เคยหยุดคิดสงสัยไยมนุษย์ เมื่อไรจะสิ้นสุด..หยุดถลำ ไม่ก่อเวร..หันหน้าหาพระธรรม เพื่อน้อมนำจิตตนให้พ้นทุกข์ แต่เหลียวมองรอบกายก็คลายสิ้น ทั่วทุกถิ่นล้วนมายามาปั่นปลุก ยั่วกิเลส..เพทภัยไล่โรมรุก ให้เสพสุขชั่วคราวราวต้องมนต์ แม้นผู้ใดใจแกร่งแรงตั้งมั่น ไม่หวาดหวั่นพลาดพลั้งเพื่อหวังผล ฝึกจิตพิชิตมารผลาญผจญ คงรอดพ้นถูกเผาไหม้ไฟราคะ แต่ด้วยยังมิหลุดพ้นวนเวียนว่าย จึงเกิดแก่เจ็บตายหลายวัฏฏะ รอถึงวันดั้นด้นจนชนะ เมื่อลด ละ เลิก หลง หลุด"กรง"กรรม
kungsadarn 19 ต.ค. 2550 15:49 น. - ID 108649 
1037
2
0
19 ตุลาคม 2550 17:31 น. - comment id 773909
พยายามไม่สร้างกรรมใหม่ในชาตินี้ค่ะ เผื่อจะหลุดบ่วงกรรมที่มาแต่ชาติปางก่อนเร็วขึ้น
19 ตุลาคม 2550 21:56 น. - comment id 774068
ไม่เบียดเบียนใคร ทำใจเราให้ร่มเย็นและทำวันนี้ให้ดีที่สุด เท่านี้แหละค่ะสำหรับตัวเฌอเอง เว่อร์ไปป่าว อิอิ
20 ตุลาคม 2550 07:35 น. - comment id 774200
กรรมเกิดจากเราเป็นผู้กระทำ ถ้าคนเรา หมั่นทำบุญ ภาวนา นั่งสมาธิ กรงกรรมนั้น จะหมดไปนะคะ ..ใช้ให้หมด..
20 ตุลาคม 2550 09:49 น. - comment id 774252
เคยนึกเหมือนกันว่า วันที่เราตายจะเป็นอย่างไร เพราะว่าทุกคนต่างก็เดินทางเพื่อให้ไปถึงวันนั้น เป็นประสบการณ์ครั้งเดียวในชีวิต ที่ไม่มีโอกาสเกิดขึ้นใหม่ได้อีก ฉะนั้นจึงไม่สามารถกลับมาเล่าให้ใครฟังได้ว่า การตายนั้นเป็นไง รอเหมือนกันค่ะ รอด้วยใจระทึก ภาพนี้งดงามจริง ๆ ขออนุญาตเก็บนะคะ ขอบคุณสำหรับกลอนดี ๆ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
