เพียรพายพาเรือชีวิต ประดุจดั่งเรือบุญ เพื่อลอยล่องให้ผ่านพ้นทะเลกิเลสโลกย์โสกน้ำตาค่ะ บุญใด ก่อเกิดให้ปิติเกษมแด่เพื่อนทางจิตวิญญาณ ขอให้บุญนั้นบันดาลให้คุณพ่อที่พุดแสนรักไปสู่สวรรค์ ไปสู่แดนดินดินแห่งความว่างอนันตกาลค่ะ เสมือนทางทองที่พุดเคยสละทอดรอไว้ให้แล้วที่บ้านเกาะบ้านเกิดแห่งเราค่ะ หวังลำน้ำน่านคงอนุโมทนาบุญนี้ เพราะวันนี้เขากำลังทำหน้าที่ กตเวทิตาต่อแผ่นดินแม่มาตุภูมิให้เราแสนภูมิใจ ในแดนดินอัฟริกา แดนดินที่เขาเล่ามาว่า.. Sa Bai Dee krub, It is 18.30 hr. of 24 October 2007 Dear Pi Pud, This is just a short note to say that I am fine here. I am now working at the Nuguchi Memrorial Institute for Medical Research, located inside a campus of the University of Ghana. The environmental aspects here are not too much difference from Thailand, but I still feel that our country is more comfortable, wealthy and easy living. I have to cook everyday in the morning and evening, lunch is prepared by local staff here. The luch is a banana everyday, I am becoming to a monkey right now:) Next week, I have to go to Togo and Benin, they are the country located close to Ghana, it much be a troble, since it is almost a dessert and rural areas of africa, anyway, it is so exciting to explore such a remote area of africa. Goods and products here is very much expensive more than I have expected, I am lucky to have the things and stuffs prepared by you and P'Micky !!! It can save up to almost 3-5 dollars per day! So many thing to talk with, but I have no time now, I will wirte you more if I have a chance to access to the internet. I have to go home now, there is a big rain coming, it is a stom in africa!!!! Oup!! I got one driver picking up me everyday, he is "Fransis" a local driver but speak English fluently. It is very dengerous by walking after a sunset here so, I can't walk around the campus! I have to go now! Take care, New:)
26 ตุลาคม 2550 12:39 น. - comment id 777817
May I express my deeptest condolance to you, but the death is a fact and the death is doing its funtions, no one can not interrup or stop, as we always mentioned about "Mor-ra-na-sa-ti" Taking this opportunity to learn how about suffering of life!! If you come to africa, you will know what is this life so suffer!! The death is coming to us one day in the furture! Let's take rest, Dhamma will help you to recover soon! Take care! Lamnamnan> .................
26 ตุลาคม 2550 14:32 น. - comment id 777888
แวะมาชื่นชมเรือบุญค่ะ
27 ตุลาคม 2550 07:37 น. - comment id 778130
ขอบคุณสำหรับความงาม ที่มอบเป็นอาหารใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
