หน้าส่วนตัว
ตื่นขึ้นมา เขียนกลอน ตอนใกล้สาง
หริ่งหรีดคราง ระงมเศร้า เคล้าวันใหม่
เสียงไก่แก้ว ขานขับ รับอำไพ
นั่งถอนใจ ถึงวันวาน ที่ผ่านมา
......ตอนเล็กเล็ก มียายแม่ ดูแลเฝ้า
ตอนนี้เล่า ต้องอยู่เดียว เปลี่ยวหนักหนา
ด้วยสองคน พระคุณเลิศ ก่อเกิดมา
ได้จากลา ไปนานลับ มิกลับคืน
ในวันนี้ เคว้งคว้าง หนทางเปลี่ยว
ตัวคนเดียว หอบช้ำ กรำสุดฝืน
ต้องหอบทุกข์ หอบเศร้า เหงากล้ำกลืน
คนเคยยืน เคียงกาย ก็หน่ายจาง
......เสียงไก่แก้ว เงียบแล้ว เห็นแววฟ้า
จันทร์ต้องลา ฟ้าไป แสนไกลห่าง
คงต้องนับ คืนวัน ฝันอำพราง
สุดปลายทาง ใครกันเล่า เฝ้าดูแล
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 10 ต.ค. 2550 06:15 น. - ID 108230 
864
3
0
10 ตุลาคม 2550 06:34 น. - comment id 768455
ตอนใกล้รุ่งเวลาในเช้าตรู่ เรามาดูเห็นคนสุดเปลี่ยวเหงา หอบความทุกข์ทุกอย่างมาเก็บเอา คงแสนเศร้าคนเคียงเดินจากไปสวัสดียามเช้าครับ
10 ตุลาคม 2550 06:56 น. - comment id 768456
เดี๋ยวก็มีคนมาดูแลจ้า ไม่ต้องกังวลไปเนาะ สาวสวยๆ ใครก็อยากดูแลท้างน้านนน แวะมาทักทายกันค่ะ สบายดีนะคะ
10 ตุลาคม 2550 10:32 น. - comment id 768543
อารมณ์....
10 ตุลาคม 2550 14:45 น. - comment id 768706
ดีค่ะ.. ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี.. มาอยู่เป็นกำลังใจ...ให้คลายเหงาค่ะ..
10 ตุลาคม 2550 15:49 น. - comment id 768790
มารองรับอารมณ์จ๊ะปล.ไม่เคยเขียนกลอนตอนใกล้สางเลยนะคะ...เคยแต่ตื่นมาดึกๆนั่งจดๆ...อิอิ
10 ตุลาคม 2550 19:25 น. - comment id 768975
ดูแลตัวเองค่ะ..
10 ตุลาคม 2550 20:07 น. - comment id 769035
ว้าแย่จังเลยคะโลกนอนไม่หลับนู๋ก็เป็นบ่อย ๆตอนที่ทะเลาะกัน คิคิ ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
