ข้าวในนาอุ้มท้องเต็มท้องทุ่ง อีกทั้งกุ้งปูปลาในสระใหญ่ ผักบุ้งยังแตกยอดทอดยาวไป ชาวนาไร่ได้เก็บกำนำมากิน พ่อเคยจูงไอ้ทุยลุยท้องทุ่ง แม่ก็มุ่งหาบข้าวปลาอาหารสิ้น เป็นภาพที่เคยเห็นเป็นอาจินต์ ฉันซบลงตรงที่ดินถิ่นรวมรัก สองมือพ่อปลูกต้นไม้กิ่งใบกว้าง แม่เคยวางเมล็ดลงที่ตรงหลัก ผืนแผ่นดินพ่อแม่เอยเคยพำนัก พ่อปลูกรักเต็มแผ่นดินเป็นสินงาม แม่รดน้ำพรวนดินให้ต้นไม้สวย สองแรงช่วยด้วยใจไร้คนหยาม แผ่นดินสวยเพราะพ่อแม่แท้พยายาม ลูกขอตามรอยฝันขอหมั่นเพียร ใต้ร่มไม้ต้นนี้มีแต่รัก พ่อแม่จักสร้างไว้คล้ายช่างเขียน เป็นระบบเพื่อให้ลูกได้เรียน ขอพากเพียรเรียนรู้งานการสร้างตน..... ๒๕ ตุลาคม ๑๕๕๐ ต้นมะม่วงหลายต้นพ่อและแม่ปลูกไว้ ต้นสักหลายร้อยต้นพ่อและแม่ปลูกไว้ กอไผ่หลายกอพ่อและแม่เคยปลูกไว้ เป็นอีกวันที่คิดถึงพ่อกับแม่มากที่สุด... บริเวณสวน...ยังอุ่นไปด้วยรักของพ่อ.กับแม่..
ครูพิม 25 ต.ค. 2550 20:59 น. - ID 108864 
1212
20
0
25 ตุลาคม 2550 21:05 น. - comment id 777359
เอมก็คิดถึงและรักพ่อกับแม่ที่สุดในโลกค่ะ กลับบ้านเมื่อศุกร์ที่แล้ว วันอังคารจะกลับงอแงไม่อยากกลับ จนพ่อต้องกอดคอลากขึ้นรถแหน่ะค่ะ
25 ตุลาคม 2550 21:11 น. - comment id 777363
มีความรักยิ่งใหญ่ไม่เหมือนใคร ทั้งใส่ใจให้ลูกได้พิงพัก พ่อและแม่สอนเราเท่ารู้จัก ต้องฟูกฟักรักลูกตลอดเอยสวัสดียามดึกครับ
25 ตุลาคม 2550 21:13 น. - comment id 777366
อยากให้คนที่เค้าทำไม่ดีในตอนนี้ที่เพื่อน ไม่สามารถเตือนเค้าได้ ... ได้อ่านบทความนี้ จังเลยถ้ามีโอกาสก็อยากให้เค้าอ่านจะได้ไม่ ต้องทำอะไรผิดๆๆ ศิลธรรม เหมือนที่เป็นอยู่ นะตอนนี้เลย
25 ตุลาคม 2550 21:33 น. - comment id 777376
ขอโทษนะคะ..วิ่งเข้าออกแก้ไขภาพจนเหนื่อย..
ภาพนี้อบอุ่นจริงๆๆคิดถึงตักอุ่นๆมือเหี่ยวๆของแม่ ที่เคยลูบผม...เบาๆๆ แงแงแง....น้ำตาจะไหลแล้ว...
25 ตุลาคม 2550 21:37 น. - comment id 777380
25 ตุลาคม 2550 21:41 น. - comment id 777381
25 ตุลาคม 2550 21:43 น. - comment id 777382
25 ตุลาคม 2550 21:46 น. - comment id 777383
25 ตุลาคม 2550 22:07 น. - comment id 777390
สวัสดีค่ะพี่ครูพิมเป็นความทรงจำที่อบอุ่นจังค่ะ
ถึงใครจะบอกว่ารักเราแค่ไหนก็ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่อีกแล้วเนอะพี่ครูพิม
25 ตุลาคม 2550 22:07 น. - comment id 777391
ตอนเราเป็นลูกเราไม่รู้หรอกว่าความรักของพ่อแม่นั้นยิ่งใหญ่และอบอุ่นเพียงไหน เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อเราได้เป็นพ่อหรือแม่เอง เมื่อนั้นเราจะทราบว่าความรักนั้นยิ่งใหญ่เพียงไหน
25 ตุลาคม 2550 22:20 น. - comment id 777396
เอาช่อมะม่วงมาฝากค่ะ... จันทร์ชอบมะม่วงมากๆค่ะ กินแล้วไม่แก่ค่ะ คิดถึงพ่อเหมือนกันค่ะ
25 ตุลาคม 2550 22:26 น. - comment id 777401
25 ตุลาคม 2550 22:29 น. - comment id 777403
25 ตุลาคม 2550 22:32 น. - comment id 777404
25 ตุลาคม 2550 22:56 น. - comment id 777420
ขอสักต้นนะคะ จะไปปลูกที่บ้านค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
25 ตุลาคม 2550 23:33 น. - comment id 777446
วันนี้มาเศร้าครูพิมพิมก็เศร้า คิดถึงที่รักที่จังหวัดเลย
26 ตุลาคม 2550 01:10 น. - comment id 777464
ครูพิมครับกลอนเพราะครับ บางทีความหลังรอยอดีตทำให้เรามีความสุข กว่าปัจจุบันเสียอีก
26 ตุลาคม 2550 02:15 น. - comment id 777484
ครูพี่พิม.. ขวัญเข้าใจค่ะ ขวัญก็กำพร้าพ่อกับแม่เช่นกัน จำได้แต่ภาพอดีตของพ่อแม่ค่ะ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
26 ตุลาคม 2550 05:58 น. - comment id 777533
26 ตุลาคม 2550 06:30 น. - comment id 777555
ต้นไม้แห่งรัก....... ร้อยสลักถักทอก่อเกี่ยวฝัน เป็นจุดรวมสายใจใยผูกพัน ณ ที่นั้นฟูมฟักหน่อรักเรา.
