การศึกษาแสงสว่างทางชีวิต ช่วยลิขิตทอดทางรางความฝัน เฝ้าร่ำเรียนเขียนอ่านผ่านคืนวัน แล้วฝันนั้นจะคว้าได้ใกล้เอื้อมมือ ตลอดชีวิตพิชิตข้อสอบหลายรอบครั้ง แต่ก็ยังพ้นผ่านเพราะอ่านหนังสือ หลากหลายปีที่ฉันเรียนเพียรฝึกปรือ แล้วแบมือรับปริญญาค่าตอบแทน เป็นบัณฑิตเพียงชั่ววันก็ผันผ่าน ต้องเปลี่ยนม่านบทฉากลำบากแสน ถือปริญญาเดินหางานทั่วย่านแดน ก็ไม่มีซักแคว้นรับเข้าทำ ย่างสองปีที่ตกงานเกินสานฝัน คิดร้อยพันก่อกลุ้มรุมกระหน่ำ อยู่คนเดียวเกลียวความคิดริดอธรรม จะก่อกรรมใส่ตนพ้นความจริง กว่าจะได้ใบกระดาษวาดฝันนี้ ต้องเสียกี่หยาดเหงื่อไหลเรื่อหริ่ง ผลตอบแทนแสนสาสมลมปากจริง ใบกระดาษวาดสิ่งใดให้ฉันเดิน เช้าขึ้นมาไปหาเพื่อนเยือนถึงตึก ด้วยใจลึกใบกระดาษขาดความสรรเสริญ ขึ้นชั้นห้าหาทางออกนอกทางเดิน ตัวตนเชิญดิ่งร่างจ่างกระจาย แก้ปัญหาทางนี้ดีแล้วหรือ ใช่เพิ่มมือถือภาระญาติสหาย เจ้าทิ้งโลกทั้งใบใส่ร่างกาย ให้พ่อแม่แก้คลายแทนลูกยา ถ้าไตร่ตรองลองพินิจคิดซักนิด ฆาตกรคร่าชีวิตมีหลายหน้า หนึ่งหน้านั้นอาจจะเป็นเช่นกล่าวมา คือปริญญากระดาษฤๅ"ฆาตกร" ........กะลาสีเบจ (๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๐)
18 ตุลาคม 2550 01:26 น. - comment id 772873
กระดาษหนึ่งใบ หาได้ลิลิต เส้นทางชีวิต คนคิดก้าวเดิน เป้าหมายที่ไป ยังไกลห่างเหิน ลำบากเหลือเกิน ต้องเดินต่อไป ******************* ******************* ใบปริญญา เป็นแค่หน้าหนึ่งของชีวิต
18 ตุลาคม 2550 07:55 น. - comment id 772954
ถ้าเราไม่เห็นคุณค่าของตัวเองก็ไม่มีใครเห็นค่าของเรา อืม...อ่านแล้วนึกถึงประโยคนี้เลยค่ะ คนตกงานไม่ใช่มีเราแค่คนเดียวซะเมื่อไหร่เค้ายังอยู่ได้ ขอบคุณ กะลาสีเบจ ที่แต่งกลอนสะท้อนชีวิตได้ดีเลยค่ะ...เผื่อจะทำให้ใครที่กำลังตกอยู่ในภาวะจิตใจแบบนี้ฉุกคิดได้บ้าง