ต้นรัก

ชีวินมธุรา

ลมหนาวโบก  โบยพัด  โชยมาแล้ว
น้ำค้างแก้ว  เกาะตาม  มวลบุปผา
ใสกระจ่าง  ดั่งดวงดาว  บนนภา
ต้องแสงอา-  ทิตย์ส่อง  งามแวววาว
ยามรุ่งสาง  สะท้านกาย  ลมแผ่วพริ้ว
ใบหญ้าลิ่ว  ล้อเล่น  แซมรวงข้าว
เหลืองสะบัด  พัดปลิว  ดูเด่นพราว
เหลืองแกมขาว  เคล้ากันไป ยามอรุณ
คล้ายเราสอง  คล้องใจ  บ่มไอรัก
เฝ้าฟูมฟัก  ต้นกล้า  ค้ำนำหนุน
หล่อเลี้ยงน้ำ  แห่งสัมพันธ์ หมั่นเติมทุน
ซื่อสัตย์พูน  เพิ่มไป  ทุกเวลา
แสงแห่งจิต  คิดถึง  คนึงหา
ส่องนำพา  กล้ารัก  เติบโตใหญ่
เป็นต้นรัก  แตกกิ่งก้าน  อวดดอกใบ
ห้วงหทัย  เบ่งบาน  น่าชวนชม
สองดวงใจ  ร่วมกัน  ร่วมฟันฝ่า
เสกสรรมา  ให้กำเนิด  เกิดเหมาะสม
สองมือเกี่ยว  ก้อยเดิน  เพลินภิรมย์
ถึงแม้ลม หนาวปานใด  ใจอุ่นเอม
ลมหนาวพัด  สะบัดกราย  เพียงแผ่วแผ่ว
เย็นยิ่งแล้ว  อิงซบ  สุขเกษม
กรุ่นกลิ่นไอ  อกหนา  ช่วยเติมเต็ม
ความปลื้มเปรม ล้นทรวง  ดวงฤดี
ต้นรักนี้  มินาน  จะคงอยู่
คู่ชมชู  ชื่นรัก  ได้สุขศรี
ถนอมไว้  ด้วยดวงใจ  และไมตรี
สองเรานี้  ผูกพัน  มั่นยืนนาน
*******
ชีวินมธุรา