. มองทางนั้นหันทางนี้มีเป็นคู่ หวานชมพูหยาดเยิ้มเฉิ่มสีสัน ผลิดอกรักเบ่งบานย่านเถาวัลย์ เลื้อยพัวพันทั่วแคว้นแดนสังคม มองถนนหนทางข้างฟุตบาท หวานหยดหยาดปานประดังคลังขนม เห็นเดินจับปรับมือถือกันกลม เป็นบ่วงปมสัญลักษณ์หลักกลมเกลียว มาแพ็คคู่ตู้อบอุ่นรุ่นดีกว่า ไออุราเสริมแรงแกร่งใยเหนียว ดีกว่ารุ่นแพ็คหนึ่งพึงคนเดียว ไอเปล่าเปลี่ยวทั่วร่างกร่างอุ่นไอ กวาดสายตามาบนแห่งหนฟ้า พบนกกาคู่หนึ่งตรึงกิ่งไหว เห็นหยอกเย้าเซ้าจิกสลับไป แล้วร้องไขว่กล่อมเกลาเจ้าคู่ครอง สัตว์หรือคนจะบนโลกโขกหินไหน รักไม่เข้าใครออกใครให้หม่นหมอง รักคือรักภาษาสากลชนทั้งปอง ไม่จำกัดเผ่าพันธุ์ของผองชีวา บดสายตามาเบื้องล่างช่างเริ่มเหงา เผลอเหยียบเอาตะเกียบแท่งแหว่งคู่ขา เห็นตกอยู่คู่ไม่มีปรี่อุรา ไหงเจ้ามาโดดเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง มองตะเกียบเปรียบเป็นเช่นตัวข้า มีคู่ขาเพียงเงาเฝ้าตามหลัง จะหาใครใกล้ชิดประดิษฐ์พลัง- แห่งรักที่จีรังคงไม่มี รักข้าคงหมดอายุลงกรุแล้ว ต้องกินแห้วเคล้าบัวบกทุกศกศรี นอกจากจะมีใครใจปราณี เป็น"สารกันบูด"ที่..หัวใจให้รักยืน ........กะลาสีเบจ (๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๐)
20 ตุลาคม 2550 07:59 น. - comment id 774210
นึกถึงเพลงอะไรสักเพลงที่ไม่อยากไปร้านก๋วยเตี๋ยวเพราะอิจฉาตะเกียบค่ะ
20 ตุลาคม 2550 20:00 น. - comment id 774541
"หมดอายุ" "อายุหมด" ความหมายเหมือนกันมั้ยนะ.. เออ..นั่นน่ะสิ.. จะเขียนว่าไรเนี่ย... งงส์... หุหุ.. เอาเป็นว่า..มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ..
20 ตุลาคม 2550 23:09 น. - comment id 774642
ความรักไม่มีหมดอายุหรอกครับ.... แต่สิ่งที่มักหมดอายุคือความ "ศรัทธาในรัก"