เห่พม่า เอื้อนทำนองพร้องเพลงบรรเลงพร่ำ คราวฟ้าคล้ำเมฆคลุ้มมืดคลุมหม่น โอละเห่เอละช้าประชาชน ต้องอับจนเจ็บจำใจรำจวน โอ้ชะเวดากองอังก่องกนก นับหลายศกยังซ้ำเศร้ากำสรวล องค์เจดีย์สุเลราวเซซวน ยักษ์มันม้วนเมืองหมดกำสรดเมือง แม้รังรองผ่องประไพพระตรัยรัตน์ แต่ผู้นำกำหนัดอำนาจเนื่อง แสงแก้วสามรามส่องซึ่งรองเรือง ก็ไม่เปลื้องอัมหิตให้ปลิดปลง ปืนสะเทือนเถื่อนอธรรมถ่อยสำทับ หวังให้พับพังยุ่ยเยี่ยงผุยผง ทำลายล่าฆ่าล้างถากถางลง แม้แต่สงฆ์ยังซบสยบกาย เหมือนโศกซอนซ้อนซ้ำต้องคำสาป เพ่งมองภาพเห็นแต่ผู้แพ้พ่าย เขายุทธ์แย้งแย่งชิงทั้งหญิงชาย ใคร่แหงนหงายเงยหน้าไม่กล้าเงย รัฐ คอยก่อทรกรรมกระหน่ำกด ต้องจำอดอกโอ้พุทโธ่เอ๋ย ครั้นยอมนิ่งยิ่งกาลล่วงผ่านเลย รัฐยิ่งเผยอิทธิพลยิ่งพ่นพิษ เกินกลั้นขื่นกลืนระกำก็จำสู้ เพื่อไปสู่สุขศรีเสรีสิทธิ์ เขากลับเห็นเป็นว่าปัจจามิตร จึงได้คิดขวางขัดกำจัดคน ทุรยุคทุกอย่างแล้วย่างกุ้ง ควันปืนคลุ้งครอบหล้าโกลาหล ขวัญคล้อยแคล้วแล้วพม่าประหม่ากมล กรรมเดือดดลกำเดาอีกเท่าใด โอละเห่เอละช้าโศกาฉะนี้ สุขจะมีคืนมาเวลาไหน หรือต้องทนอนธการอีกนานไกล เพราะประชาธิปไตยนั้นไม่มี!??? (๒๗ กัญญายน พ.ศ. ๒๕๕๐)
ตราชู 27 ก.ย. 2550 09:26 น. - ID 107722 
1215
2
0
28 กันยายน 2550 10:52 น. - comment id 692122
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านทุกท่าน จนบัดนี้ ผมยังไม่เข้าใจเลยครับ ว่าจนแล้วจนรอด ทำไมประเทศพม่าหนีไม่พ้นวังวนระบบเผด็จการเสียที เหมือนๆต้องคำสาปอย่างไรไม่รู้ซิ่ครับ ผมมิได้กล่าวเพื่อจะลากโยงเรื่องที่เขาเคยมาตีกรุงศรีอยุธยานะครับ นั่นคืออดีตอันนมนานแล้ว แต่ผมอยากรู้ว่า สภาพภายในประเทศเขา นับแต่รอดพ้นจากการเป็นอาณานิคมของต่างชาติเป็นต้นมากระทั่งปัจจุบัน เหตุใดจึงยังไม่เรียบร้อยเสียที เฮ่อ สงสารก็แต่พลเมืองของเขานะครับ พลัดที่นา คลาที่อยู่ แตกฉานซ่านเซ็น ในขณะผู้นำกลับสุขสบาย ประเทศไทยเราก็เถอะครับ หากประชาชนยังไม่ตระหนักว่ามีอำนาจอยู่ในมือ (ตามนิยามของคำ ประชาธิปไตย) ปล่อยให้อำนาจตกไปอยู่กับคนเฉพาะกลุ่มอยู่เรื่อยๆ สักวัน ครับ สักวัน เราอาจเหมือนพม่าก็ได้ ใครจะไปรู้ ผมยังมีความหวังครับ ว่าคนไทยทุกคนจะช่วยกันสร้างชาติ ไม่มัวทะเลาะกันจนเราต้องเสียเอกราชไปอีก เหมือนดังเคยเสียมาแล้วเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๑๐ ซึ่งกว่าจะรู้ตัวก็สายเสียแล้ว สามัคคีกันไว้เถิดครับผม
27 กันยายน 2550 09:35 น. - comment id 760771
โอ้ละเห่ โอ้ระหึก ดูฮึกเหิม สันดานเดิม ดิบดำ ทำไฉน ทั้งชีเถร เณรพระ ไม่อภัย คือทางสู่ อสงไขย อเวจี...เฮย
27 กันยายน 2550 10:00 น. - comment id 760780
แวะมาอ่านงานเขียนดีๆครับ
27 กันยายน 2550 10:20 น. - comment id 760798
ดูข่าวทหารถล่มพระสงฆ์ เศร้าสลดจริงๆ
27 กันยายน 2550 10:24 น. - comment id 760801
ขอเรื่องราวเหล่านี้อย่าเกิดที่บ้านเราเลย.. สาธุ
27 กันยายน 2550 12:14 น. - comment id 760857
ขอ"อหิงสา"เกิดขึ้นโดยเร็ว..คะ
27 กันยายน 2550 13:00 น. - comment id 760901
27 กันยายน 2550 13:00 น. - comment id 760902
สุดยอดครับเพราะครับ ทำไปได้กับสมณะเพศ อนาจใจเหลือเกิน
27 กันยายน 2550 16:01 น. - comment id 761054
27 กันยายน 2550 18:15 น. - comment id 761131
ไม่อยากให้วันหนึ่งมีคนอื่นมาเห่แบบนี้กับชาติไทย เพราะฉนั้นรักกันให้มากๆนะคะ กลอนไพเราะมากคะ แวะมาชมความงดงามค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
