ไออุ่นจากฝ่ามือที่ชิดใกล้ แนบสนิทในใจด้วยความห่วงหา มอบความอบอุ่นใจยามมีน้ำตา สื่อแทนภาษาความรู้สึกดีดี อ้อมกอดแห่งความปลอดภัย เธอมอบให้เสมอสำหรับฉันคนนี้ คอยปกป้องจากอันตรายที่มี และยังคงความรู้สึกดีเมื่อเศร้าใจ รอยหอมที่เธอประทับตรงแก้ม ปลายจมูกแต้มยามชิดใกล้ คอยส่งสายตาหยอกเย้าสื่อความนัยย์ ที่ฉันก็เดาไม่ได้ว่าคืออะไรที่เธอสื่อสารมา คำสองคำที่บอกคือความคิดถึง ส่งมาพร้อมแววตาลึกซึ้งเสน่หา แต่มีเงาบางอย่างที่ซ้อนไว้ตลอดเวลา ฉันเองพยายามค้นหาแต่ไม่เคยเจอ เธอบอกย้ำว่ารักฉันมากกว่าใคร ใคร ยืนยันหนักแน่นจากหัวใจเอ่ยปากมาเสมอ แต่มีบางอย่างที่เหมือนไม่แน่ใจในคำพูดที่เจอ และยังคงเป็นภาพเบลอเบลอระหว่างเราสองคน การแสดงออก การกระทำ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาปฏิบัติต่อฉัน มันเพิ่มเติมมากขึ้นทุกวัน.....ทุกวัน คนอื่นนอกเหนือจากเราต่างมองและเข้าใจว่าเราเป็นคนรักของกันและกัน เพียงฉันเท่านั้นที่รู้จากปากของเขาด้วยถ้อยคำ ผ่านไปแต่ละวัน ซ้ำ ซ้ำ ย้ำ ย้ำ ฉันคือ เพื่อน ที่เขา รัก ไออุ่นจากฝ่ามือ อ้อมกอด รอยหอม คำคิดถึง คำบอกรัก การกระทำซ้ำซากระหว่างกัน
5 ตุลาคม 2550 13:28 น. - comment id 765541
คนเสื้อแดง เธอก็คือ คนนั้น ที่ฉันรัก ยังแน่นหนัก หัวใจ เรียกเสมอ มีอะไร ไม่แน่ใจ อีกล่ะเธอ เหตุที่เบลอ คงสับสน คนเสื้อแดง
5 ตุลาคม 2550 13:29 น. - comment id 765543
ต้องนี่แน่เลยน้องเอม มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน..กิ๊ก...อิ อิ ล้อเล่นนะคะ... จริงๆแล้วต้องห่างออกมาให้เค้าคิดถึงค่ะ .. แล้วเมื่อเค้ารู้สึกว่าอะไรในชีวิตหายไป เค้าจะเข้าใจค่ะ ว่าเค้าเห็นเราเป็นอะไร ..กันแน่ค่ะ... คิดถึงน้องเอมนะคะ
5 ตุลาคม 2550 13:32 น. - comment id 765547
มากกว่าเพื่อนเหมือนกว่านักคนรักกัน
5 ตุลาคม 2550 14:10 น. - comment id 765569
ความผูกพันของเพื่อนมั่นคง ไม่เสื่อมสูญตามกาล มั่นคงด้วยนะคะ มานั่งเป็นกำลังใจด้วยนะคะ
5 ตุลาคม 2550 14:15 น. - comment id 765573
ไออุ่นจากฝ่ามือ ...นั่นก็คือคนใกล้ชิด ขอรักจงสถิต ...ในชีวิตอยู่นิรันดร์
5 ตุลาคม 2550 14:25 น. - comment id 765582
5 ตุลาคม 2550 14:33 น. - comment id 765592
สวัสดีค่ะ น้องเอม... ฉันเป็นได้แค่เพื่อนคนดีที่รัก หรือคุ้นนัก...คนรู้ใจใคร่อยากถาม เพราะคิดแปลกฤดีในนิยาม ตอบมาตาม...ความคิด...จริตจริง... ตกลงเราเป็นพี่น้องกันค่ะ... การได้รักใครสักคน เหตุผลย่อมมีนะ และยอมรับในเหตุผลของตัวเอง และต้องยอมรับในเหตุผลของเขาคนนั้นด้วย... น้องเอมสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพน๊า เดี๋ยวไข้กลับไม่รู้ด้วยนะ
5 ตุลาคม 2550 16:08 น. - comment id 765650
ก็เกิดขึ้นแต่สิ่งดีๆ ๆ ค่ะ ถ้าเข้าใจกันอย่างนี้
5 ตุลาคม 2550 16:23 น. - comment id 765670
มากกว่าเพื่อนแต่เป็น "น้องสาว" จ้านู๋เอม....
