เมื่อเย็นย่ำ ค่อนค่ำ เข้าคืนแล้ว เปิดเพลงแว่ว แจ๋วแจ่ม กล่อมดวงใจ เก็บความรัก เคยหวัง ฝังข้างใน เจ็บครั้งไหน ก็ไม่เท่า ครั้งเขาทำ เมื่อครั้งหนึ่ง เคยมอบรัก เป็นที่สุด ไม่อาจหยุด พร้อมใจพลัก รักหนีหาย เปิดสมุด จดบันทึก รักทำลาย ใครเขาทำ เจ็บใจข่ม เท่าเราเอง กว่าจะผ่าน ค่อนคืน กลืนลับหาย ทนเดียวดาย อยู่กับห้อง ต้องหม่นหมอง เจ็บที่ผ่าน ก็ช่างมัน ไม่สมปอง ทิ้งเศร้าหมอง ตรองคิดถึง ฝืนใจทน แว่วเสียงลม มาทักทาย คล้ายเป็นห่วง ดุจทั้งปวง เล่ห์ลวงนั้น ไม่สมหมาย ไม่ไว้ใจ กับความหวัง แม้นสุดท้าย ปล่อยให้ใจ ถึงด้านตาย ก็ช่างมัน ..................... " "..........................
12 ตุลาคม 2550 17:20 น. - comment id 770188
เอมว่านะ ความเจ็บที่เราเจอสอนให้เราเข้มแข็งขึ้น เอ้าหอบกำลังใจมาให้คนใจเจ็บค่ะ เผื่อจะรู้สึกดีขึ้น
12 ตุลาคม 2550 19:50 น. - comment id 770254
เพียงเสี้ยวหนึ่งคิดคำนึงถึงเธอมาก จึงได้ฝากลมหวนทวนมาหา แต่ตอนนี้ติดงานไม่ได้มา ขอเวลาเคลียร์งานนั้นหนึ่งปี