คลื่นทะเล สาดซัด เข้าสู่ฝั่ง เหมือนหนึ่งดัง เสียงก้อง ในใจฉัน ระลอกคลื่น แตกเป็นฟอง แยกจากกัน เหมือนหนึ่งดัง รักนั้น แตกกระจาย สายลมพริ้ว ปลิวไหว หาดทรายริ้ว สนไม้ทิว ลู่ลม โอนเอนไหว เสียงหวีดหวิว ครวญคราง ดังแต่ไกล ดุจหทัย วังเวง และเงียบงัน ยามนี้ชาย ทะเล นั้นสงบ หวังจะพบ คนรัก ที่นัดมั่น รอแล้วรอ เขามา แสนนานนาน สุดทัายครัน เหลียวมอง มิเห็นมี ผิดนัดใย ไม่บอก มาล่วงหน้า ปล่อยฉันมา คอยเก้อ เพ้อหานี่ เป็นสัญญาน ว่าเขา ไม่ใยดี นั้นบ่งชี้ รักฉัน พลันมลาย มีแต่เสียง คลื่นทะเล เป็นเพื่อนเหงา สายลมเบา พัดปลอบ ความเศร้าหาย หาดทรายขาว ราวบอก อย่าหลอกใจ รับรู้ไว้ รักสลาย ใจตรอมตรม *********** ชีวินมธุรา
21 กันยายน 2550 20:14 น. - comment id 757542
ความรักนั้นดั่งสายลม....พัดผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่นานก็พัดผ่านมาอีก ผ่านมาอีก ผ่านมาอีก สุดท้ายก็จากไปอีก จากไปอีก มันเป็นวัฏจักร...
21 กันยายน 2550 21:43 น. - comment id 757570
มาเป็นเพื่อนรอด้วยคนครับ เฝ้ารอรอแล้วรอไม่สิ้น รอจนใกล้ดับลับแผ่นดิน
22 กันยายน 2550 02:38 น. - comment id 757634
ดีคะ แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ มานั่งรอเป็นเพื่อนนะค่ะ
22 กันยายน 2550 07:14 น. - comment id 757666
สวัสดีค่ะ ยินดีที่แวะมาอุดหนุนค่ะ ทานกาแฟไหมคะ ขอบคุณค่ะ