5 ตุลาคม 2550 16:57 น. - comment id 765698
ถ้าหอมมีรอย สาว ๆ ที่เดินตามถนนหน้าตาคงดูไม่ได้เลยละ คงเปรอะไปด้วยรอยหอม อิอิ
5 ตุลาคม 2550 18:01 น. - comment id 765735
เพื่อนสนิทมั้งคะ ปล.รูปน่ารักมากๆค่ะ
5 ตุลาคม 2550 18:16 น. - comment id 765744
ดีจัง มีความสุข และรักษาสุขภาพนะครับ
5 ตุลาคม 2550 18:43 น. - comment id 765748
เพียงจับมือสื่อรักสลักแน่น ไม่ใช่แฟนแต่พลังยังแน่นเหนียว รักของเพื่อนจริงแท้แน่แล้วเชียว ถึงหนึ่งเดียวมีค่าน่ายินดี
5 ตุลาคม 2550 18:54 น. - comment id 765751
เค้าน่าจะคิดเกินกว่าเพื่อนนะครับ แต่คงไม่กล้าบอก เพราะเอาความรู้สึกส่วนตัววัดดูแล้ว ถ้าเป็นแค่เพื่อน.. ยังงัยก็ยังไม่เคยหอมแก้มเพื่อนซะที คิดเหมือนกันมั้ยครับ โนะ ^_^
5 ตุลาคม 2550 18:33 น. - comment id 765756
กลอนน่ารักดีนะค่ะ
5 ตุลาคม 2550 19:10 น. - comment id 765773
ลำบากใจนะคะ ไม่รู้ว่าเป็นแบบไหน สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
5 ตุลาคม 2550 19:14 น. - comment id 765778
น้องเอม...คือ..น้องสาวที่น่ารักค่ะ... รอยหอม..เป็นอย่างไรหนอ?...พี่ไม่ค่อยได้ยินเลย...สงสัยจะสูงวัย..อยากรู้จัง...อิอิ...
5 ตุลาคม 2550 19:26 น. - comment id 765785
อ้าวว พี่ ป ว่าเข้ามาเม้นแล้วอ้ะ แต่ไมไม่มีแล้ว..หายไปไหน ช่วยด้วยเม้นหายยยยยยยย
5 ตุลาคม 2550 20:08 น. - comment id 765806
หนูเอม..อ่านกลอนของน้องแล้วทำให้นึกถึงนวนิยายเรื่องหนึ่ง ที่เคยอ่านนานแล้วจำไม่ได้ว่าของใครและใครแต่งค่ะ "เถ้ากุหลาบ" ในเรื่องนี้หญิงรพีประทับใจในความรักมั่นคงของคุณพ่อพระเอก ที่รักคุณแม่นางเอกจนสุดแสน แต่เป็นรักที่บริสุทธิ์จริง ๆ แม่นางเอกรักดอกกุหลาบขาวมาก พ่อของพระเอกจึงรักเช่นกัน ทั้งสองมิได้ครองรักกันหรอกค่ะ จนกระทั่งต่างแยกไปแต่งงาน เค้าผูกเรื่องไปถึงรุ่นลุกเลยนะคะ จนกระทั่งพ่อพระเอกตาย แม่เค้าก็ดูแลถนุถนอมต้นกุหลาบขาวเป็นอย่างดี ด้วยถือว่าเป็นตัวแทนสามึ จนกระทั่งมารู้ความจริงว่า ทำไมสามีตนเองจึงรักกุหลาบขาวนัก โหพี่รพีร้องไหซะไม่มี ตาบวมเลยค่ะ รู้สึกจะนำมาทำเป็นละครครั้งหนึ่งเนาะ แต่ไม่ได้อรรถรสเหมือนกับอ่านเลยค่ะ ว้ายยย รำพันซะยาวเลย แฮ่ะ ๆๆๆ ขอโทษนะคะ นาน ๆ จะว่างซักทีนึง อิ อิ จะมาบอกแค่ว่า กลอนน่ารักค่ะ
5 ตุลาคม 2550 20:50 น. - comment id 765816
แล้วตกลงสรุปได้ยังนี่ ว่ามันเป็นความรู้สึกอะไร...ง่ะ ถ้ายังสรุปไม่ได้ก็โมเม เองเลยละกัน..อิอิ..