26 ตุลาคม 2550 06:31 น. - comment id 777556
เพาะเมล็ดแห่งรัก ใช้น้ำใจรดทุกเช้าเย็น ความห่วงใยเป็นอาหารบำรุง ความหนักแน่นใช้แทนยาฆ่าแมลงและหนอนชอนใบ ความคิดถึงบำรุงใบไม้ เร่งสี .....เอาความไว้วางใจเป็นกรรไกรคอยตัดแต่งใบขี้อิจฉา และตัวบ่างที่มาคอยทำลายต้นไม้แห่งรักค่ะ
26 ตุลาคม 2550 08:12 น. - comment id 777616
ต้นไม้ใหญ่คอยคุ้มภัยให้ลูกๆ รักต้นไม้สองต้นนี้ที่สุดเลยค่ะ วันเกิดกานต์ พ่อกานต์ซึ่งอายุเยอะแล้ว หูไม่ค่อยดี แต่โทรมาอวยพรลูกสาว ไม่ได้ยินหรอกค่ะว่ากานต์พูดอะไร แต่พ่อก็พูดให้พรเสียยาวเลย แล้วก็รายงานชีวิตตัวเองให้ลูกฟัง ฟังไปน้ำตาไหลพรากเลยนะคะ
26 ตุลาคม 2550 09:03 น. - comment id 777673
26 ตุลาคม 2550 09:07 น. - comment id 777683
26 ตุลาคม 2550 09:11 น. - comment id 777686
26 ตุลาคม 2550 09:17 น. - comment id 777697
ที่ท้องทุ่งยังมีสมหวังอยู่บ้าง อยู่ข้างข้างต้นรักตามคันนา พ่อแม่ปลูกเอาไว้ดูแลมา รู้แล้วว่ารักและสมหวังยังมีอยู่ ****สมหวังในปัจจุบัน********* อดีตนั้นคือ.............
26 ตุลาคม 2550 09:17 น. - comment id 777698
ยอดเยี่ยมครับ.....
26 ตุลาคม 2550 09:32 น. - comment id 777713
สวัสดีจ้าน้องพิม ไม่มีใครรักเราแท้จริง เท่ากับพ่อและแม่ของเราเลยนะจ๊ะ รักบริสุทธิ์ กว่าผู้อื่นที่ให้เราเสียอีก
26 ตุลาคม 2550 09:42 น. - comment id 777721
26 ตุลาคม 2550 09:49 น. - comment id 777724
26 ตุลาคม 2550 09:54 น. - comment id 777726
อ่านแล้วตื้นตันในใจเลยคะคุณครูพิมน้ำตาจะไหล
เสาร์นี้จะกลับไปบ้านหาท่านด้วยค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
26 ตุลาคม 2550 09:54 น. - comment id 777727
26 ตุลาคม 2550 09:56 น. - comment id 777729
26 ตุลาคม 2550 10:01 น. - comment id 777739
26 ตุลาคม 2550 10:02 น. - comment id 777741
26 ตุลาคม 2550 10:03 น. - comment id 777742
26 ตุลาคม 2550 10:05 น. - comment id 777744
26 ตุลาคม 2550 10:06 น. - comment id 777748
26 ตุลาคม 2550 13:08 น. - comment id 777847
ถึงแม้ไม่ได้พบเจอหน้าท่าน แต่ท่านก็ยังอยู่ในใจ ไม่เคยห่างหายไปไหนค่ะ......เป็นอย่างไรบ้างค่ะคุณครู สบายดีไหม อากาศหนาวเย็น บ้างหรือยังค่ะ? รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ....
26 ตุลาคม 2550 15:07 น. - comment id 777906
26 ตุลาคม 2550 15:22 น. - comment id 777913
26 ตุลาคม 2550 15:24 น. - comment id 777915
26 ตุลาคม 2550 15:57 น. - comment id 777935
เป็นความทรงจำที่งดงามและอบอุ่นจังค่ะ
26 ตุลาคม 2550 19:20 น. - comment id 778002
26 ตุลาคม 2550 19:35 น. - comment id 778006
26 ตุลาคม 2550 19:39 น. - comment id 778007
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
