หน้าส่วนตัว
ทุกครั้งที่ฉันลืมตาต้องตื่น
รู้ไหมต้องฝืนใช้ชีวิตลำพังอย่างอ่อนไหว
กี่ปีแล้วที่เธอด่วนจากฉันไป
ปล่อยทิ้งฉันไว้ต่อสู้เพียงลำพัง
ภาพวันสุดท้ายฉันยังจดจำ
เธอกอดกำกุมมือฉันแนบไว้
ประโยคสุดท้ายบอกทั้งชีวิตรักฉันมากกว่าใคร
ขอโทษที่ไม่ได้อยู่ใกล้ดูแล
ลมหายใจสุดท้ายของเธอค่อยอ่อนลง
น้ำตาฉันยังคงหยดลงรินไหล
ขอร้องเถอะฟ้าอย่าพรากเธอจากฉันไป
หากแลกชีวิตกันได้...แม้ต้องตาย ฉันยอม
วันนั้นจวบจนวันนี้
อยากบอกเธอคนดีฉันยังนึกถึง
หลับตาเถอะที่รักอย่าห่วงคำนึง
รักที่ให้ฉันลึกซึ้งไม่เปลี่ยนใจ
รับรองสัญญากับตัวเองที่ให้ไว้
สัญญากับหัวใจ...ว่าจะไม่มีใคร...
"มาแทนที่เธอ"
KhonKhongSaiLom 14 ก.ย. 2550 17:53 น. - ID 107117 
1290
1
0
14 กันยายน 2550 18:01 น. - comment id 754201
เศร้าอะไรอย่างนี้ คนอยู่น่ะ น่าจะเจ็บยิ่งกว่าคนไปซะอีก
15 กันยายน 2550 12:02 น. - comment id 754342
ทำไมแต่งกลอนไก้เศร้าจังเลย
15 กันยายน 2550 13:27 น. - comment id 754376
ไม่มีใครแทนที่ใครได้ จริง ๆ ค่ะ มาสนับสนุนอีกคน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
