มีค่า...แค่คนไกลห่าง มาพบกันเมื่อว่างเมื่อเธอเหงา มีความหมายแค่ฝุ่นบางเบา ที่ไม่เคยเข้าไปอยู่ในใจ มองกันเป็นเศษดอกหญ้า จะสวยคุ้นตาได้เพียงเวลาไม่มีดอกไม้ ในยามที่เขาลืมเธอยามที่เธอไร้ใคร นั่นเป็นโอกาสเดียวที่ฉันจะมีความหมายใดๆสำหรับเธอ
15 กุมภาพันธ์ 2545 18:41 น. - comment id 35663
เศร้าจังเลย....เรียกความเข้มแข็งที่มีออกมาใช้บ้างนะจ้ะ...จะเอาใจช่วย
16 กุมภาพันธ์ 2545 17:39 น. - comment id 35838
ยังดีที่ยังมีความหมาย แม้จะเป็นเศษเสี้ยวจากความเปล่าดายของเขา ดีกว่า ไม่มีค่าแม้แต่เพียงแค่เงา วันที่เขาว่างเปล่าและเศร้า ก็ยังไม่มีเราอยู่ในสายตา
16 กุมภาพันธ์ 2545 19:57 น. - comment id 35843
ขอบคุณค่ะ mono และละอองน้ำ จะพยายามคิดอย่างนั้นนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2545 23:18 น. - comment id 36055
ใยมองโลกในแง่ที่เลวร้าย เขาชอบใครแต่ใครไม่ชอบเขา โธ่น่าสงสารไม่นานคงซมซานนะคนของเรา เมื่อเขากลับมาคงปวดปร่าจนเกินทน เราอาจเป็นเช่นดอกหญ้าเวลาใต้ฟ้าไม่มีดอกไม้ ดอกหญ้าใช่ไร้ความหมายไปทุกหน หากดอกไม้ไกลเกินเอื้อมด้วยมือไปเกินทน (มี่ต่อ)
17 กุมภาพันธ์ 2545 23:19 น. - comment id 36056
ดอกหญ้าริมถนนก็มาล้นด้วยค่ามัน น้องหวานเศร้าจริงๆ หรือแค่อารมณ์กลอนนะ
18 กุมภาพันธ์ 2545 13:35 น. - comment id 36132
ชอบกลอนบทนี้จังนะ...เพราะได้อารมณ์มากๆเลยจ้ะ แต่เราว่า ดอกหญ้านี่แหล่ะสวยกว่าดอกไม้อื่นเป็นไหนๆ เรายังชอบดอกหญ้าเลย :)
18 กุมภาพันธ์ 2545 22:53 น. - comment id 36248
^^ ขอบคุณกลอนเพราะๆจากพี่ dokkoon ค่ะ มันก็เป็นบางอารมณ์ที่รู้สึกอ่ะ แต่ก็ดีใจที่ยังมีคนคอยให้กำลังใจเสมอ ขอบคุณ tawan ด้วยนะคะ สำหรับังแคร์ บางทีการเป็นดอกหญ้าก็สุขใจค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2545 20:13 น. - comment id 36381
เพราะมากเลยนะคะ เข้าถึงอารมณ์
22 กุมภาพันธ์ 2545 19:11 น. - comment id 36854
ขอบคุณค่ะ บ๊ะจ่างไส้ลูกเกด