ละครชีวิตลิขิตสร้างทางมนุษย์ ให้ได้พุดเวียนว่ายในสงสาร สร้างโลภหลงโกรธก็เป็นเช่นตำนาน ด้วยเปรียบปานโรงละครที่สอนใจ เห็นหัวลิงยักษ์โขนโผนเข้าจับ สวมแล้วรับบทแสดงแปลงท่าใส่ พอถอดหัวใช่โขนลิงสิ่งภายใน คือคนไซร้ดีและชั่วสวมตัวคน โลกเรานี้มีอะไรหาใช่แน่ ไม่เที่ยงแท้ล้วนแก่ตายไปทุกหน ผู้ดีไพร่จะมั่งมีหรือที่จน หนีไม่พ้นหนทางที่วางวาย โรงละครตอนจบพบสุขเศร้า ภาษิตเก่ากล่าวเตือนจิตคิดใจหาย ดูละครตอนจบหนาอย่าดูดาย จงขวนขวายดูละครย้อนดูตัว
พระนาย 26 ก.ย. 2550 20:51 น. - ID 107708 
2635
5
0
28 กันยายน 2550 01:58 น. - comment id 664106
คือละครโรงใหญ่ของใครกัน ที่วาดฝันสวมหน้ากากยากจะบอก เดี๋ยวบทดี บทร้าย คล้ายลวงหลอก บทย้อนยอก และสุดท้าย ...คือ...ตายจาก
26 กันยายน 2550 21:10 น. - comment id 760586
ชีวิตคือละครสอนให้รู้ ที่เป็นอยู่ดีชั่วมั่วแค่ไหน ที่ผ่านมาสร้างดีอยู่ที่ใจ เลิกหลงใหลมายาพาอับจน ชีวิตคือการต่อสู้อยู่เพื่อสร้าง ต้องเบิกทางเปิดใจไม่สับสน แม้นลำบากยิ่มยิ่งทุกสิ่งทน แล้วผจญทุกสิ่งได้..ไม่ต้องกลัว.. ใช่แล้วค่ะ..ดูหนังดูละคร.. แล้วย้อนดูตัว..ย้อนดุอย่างเข้าใจนะคะ ไม่ใช่เข้าข้าง
27 กันยายน 2550 07:21 น. - comment id 760680
ดูละครย้อนดูตัว...และสอนเด็กๆข้างตัว...ด้วยค่ะ(เพิ่มเติมๆ)
27 กันยายน 2550 09:52 น. - comment id 760774
มีบทเรียนเป็นครูสู้ชีวิต ฟ้าลิขิต ทางเดิน เกินเลือกได้ แต่เราเลือก ที่จะเป็น เช่นนั้นไซร้ อยู่ที่ใจ เราเลือกทำ แต่กรรมดี ทุกชีวิตจึงเปรียบเช่นเล่นละคร บ้างทุกข์ร้อน บ้างก็สุข อยู่ทุกที่ ทั้งกรรมดี กรรมชั่ว กลั้วโลกีย์ เป็นเช่นนี้ มนุษย์หนอ รอรับ .... กรรม ...
27 กันยายน 2550 10:41 น. - comment id 760816
เพราะโลกคือโรงละครขนาดใหญ่ มีใครใครมากล้นปะปนแสดง เป้นพระเอกนางเอกยากดัดแปลง ต้องตามแต่งตามชีวิตของตนเอง ต่างรับบาทของตนเอง คิดว่าทำให้ดีที่สุด..เนาะ
27 กันยายน 2550 12:16 น. - comment id 760859
ถูกต้องเจ้าคะ ดูละครนั่นหนาแล้วย้อนดูตัวเรา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
