ครบรอบปีหนึ่งแล้ว ไกลกัน เหตุว่าเธอหนีฉัน หลบลี้ ถึงผันผ่านคืนวัน กาลล่วง มานาน ใจไป่ลืมเธอนี้ ตราบฟ้าดินสลาย เหตุไฉนจึงหักล้าง ไมตรี ใยไม่แถลงวจี กล่าวอ้าง ทำไมจึ่งรีบจรรี มิล่ำ ลากัน หนีห่างลับแรมร้าง ทอดทิ้งฉันไป ภาพเธอขอเก็บไว้ ตลอดไป ถึงอยู่ไกลแสนไกล เหว่ว้า จะเป็นหนึ่งในฤทัย ทุกช่วง ชีวัน หวังแค่เพียงเห็นหน้า อีกครั้งก็พอ อาจเป็นโคลงสี่ที่ไม่ได้ไพเราะอะไรเลยนะครับเพราะเพียงแต่งระบายอามณ์เศร้าในวันพิเศษของผมเอง มิได้คัดสรรคำอันล้ำเลิศ มิได้เพริศพริ้งเพราะเสนาะหู มิได้หวังเทียบชั้นบรมครู เพียงหวังชูเชิดเชลงชโลมใจ ขอบคุรที่สละเวลามาอ่านครับ
ออกญาลับแล 10 ต.ค. 2550 11:55 น. - ID 108240 
2140
1
0
10 ตุลาคม 2550 14:15 น. - comment id 768659
ดีนะคะ.. ใช้คำง่าย ๆ เข้าใจง่ายดี.. แวะมา..จะอยู่เป็นกำลังใจค่ะ.. (ไม่เหงาเนอะ)
10 ตุลาคม 2550 15:07 น. - comment id 768745
เป้นกำลังใจให้นะจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
