รู้ทั้งรู้แก่ใจเขาไม่รัก แค่ยิ้มยักยั่วเย้าให้เราหลง ก็ยังรักยังหวังตั้งใจจง บอกตรงตรงรักเขาเข้าเต็มทรวง แค่เศษเอื้ออาทรเขาอ้อนออด ก็หลงกอดหมอนข้างสร้างแดนสรวง ไม่อายหน้าฟ้าดินถวิลปวง ใจทั้งดวงร้อนรุ่มรักทุ่มเท ถามหัวใจใยเป็นไปเช่นนี้ ตอบทุกทีรักมั่นไม่หันเห ใจห้ามใจจะผิดหวังไปทั้งเพ ใจยังเร่หาเขาเร้าทรวงใน ยอมรับความเจ็บปวดสุดรวดร้าว เพียงครั้งคราวได้สนิทเคียงชิดใกล้ สุขจริงนักรักเขาคอยเอาใจ โลกจะเป็นเช่นไรมิใยดี จะเก็บความหวามไหวเอาไว้คิด เก็บน้ำจิตเยื่อใยไว้เต็มปรี่ เก็บเสียงอ้อนออดหวานไว้นานปี เพื่อจะมีชีพอยู่สู้ร้าวราน รู้ทั้งรู้แก่ใจเขาไม่รัก แค่ยิ้มยักยั่วเย้าให้เราหวาน ก็เต็มใจรักเขานานเท่านาน สร้างวิมานบนอากาศจนขาดใจ
ไม้เก็ด 15 ก.พ. 2545 00:14 น. - ID 10764 
569
3
0
15 กุมภาพันธ์ 2545 01:06 น. - comment id 35526
โห...ขนาดเขียนไม่ออกนะคะยังเพราะขนาดนี้เลย...อุบัติเหตุหัวใจ..อืม..ขั้นโคม่าหรือว่าแค่เบาะๆคะแบบนี้ อิอิ //..ไม้เก็ดหายไปนานเลยเนาะคราวนี้(^___^)
15 กุมภาพันธ์ 2545 01:32 น. - comment id 35535
ซึ้ง...เศร้า...เหงา เพราะรักเลยนะเนี่ย...ไม่ค่อยได้เห็นงานของไม้เก็ดนานเหมือนกันนะ
15 กุมภาพันธ์ 2545 02:17 น. - comment id 35547
คิดถึงจ้า
15 กุมภาพันธ์ 2545 08:28 น. - comment id 35568
ทั้งเศร้าทั้งซึงไปพร้อมๆกัน
15 กุมภาพันธ์ 2545 23:00 น. - comment id 35702
ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนครับที่ยังคิดถึงไม้เก็ดอยู่ ที่หายไปเพราะติดภาระกิจจำเป็น เป็นเวลาหลายวันติดต่อกัน เลยไม่ได้เข้ามาที่นี่ ขณะนี้ก็ยังมีภาระกิจอยู่ แต่ก็แวะเข้ามา อ่านกลอนของเพื่อน ๆ บ้าง คิดถึง Thai Poem และเพื่อน ๆ ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