5 ตุลาคม 2550 21:21 น. - comment id 765848
เป็นเพื่อนสนิทค่ะ...บางครั้งคำนี้ก็ทำให้เราปวดใจค่ะ...
5 ตุลาคม 2550 21:41 น. - comment id 765871
เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อมีไหมคุงนู๋เอมจ๋า พิมเจอมาแย้ว.... คิดถึงคะฝนตกพิมจังเปงหวัดเลยมาช้าน๊า
6 ตุลาคม 2550 06:27 น. - comment id 765974
เศร้าๆ ซึ้งๆ บอกไม่ถูกเลยครับ
6 ตุลาคม 2550 08:18 น. - comment id 765986
ยังไงมันก็คือความรักนะค่ะน้องเอม ความรักมันดีเสมอแหละค่ะ เพื่อนที่รักหรื่อ รักที่เพื่อน อิอิ
6 ตุลาคม 2550 10:01 น. - comment id 766019
สวัสดีค่ะคุณลุงนบ .. ถ้าเอมเปลี่ยนเสื้อจากสีแดงเป็นสีอื่นล่ะคะ สาวเสื้อแดงจะคือใครน้อ อิ อิ ดีจ้าพี่จันทร์ ... เอมเพิ่งนึกขึ้นได้เมื่อคืนประโยคที่เอมเขียนไปคล้ายเพลงเพลงนึง เออ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่คนรัก เออมันกิ๊กนี่หว่า เอิ๊กส์ ๆ เอมกะจะไม่เป็นกิ๊กใครค่ะ กะกั๊กไว้เองซะมากกว่า อิอิ ครั้งนึงเอมเคยใช้ความห่างเป็นตัววัดค่ะ ครั้งนึงได้ผล เขามั่นโทรหา แต่ครั้งนึง เป็นเราซะเองที่ทรมาน ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก เอมไม่รู้ว่าจะกล้าใช้หรือเปล่า แต่ก็ยังอยากเสี่ยงอยู่เหมือนกันน๊า พี่นู๋กานต์ .. สงสัยจะเจออาการเดียวกะกลอนนู๋เอมอ่ะเปล่าคะเนี่ย พี่ครูพิม .... เห็นด้วยค่ะ เพื่อนไม่มีวันเลิกกับเพื่อนเหมือนกับแฟน เนอะ พี่ก้าวที่...กล้า แผ่วแผ่วคำรัก ประจักษ์ถึงหัวใจ แววตาซื่อใส แฝงห่วงใยให้กัน พี่บัวกั๊บป๋ม ไม่สบายเป็นไงบ้างเอ่ย หายยังคะ พี่มะกรูดสวัสดีค่ะ .. เพื่อนคนนี้ที่เธอรัก อยากรู้นักมากแค่ไหน ซึ้งหรือเฉยภายในใจ บอกได้ไหมเพื่อนคนดี แง่วววววว เอมหลงรักเพื่อนคนนี้ถอนตัวไม่ขึ้นเลยค่ะพี่มะกรูด แค่อ่านไปก็หลงรักซะมากมายเลยค่ะ คิดคิดไปก็อยากมี เพื่อนแบบคนเขียนหนังสือบ้าง ถึงแม้ว่า จะสับสนความรู้สึกบ้าง แต่ก็ยังมีคนอยู่ข้างข้าง และทำให้เรามีความสุข ด้วยค่ะ ช่วงนี้สุขภาพดีกว่าอาทิตย์ที่แล้วเยอะค่ะ ขอบคุณนะกั๊บป๋มที่เป็นห่วง ว่าแต่ว่า พี่สาวของเอมสบายดีหรือเปล่า ดีจ๊ะตากลม ใช่แย้ว ...