ความเศร้าของนักดนตรี มั้ง

โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

ซอแสดงแกล้งสะอื้นขื่นขมเศ้รา   
 ห้วง ห้วงเย้าเจ้าเคยเคียงเรียงเคยคู่
 ขลุ่ยก็ขับกังวาลแว่วแก้วพธู      
เจ้าไม่อยู่มโนนิจจิตกังวล
ระนาดขับกลับการณ์สะท้านถิ่น   
ให้ระบินยินสดับถ้อยสับสน
 ฆ้องก็เข้าเร้าทางเอกเฉกนฤมล         
พักตร์เจ้ายลแย้มใกล้ใกล้ บ่ไกลทรวงง
 สามสายโศกวิโยคเย้าเศร้าสลด        
น้ำตาหยดวอนเทพไท้ในแมนสรวง
 บูชิตกล้าข้าขอรักจากกรรมลวง        
  จงล่วงกาลผ่านดวงของข้าเทอญ				
comments powered by Disqus
  • นิติ

    15 กุมภาพันธ์ 2545 21:06 น. - comment id 35690

    ศิษย์มีอาจารย์ อิ อิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน