กุลาร้องไห้

ม้าก้านกล้วย

ลมแล้ง พัดไล่ ในทุ่งร้าง
ฟอนฟาง แฟบฟุบ ยุบระยอบ
ระริก ร้อนเร้น เช่นลมหอบ
เขตขอบ ทุ่งไกล ไร้วี่แวว
ดังเดิน ในทุ่ง ท้องกระทะ
ผงะ พายพัด แม้เพียงแผ่ว
ไร้เรี่ยว แรงเดิน เกินไปแล้ว
เนินแนว เส้นนำ จำลางเลือน
ต้อนควาย ข้ามนา กุลาเอ๋ย
กระไร ใยเฉย ละเลยเพื่อน
จากดอน จากป่า มาแรมเดือน
สะเทือน สะท้าน ราญร้าวแล้ง
เลาะทุ่ง ล่องนา หมายว่าลัด
จึงตัด ข้ามขั้ว หัวระแหง
จงใจ หมายยอม หมายออมแรง
 กลับแห้ง กลับหาย คล้ายจะหลง
กุลา ว่าแกร่ง เกินกว่าเหล็ก
แต่เด็ก เหงื่ออาบ บาปสาปส่ง
แกร่งไกร เพียงใด ใจยังปลง
พะวง ภวังค์ จะพลั้งพลาด
เผลอเดิน ตัดมุ่ง ทุ่งกุลา
แดดกล้า กร่อนล้า ชะตาขาด
ร่ำไห้ อาลัย ใจอาฆาต
นั่งปาด น้ำตา กุลานอง
จึงชื่อ ทุ่งว่า กุลาร้องไห้
ตราไว้ เตือนใจ ให้สนอง
แล้งนัก จักเลี่ยง เบี่ยงครรลอง
แม้นต้อง บุกผ่าน จะหาญหรือ
   (ม้าก้านกล้วย)				
comments powered by Disqus
  • ณธีร์

    15 กุมภาพันธ์ 2545 13:40 น. - comment id 35610

    แล้งทั้งภาษาและท่าที
    กลอนเจ็ดจัดดีดูเหมาะสม
    ม้าก้านกล้วยเก่าเจ้าคารม
    ตรอมตรมขมขื่นสะอื้นทรวง...
  • dokkoon

    15 กุมภาพันธ์ 2545 20:04 น. - comment id 35672

    ยอดเยี่ยม ชมด้วยความรู้สึกจริงๆ
  • นิติ

    15 กุมภาพันธ์ 2545 20:49 น. - comment id 35685

    อิสานเราน่าเหลือเกินครับ เฮ้ย.........
  • นิติ

    15 กุมภาพันธ์ 2545 20:49 น. - comment id 35686

    อิสานเราน่าสงสานเหลือเกินครับ เฮ้ย.........
  • ทะเลขวัญ

    15 กุมภาพันธ์ 2545 22:41 น. - comment id 35696

    สุดยอดเหนือคำกล่าวใดใดค่ะรักที่สุดแล้วนะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    16 กุมภาพันธ์ 2545 02:19 น. - comment id 35740

    ได้นิทานแล้วดีจังเลย... จะเอาไปอ่านให้หลานฟังนะ....
  • วฤก

    16 กุมภาพันธ์ 2545 13:17 น. - comment id 35808

    เคว้งคว้าง กลางทุ่ง หมายมุ่งผ่าน
    ซมซาน เซาะด้น พ้นไฉน
    ดุ่มเดิน เกินพลัง ข้ามฝั่งไกล
    ร่ำไห้ ร้องโหย ... โอย ...กุลา ๚
    
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    19 กุมภาพันธ์ 2545 19:51 น. - comment id 36376

    กุลา  เกินกว่า  คำว่าแล้ง
    ดินแตก  ระแหง  แกร่งนักหนา
    ฝ่ามือ  รองรับ  ซับน้ำตา
    ฟันฝ่า  ข้ามทุ่ง  มุ่งปลายทาง 
    
    
  • ชวาลา

    21 กุมภาพันธ์ 2545 11:52 น. - comment id 36627

    กุลา กุหลง บงกชแก้ว
    นานแล้ว เยี่ยมเยียน แวะเวียนหา
    ปานนี้ กุลาเจ้า เศร้าอุรา
    รอเถิดหนา สำเร็จก่อน จะย้อนคืน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน