หนังสือพิมพ์
ต้นแสงจันทร์
................เช้าตรู่ทุกวันฉันตื่น
ทนฝืนง่วงนอน..ต้องหาย
เคลียคลอฉอเลาะข้างนาย
ร่างกายแข็งแกร่งแรงมี
นายหนีบฉันไว้ในแขน
เกือบแบนตาลายคล้ายผี
ทนเจ็บทนปวดยอมพลี
ยู่ยี่หน้าย่นยับเยิน.....
กายกรรมฉันอยู่บ่อยบ่อย
โยนลอยเหมือนนกบินเหิร
ตกฮวบกระแทก..นายเมิน
จำเริญเถิดนะนายนะ
ฉันรวบรวมข่าวดาวเด่น
นายเห็นนายลูบคลำดะ
นายมองนายหมายไม่ละ
แล้วใยนายผละโยนพลัน
พอฉันรันทดหมดค่า
นายมาแล่เนื้อห้ำหั่น
ขยำ-ขยี้พัลวัน
ร่างฉันผันเวียนเปลี่ยนไป
เห็นใจพี่น้องผองญาติ
โดนมืออุบาทว์ทำได้
สงสารหนังสือพิมพ์ไทย
อยู่ในกองขยะข้างทาง.................