มีหนึ่งคนที่เข้าใจดีกว่าไม่มีใครเข้าใจเนอะ *^^* ขอบคุณจ้าที่แวะมาทักทาย พี่รี ... เอมสมัครไปเป็นน้องสาวเค้าอีกคนได้เปล่าคะเนี่ย พี่ฤกษ์ .. นั้นแน่ .... ไปหอมสาวไว้เยอะอ่ะดิคะ ถึงได้จินตนาการถึงปานนั้น คริ คริ .. พี่เฌอมาลย์ .. เท่าที่เอมอ่านและรู้สึกตามคือเพื่อนสนิทที่เกินคำว่าสนิทแต่มะใช่คนรัก เอ้าเอ๊ะไงหว่า พูดไปงงไป อิ อิ อ่อ รูปเอมไปขโมยมากจากเวปเย็นตาโฟมา อ่ะค่ะ พี่แทน รับทราบและปฎิบัติตามกั๊บป๋ม พี่แทนก็เหมือนกันนะคะ มีความสุข และรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ดีค่ะคุณโพลารีส .. ขอบคุณจ้า ( ยิ้มแก้มปริเลย ) ดีจ้าคุณช่อแก้ว เพียงไออุ่นคุ้นเคยใกล้ในความรัก ซึ้งประจักษ์ความหวังดีที่มีให้ ความสัมพันธ์เพียงเพื่อนเตือนหัวใจ ด้วยห่วงใยในวันเหงาเศร้าระราน ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ *^^* ดีกั๊บป๋มพี่กานต์ .... เอมอินกะเรื่องที่อ่านค่ะพี่กานต์ เห็นไม๊เป็นเอามากอ่านแล้วรู้สึกตามไปเลย เอมมีความรู้สึกว่ายังไงซะ ก็อบอุ่นและรู้สึกดีมากมากค่ะ ถึงแม้ว่าไม่เข้าใจความรู้สึกระหว่างกันสักเท่าไหร่ ิ่ิิ่อ่อ เพื่อนเอมทำอย่างมากก็หยิกแก้มค่ะ ประสาชอบแกล้งเรา แต่หอมหน่ะคงไม่กล้า ก็ออกจะดุขนาดนี้ อิ อิ ดีจ้าคุณชีวินมธุรา ... อาจจะมีบ้างค่ะ ในบางครั้งที่รู้สึกอยากรู้คำตอบกับสิ่งที่เป็นอยู่ ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงนะคะ คุณเองก็อย่าลืมรักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ *^ ^* สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม .. ... ขอบคุณค่ะ รอยหอม เอมก็อธิบายไม่ถูกค่ะ แต่เอมเข้าใจ เอ๊ะ ยังไงหว่า งงไม๊คะ พี่ป. โอ๋ ๆ ๆ ๆ ไม่เป็นไรค่ะ แค่พี่ป. มาเอมก็ดีใจแล้วค่ะ นิ่งนะคะ นิ่งนะ พี่หญิงรพี .. ขอบคุณค่ะพี่หญิงรพี นานนานทีมีคนชมว่ากลอนน่ารักยิ้มแก้วปริเลยค่ะ เถ้ากุหลาบ เดี๋ยวเอมจะไปหามาอ่านบ้างค่ะ เพราะแค่ที่ฟังก็รู้สึกเศร้าแล้ว ถ้าเอมเป็นคนคนนั้นก็คงเสียใจไม่น้อยเลยค่ะ ที่ร่างกายเขาอยู่กับเราแต่ใจยังอยู่กับคนอื่น เฮ่อ .... ดีจ้าพี่ยาแก้ปวด "อย่าเพิ่งมีแฟนนะ" "ทำไม" "ถ้าคุณมีแฟนแล้วฉันจะไปไหนมาไหนกับใครเล่า" "อ๋อ...ตกลงผมมีประโยชน์แค่นี้?" "ไม่ใช่" "แล้วไง" "ก็ถ้าคุณมีแฟนแล้วฉันจะอ้อนใคร จะคุยกับใคร จะด่าใคร จะบ่นใคร" "ตกลงผมมีประโยชน์แค่ไปไหนมาไหนด้วย คอยให้คุณอ้อน คอยฟังคุณบ่นคุณดาระบายอารมณ์แค่นี้ ฮืม...