หลายปีที่ได้ร่ำเรียนมา จำต้องจากลาด้วยจิตที่คิดถึง เฝ้าถนอมกล่อมเกลาและเลี้ยงดู คอยอุ้มชูเกลากล่อมให้เราดี พลาดพลั้งไปบ้างครูให้อภัย ด้วยจิตใจรักศิษย์มิตรไมตรี ศิษย์จากไปจะจดจำทำความดี ถ้อยคำนี้ออกจากใจให้สัญญา ขอเดินไปด้วยใจที่มุ่งหวัง ว่าตนนั้นเป็นที่คนพึ่งพา จะอดทนรู้ตนและรู้ค่า จะได้มาสิ่งหวังดังตั้งใจ จำกราบลาจากด้วยรักพันผูก ขอให้ครูมีสุขพ้นทุกข์ภัย ช่วยส่องทางเคียงข้างทั้งกายใจ เป็นร่มไทรของศิษย์ชั่วนิรันดร์