คือความรู้สึกระลึกได้ แต่ชาติปางไว้นั้น นาน นมปี ไม่สามารถที่จะมี ความเป็นวิถีแห่งตน เดชะบุญเกื้อกูล ให้มีคนมาช่วยหนุนทุกหน สามารถเอตัวรอดมาบัดดล เพราะไม่สนใจที่จะทำร้ายใคร ตั้งอยู่นศีล สมาธิปัญญา ให้อภัย เมตตาและปล่อยวางให้ ทุกข์สุขนั้นอยู่ที่ในใจ คนข้างเคียงไฉนใยไม่มาเยือน...................