อำลาก่อนฟ้าสาง

หวานใจปลายปากกา

หมอกสีขาว  โรยสาย  ปลายรางน้ำ           
ตะวันร่ำ  สอดแสง  แย่งปลายฟ้า 
วันนี้เช้า  จำพราก  จำจากลา                  
ทิ้งท้องนา  ผองเพื่อน  ดวงเดือนจันทร์ 
หอมจาง  จาง  ทางถิ่น  กลิ่นดอกไม้       
ยามที่ไกล  คงได้ชื่น  แค่คืนฝัน 
ลูกหมาน้อย  คอยเห่าปลุก  อยู่ทุกวัน        
เช้านี้ฉัน  คงต้องห่าง  แรมร้างรัง 
วาดนิ้วเขียน  ลงลาย  ปลายขอบฟ้า          
หมึกน้ำตา  ต่างใจ  ค่อยไหลหลั่ง 
มองแม่พ่อ  คงเดียวดาย  คล้ายลำพัง         
กอดอีกครั้ง  แทนทบทวน  หวนอุ่นไอ 
โอบน้องรัก  อาลัย  ดวงใจพี่                   
อุปสรรคมี  ต้องยิ้มสู้  น้องรู้ไหม 
เรายังจน  คงต้องห่าง  ร้างกันไป             
อย่าร้องไห้  เด็กดี  ของพี่ชาย 
ตั้งใจเรียน  หมั่นฝึกฝน  อย่าบ่นท้อ           
สิ่งพี่ขอ  อย่านอนรื่น  จนตื่นสาย 
เรื่องผู้หญิง  อย่าพันธะ  มาประปราย          
ฟังตายาย  แม่พ่อ  ให้พอดี 
หักใจเดิน  ลงบันได  ไหล่แบกเป้             
ทั้งไขว้เขว  ตาเลือน  เลือน  เหมือนบอดสี 
ก้าวขึ้นรถ  หยดน้ำตา  ก็มาที                  
ลาหมื่นลี้  สุดดินแดน  แสนเศร้าใจ