โปรดสงสารฉันเถิด

วชรกานท์

มนุสสา ฆ่าคน ปล้นลักอุก
พิพากษา ติดคุก ยังหลุดได้
ส่วนตัวฉัน นั้นทำ กรรมอันใด
จึงจับมา ขังไว้ ใจอาดูร
ขังฉันเดี่ยว เปลี่ยวเอกา ใจว้าเหว่
เคยอิสระ ร่อนเร่ มลายสูญ
ห่างคู่เคียง คลายเหงา เฝ้าเกื้อกูล
ยากเพิ่มพูน เพิ่มพันธุ์ ฉันอยากตาย
มองฉันเป็น เห็นแต่ แค่สินค้า
จับฉันมา ค่าเพียง สัตว์ส่งขาย
ฉันเหนื่อยยาก ลำบาก ทั้งใจกาย
คุณสบาย รวยร่ำ ฉันลำเค็ญ
โอ้กรีนพีช เคยช่วยช้าง อ้างความชอบ
คุณธรรม ประกอบ ก่อนเคยเห็น
อุรัง อุตังสาว คอยเช้าเย็น
ไยไม่เห็น ความทุกข์ข้า ระอาใจ				
comments powered by Disqus
  • ครูพิม

    9 ตุลาคม 2550 13:58 น. - comment id 768050

    1.gif
    
    ใช่ค่ะ...น่าสงสารจังเลย..
    หน้าตาละม้ายคล้ายใครน้า...คิดก่อน..
    สบายดีนะคะ..
    พาลูกๆไปเที่ยวสวนสัตว์มาละสิเนี่ย..
    (อะล้อเล่น)อิอิอิ
    36.gif36.gif
  • พิมญดา

    9 ตุลาคม 2550 14:02 น. - comment id 768053

    สวัสดีคะคุณครูวันนี้มาแนวอนุรักษ์นะคะ
    แวะมาทักทายยามบ่ายคะ29.gif
  • มณีจันทร์

    9 ตุลาคม 2550 19:00 น. - comment id 768197

    สวัสดีค่ะ8.gif
    จับมาขังน่าสงสารจริงๆค่ะ...32.gif
    เราเพลิดเพลินที่ได้ชม แต่เขาคงตรมไม่ใช่น้อยค่ะ
    อืม...สงสารจังค่ะ
  • White roses

    9 ตุลาคม 2550 21:19 น. - comment id 768295

    น่าสงสารจังค่ะ...10.gif
  • เบรฟฮาร์ท

    10 ตุลาคม 2550 03:20 น. - comment id 768422

    สวัสดีครับ น่าสงสารน่ะ สัตว์ป่าไม่ควรนำมากักขังเลย ถึงมันจะมีอาหารสุขสบายแค่ไหนก็ตาม
    แต่ความสุขทางใจ ไม่มีหรอกครับเชื่อได้  46.gif36.gif36.gif36.gif36.gif11.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน