ดาวน้อยลอยระฟ้า จันทร์ดารายังสุกใส เมื่อไหร่หนอในดวงใจ ได้สว่างอย่างจันทรา ความมืดที่คลุมอยู่ อยากให้รู้มันเหน็บหนาว รอยแตกเพราะรักร้าว ยังเฝ้าคอยคนรักษา ใครหนอใครอยากรู้จัก ที่มีรักอย่างอบอุ่น เปิดปีกรักของตัวคุณ โอบกอดใจของฉันคนนี้ จะได้ไหมสักเพียงครั้ง ช่วยฉุดรั้งตัวฉันที ชีวิตทุกวันนี้ อยู่อย่างคน.....ไร้ดวงตา..
24 กันยายน 2550 15:57 น. - comment id 758784
สุดยอด
24 กันยายน 2550 17:58 น. - comment id 758854
ดาวน้อยลอยระฟ้า กระจ่างมาตรงใจฉัน เฝ้าเพ้อคอยรำพัน ดวงใจฉีนอยู่หนใด ดีคะคุณคนเลวที่แสนดี วิงวอนใครน๊า...บอกหน่อยได้ไหม..หุห
25 กันยายน 2550 01:58 น. - comment id 759006
ดีคะ แวะมาดูแลรักษาหัวใจกันคะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ Black MooN
25 กันยายน 2550 09:22 น. - comment id 759116
คุณหยดน้ำสีคราม ..ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยม ดีใจครับที่ชอบกลอนผม ขอบคุณอีกครั้งครับ..
25 กันยายน 2550 09:28 น. - comment id 759118
ถึงคุณพิมญดา(ที่ผมวิงวอน) ก็วิงวอนคนที่พอจะมีความเมตตาต่อคนที่ไร้รักสักคนนะครับ.. ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทาย..
25 กันยายน 2550 09:29 น. - comment id 759119
คุณ black moon ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจ..