ตื่นแต่เช้ามีเจ้าคอยเป็นเพื่อน ดูลางเลือนเงื่อนงำตามลำแสง พอฉันทำสิ่งใดเจ้าแสดง เหมือนคอยแกล้งล้อเลียนฉันมาพันพัว ฉันจับซ้ายเจ้าจับขวาหน้ากระจก ฉันหยิบยกเอาหวีเจ้าหวีหัว ฉันลูบแป้งเจ้าก็ไล้ไปทั้งตัว เจ้าไม่กลัวฉันเห็นเป็นเช่นไร ตะวันลับเจ้าหายไปจากข้า เจ้ากลับมายามมีแสงสว่างไสว รุ่งอรุณเบิกฟ้ามารำไร มีเจ้าอยู่เคียงใกล้สายเที่ยงเย็น ยามราตรีไม่มีแสงสลัว เจ้าหายหัวหนีหายมิมองเห็น ฉันอยู่เดียวเปลี่ยวเหงาเฝ้าลำเค็ญ อยู่ให้เห็นก็หาไม่ไปจากลา ปล่อยให้ฉันเหงาหงอยเฝ้าคอยเจ้า จนรุ่งเช้าหายเหงาจึงมาหา กอดหมอนนอนเดี่ยวเปลี่ยวเอกา ยามนิทราไร้เจ้าเฝ้ากอดนอน
วชรกานท์ 15 ต.ค. 2550 17:30 น. - ID 108481 
978
1
0
15 ตุลาคม 2550 19:14 น. - comment id 771529
สวัสดี..ยามเย็น..แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ.. ฝนหยุดตกแล้ว.. ต้องกลับบ้านแล้วล่ะ.. แล้วจะมาเยี่ยมใหม่นะคะ!
15 ตุลาคม 2550 20:25 น. - comment id 771574
หลงรูปจูบเงา..อิอิ ดีเจ้าคะคุณครูอย่าเปงบ่อยนะเกรงใจคนข้างๆๆบ้าง
17 ตุลาคม 2550 09:53 น. - comment id 772385
หมอนอิงมาสวัสดีมีน้ำจิต สมานมิตรกลอนไทยไม่หนีหน้า ฝนตกแล้วกลับบ้านรึกานดา วันหลังมาเยี่ยมใหม่ใจยินดี
17 ตุลาคม 2550 10:12 น. - comment id 772401
พิมยดาว่าหลงรูปแถมจูบเงา ก็คนเหงามีเงาเป็นสหาย ใครรึพิญาดานะข้างกาย เสียเชิงชายไปหลงรูปเฝ้าจูบเงา เงาที่ว่าคือกานดามารศรี เธอจ้ำจี้จ้ำไชมิให้เหงา อยู่เคียงข้างใกล้ชิดสนิทเรา ยิ่งกว่าเงาตามตัวมาพัวพัน จะไปไหนเธอว่าให้ฉันไปด้วย ฉันจะช่วยแบ่งเบาเราสุขสันต์ สตาร์ตรถเธอก้าวขึ้นนั่งทันควัน รัดเข็มขัดไว้มั่นจำนรรจา โอ้..พี่จ๋า จงพาน้อง ซื้อเพชรทอง รัตนะ อันล้ำค่า ชุดสวมใส่ให้หรูมีราคา โฉมกานดาเลือกหยิบมิเกรงใจ พี่จ๋าไหนละบัตรเครดิต พนักงานจงคิดราคาได้ เอาไปรูดเถอะนะจะเท่าไร อนาถใจยามมีคริปสลิปทวง .....แค่สำนวนกลอนครับ ไม่ใช่เรื่องจริง อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
