ชีวิตคน ขึ้น-ลง อย่าสงสัย ไม่มีชีวิตใครไม่สูง-ต่ำ ต้องยอมปรับ รับมือ ถือว่ากรรม บ้างเก็บงำ ทำใจ ไม่ฟูมฟาย ก็มีบ้าง บางคน ไม่ทนสู้ จึงไม่อยู่ ไถ่ถาม หาความหมาย ไม่มองเห็น ไม่รู้ กูอยากตาย แล้วสุดท้ายเข่นฆ่า ราวีตน ต้องทำใจยอมรับกับชีวิต หันมาคิด ทางแก้ แลสืบค้น หาทางออก สุดท้ายคลาย ทุกข์ทน อย่าเวียนวน พ่ายแพ้ แก้ไขมัน ชีวิตเธอขาลง ต้องปลงตก ต้องหยิบยกปัญหา มาเปลี่ยนผัน เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส มาวาดกัน เธอกับฉัน สองเรา บุกเข้าไป **************************** ชีวิตคน ขึ้น-ลง จงอย่าท้อ ต้องไปต่อ เพื่อมี ชีวิตใหม่ เป็นรสชาด ชีวิต อย่าติดใจ จงยิ้มไว้ ที่รัก...แล้วหักมัน!!
30 กันยายน 2550 10:49 น. - comment id 762048
ใช่แล้วค่ะต้องไปต่อค่ะ..
30 กันยายน 2550 20:53 น. - comment id 762215
เลิกคิดไปแล้วค่ะเวลามีปัญหาแล้วจะฆ่าตัวตาย เพราะถ้าทำแบบนั้นเป็นบาปอย่างมากสำหรับการทำให้คนที่รักเราต้องร้องไห้และเสียใจ ท่องไว้ตลอดเวลาเจอปัญหา พรุ่งนี้ต้องดีกว่า ทุกปัญหามีทางแก้ ถึงแม้ว่างครั้งเกิดอาการเครียดและโมโหบ้างสติอาจจะคิดว่าไม่อยากสู้ต่อ แต่พออารมณ์สงบลงก็ทำให้มีสติเดินต่อ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังท้อและเจอปัญหา ... สู้ สู้ ค่ะ
30 กันยายน 2550 22:17 น. - comment id 762264
สัจธรรมของชีวิตค่ะ มียศเสื่อมยศ มีรักรักหล่นหาย มีขึ้นมีลง มีรักมีเกลียด มีสุขมีทุกข์ มีพบมีพราก มัหัวเราะมีร้องไห้ ขอเพียงเรามีสติ..สถานการณ์ใดก้ไม่หวั่นค่ะ
1 ตุลาคม 2550 11:48 น. - comment id 762538
ดีจัง..เป็นกลอนที่ให้กำลังใจดีนะคะ อ่านแล้วมีกำลังสู้ค่ะ.. แวะมาทักทายยามใกล้เที่ยง
1 ตุลาคม 2550 15:17 น. - comment id 762751
ล้มลุกคลุกคลานก็ต้องไปต่อ ว่าไหม ไปด้วยนะคะ
1 ตุลาคม 2550 19:53 น. - comment id 762982
แต่งกลอนไว้ให้กลัวว่าจะไม่ได้อ่าน ขออนุญาตนำมาลง ณ ที่นี้ นะคะ แสงรำไร ใครคนหนึ่ง ซึ้งใจนัก เอ่ยปากทัก กวักมือ สื่อความหวัง ส่งให้ใจ ริบหรี่ มีพลัง ไม่เซซัง ซมซาน เช่นวานซืน อยู่ไหนท่าน ใบคาน โปรดขานรับ จะหันกลับ ซบใจ ไม่สะอื้น ความระทม เจ็บช้ำ จะกล้ำกลืน ไม่ขมขื่น ต่อไป หากใกล้คุณ