มองมุมมืดหมายมีแสงสว่าง ภาพเลือนรางอาจเห็นเป็นสีแสง ภูมิปัญญาต่ำต้อยพลอยแสดง ดุจหิ้งห้อยแปล่งแสงแข่งตะวัน ให้หวลนึกรำลึกถึงกาลเก่า ครูพร่ำสอนให้เราเฝ้าเสกสรร ให้ฝึกฝนใฝ่เรียนเพียรจำนรรจ์ ปีเดือนวันผ่านพ้นมิสนใจ มานั่งเขียนเรียนหัดสะบัดสะบิ้ง ช่างเศร้าจริงรูปแบบยังผิดได้ กลบทมากมีที่เขียนไป เพื่อหวังให้ครูชี้ความตามเรียบเรียง กลอนตลาดวาดฝันมั่นเจตจินต์ หมายสู่ศิลป์กวีมีชื่อเสียง อรรถรสแห่งกานท์มิร้อยเรียง พอเลียบเลียบเคียงเคียงบาทกวี การเรียนรู้สู่กายมิสายแน่ เด็กหนุ่มสาวเฒ่าแก่แลบัดสี เมื่อมิเริ่มฤๅจะสมฤดี ความสำเร็จอยู่ที่วิริเยน แรงดลใจจุดไฟให้สว่าง ดั่งเปลวเทียนส่องทางที่แลเห็น แม้มิอาจเทียบแสงแห่งจันทร์เพ็ญ ขอแค่เป็นแนวทางสร้างปัญญา
วชรกานท์ 15 ต.ค. 2550 14:32 น. - ID 108473 
2378
1
0
15 ตุลาคม 2550 23:37 น. - comment id 771717
เคยได้ยินเขาพูดกันว่า ยิ่งมืดยิ่งชัดเจนในบางสิ่งค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