ผมเข้าใจแล้ว" "ไม่ใช่, แต่พูดจริงนะ ฉันไม่ให้คุณมีแฟน" "แล้วถ้าคุณมีแฟน เกิดแฟนคุณให้เลิกคบกับผมล่ะ" "ไม่มีทาง" "เหมือนกัน ไม่ต้องห่วงหรอกผม contro คนของผมได้" "ไม่ได้ ไม่ยอม ยังไงคุณก็ห้ามมีแฟน" "นี่ ผมชักเริ่มงงแล้วนะ ตกลงผมกับคุณนี่เป็นอะไรกันแน่" "ไม่เห็นมีอะไรต้องงเลยนี่ คุณก็เป็นคุณ ฉันก็เป็นฉันไง" บทสรุป เอมอ่านแล้วเอมก็สรุปไม่ได้ค่ะ ว่าตกลงว่าไงอิอิ ปล: ถ้าเจ้าของหนังสือหรือคนรู้จักคนเขียนมาอ่านเจอ ขออภัยนะคะที่ไม่ได้ขออนุญาตก่อนที่จะมาพิมพ์ให้เพื่อน ๆ อ่าน พี่กุหลาบขาว .. คำว่าเพื่อนสนิทจะปวดใจมากขึ้นก็ตอนที่เพื่อนเรามีแฟนนั้นล่ะ นู๋พิมดีจ้า .. หายาทานอ่ะยัง วันนี้พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ เอมเองก็เคยค่ะ แต่ว่าต้องยอมรับว่ายังไงซะ เขากับเราก็เป็นอะไรกันไม่ได้มากกว่าคำว่าเพื่อนค่ะ เพราะเขาก็มีคนของเขา สิ่งที่ทำได้ คงคอยเป็นห่วงอยู่ห่าง ๆ เนอะ ดีจ้าพี่ปลายตะวัน เอมอ่านหนังสือแล้วเคลิ้มตามอ่ะค่ะ ไม่รู้เขียนออกมาได้ไง รู้แค่ว่า อ่านแล้วมันรู้สึกตามไปด้วย เอมไม่เศร้า แต่อ่านแล้วเอมสับสนตามอ่ะ อิ อิ ดีจ้าพี่กชมนวรรณ มีความรักอยู่ในใจดีกว่าไม่มีเนอะพี่เนอะ ตอนนี้เอมกำลังหลงรักเพื่อนของคนเขียน รู้สึกบางทีอยากมีแบบนี้มั้งสักคน
6 ตุลาคม 2550 19:22 น. - comment id 766209
ไม่แปลกเลยที่จะมีการพัฒนาการจากเพื่อนเป็นคนรัก.... ^ ^ ยินดีด้วยครับคุณได้ก้าวข้ามเส้นแบ่งแห่ง"ความกลัวการเปลี่ยนแปลง" ได้แล้ว ขอให้รักนี้นิรันดร์
6 ตุลาคม 2550 20:49 น. - comment id 766265
เป็นเพื่อนรักนะดีแล้วเอม จะได้รักนาน ๆ ไง
6 ตุลาคม 2550 23:47 น. - comment id 766379
เพราะเพื่อนรักฝักใฝ่แค่ใจเขา เพราะใจเราเพื่อนนี้ไม่มีสน เพราะเธอรักฝักใฝ่ใครอีกคน เพราะเป็นผลให้ฉันนั้นเจ็บเอง
7 ตุลาคม 2550 05:07 น. - comment id 766449
ความเป็นเพื่อน ไม่เลือน ไม่ลาลบ ไม่รู้จบ ใกล้ชิด สนิทเนา ทั้งห่วงหา อาทร อาวรณ์เศร้า ด้วยใจเรา เกิดสับสน หลงรัก...เพื่อน... หวัดดีค่ะนู๋เอม
7 ตุลาคม 2550 08:18 น. - comment id 766509
แวะมาให้กำลังใจจ๊ะ น้องสาว อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยหละ