เธอเก็บซ่อนสิ่งใดในดวงหน้า มองภายนอกเย็นชาเคลือบสดใส แต่ลึกล้ำดำมืดอยู่ภายใน รอยอาลัยโศกซึ้งก้นบึ้งตา คนเคยเศร้าเคล้าโศกที่โลกลืม ทำหน้าปลื้มซ่อนไว้ไร้ห่วงหา ต้องปั้นแต่งแสร้งทำกิริยา เหมือนกับว่าไร้ทุกข์มีสุขเต็ม มุมานะการงานจนชาญเชี่ยว แสร้งเป็นสุขคนเดียวสีหน้าเข้ม พอมีหนุ่มกรุ้มกริ่มมาและเล็ม กลับเบนเข็มหลบหลีกปลีกพ้นตัว เหตุเพราะลืมเรื่องเก่ายังมิได้ จึงป้องปัดรักใหม่ทิ้งไปทั่ว ในทรวงลึกนึกพรั่นประหวั่นกลัว จะพันพัวรักสองคล้องหัวใจ สงสารใจเธอนักรักเธอแล้ว อยากช่วยปลอบน้องแก้วเลิกหวั่นไหว เรื่องที่ผ่านรานร้าวก้าวต่อไป มีสองเราเคียงใจไปด้วยกัน...
15 ตุลาคม 2550 02:24 น. - comment id 771069
ดีคะ แวะมาทักทายชื่นชมผลงานค่ะ
15 ตุลาคม 2550 06:14 น. - comment id 771100
แวะมาดูความสงสารของใครบางคน ประหลาดจังที่ จุด จุด จุด ... คิดเองเด้อ
15 ตุลาคม 2550 06:42 น. - comment id 771110
ใครน๊าที่พี่ฤกษ์สงสาร.. เรนว่าอีกไม่นานเธอต้องยิ้มแฉ่ง.. เก๊าะเพราะพี่ฤกษ์ทำให้เธอเปลี่ยนแปลง.. ต้องยิ้มแฉ่งแข่งกับเรนแน่ๆเล้ย ยย.... ซาแว้ปป..
15 ตุลาคม 2550 08:11 น. - comment id 771148
รู้ได้ไง อุตส่าห์เม้ม...อิอิ
15 ตุลาคม 2550 08:19 น. - comment id 771153
ลืมเพื่อเจ็บปวดให้วันข้างหน้า ใครจะทำกันคะ^_^
15 ตุลาคม 2550 09:57 น. - comment id 771209
ลืมไม่ลง คงไม่ลืม
15 ตุลาคม 2550 10:16 น. - comment id 771218
ด้วยความรัก..ดั่งน้ำเชี่ยว..ดูเคี๊ยวคด เจอแต่เรื่อง..รันทด..จึงหมดหวัง จะเดินหน้า..ยังผวา..พะว้าพะวัง เลยต้องยั้ง..เท้าไว้..ใจลังเล นึกกลัวกลัว..กล้ากล้า..เหนื่อยล้านัก เพราะความรัก..ทำร้าย..จนไขว้เขว เจอคำลวง..ของชาย..ใจเสเพล จึงหันเห..หันหลังให้..ในความรัก ทุกข์แสนทุกข์..เพียงไร..ใครรู้บ้าง รักผิดทาง..ร้างไกล..ใจกระอัก แทบด่าวดิ้น..สิ้นชีวา..ไร้ค่านัก ราวชนัก..ปักตรึง..กึ่งกลางทรวง มีชีวิต..อยู่เพื่อใคร..ยังไม่รู้ ทุกข์โศกเศร้า..โจมจู่..ใกล้ลาล่วง ชั่วชีวี..มีแต่สบ..พบชายลวง ดุจดั่งตก..เหวห้วง..อเวจี ไม่เคยก่อ..กรรมใด..ให้ใครเจ็บ ไม่เคยเหน็บ..แนมใคร..ให้หมองศรื แต่เหตุใด..ใยฟ้า..ไร้ปราณี มอบรักที่..มีแต่ช้ำ..น้ำตานอง...
15 ตุลาคม 2550 12:06 น. - comment id 771274
สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์... รักเธอแล้วเหรอ? ว้า... ปลื้มแทนเธอจัง... ตาร้อนผ่าววว แร้ววว...
15 ตุลาคม 2550 14:35 น. - comment id 771340
สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์ วันนี้บัวเข้ามาอ่านเฉยๆค่ะ เอาไว้บัวว่างจะมาหัดเขียนต่อกลอนเล่น กับพี่ฤกษ์ใหม่ค่ะ เพราะวันนี้จิตใจบัวแค่ขอให้พ่อหลวง หายประชวรเร็วๆแค่นั้น สวัสดีค่ะ
15 ตุลาคม 2550 17:00 น. - comment id 771427
เธอคนนั้นที่ไม่ใช่ฉันคนนี้..คิคิ
15 ตุลาคม 2550 17:02 น. - comment id 771431
น้าลืมไม่ได้ครับ เพราะมันฝังราก อิอิ
15 ตุลาคม 2550 18:34 น. - comment id 771501
นั่นสินะ.. มันเจ็บมากนัก.. ก็ลืม ๆ มันไปเถอะ.. อย่ามัวตอกย้ำตัวเองอยู่เลย..เนอะ! แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ....
15 ตุลาคม 2550 21:09 น. - comment id 771638
สวัสดีค่ะพี่ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ มาให้กำลังใจค่ะ อยากรู้จังว่าเธอเป็นใคร แวะไปดูในไดอารี ก็ม่ายเห็น เอาใจช่วยนะคะ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นคงต้องใช้ความพยายามมาก ๆ หน่อยนะคะ ความจริงใจเป็นสิ่งสำคัญค่ะ ขอย้ำ
15 ตุลาคม 2550 21:37 น. - comment id 771653
ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง ความรักฝังตรึงติดแน่นอุรา
16 ตุลาคม 2550 00:57 น. - comment id 771737
ไม่เคยมีรักเก่าอ่ะ....ไม่รู้จะลืมยังไง.?.. อยากมีรักใหม่นะ...ไม่รู้จะหาที่ไหนดี?..ว่างๆ..ลองแนะนำหน่อยซิคะ..อิอิ...
16 ตุลาคม 2550 18:01 น. - comment id 772053
ด้วยหัวใจร้าวรานนานเกินกว่า จะให้ยาใดรักษาเพื่อหายได้ แต่ขอบคุณสุขล้ำคำน้ำใจ ที่ปลอบให้คลายทุกข์จนบางเบา