หน้าส่วนตัว
ตั้งแต่วันที่เราได้หายหน้ากันไป
เหมือนมีเส้นใยบาง-บางระหว่างสองเรานั้น
ทำให้ที่ผ่านมาทั้งคืนและวัน
เธอและฉันไม่อาจได้พบเจอ
จะมีบ้างใหมนับจากวันนี้
ที่เวลาพาเราทั้งสองคือฉันและเธอ
กับมาเจอะเจอกันที่เดิมที่เคยอยู่เสมอ-เสมอ
ในเวลาที่ เหงา เพ้อ ได้เจอและทักทายกัน
เรายังจะจำกันได้ใหม
ถ้าหากว่าเราได้กลับไปเจอะเจอกันอีกหน
ยังจะจำได้ใหมว่าคน-คนนั้น
เขา คือ คนที่ เคยรัก และยังห่วงใยเราอีกหนึ่งคน
เมื่อวันเวลาได้ผ่านพ้นและจากกันไปเนิ่นนาน
จันทร์ไร้เงา 10 ก.ย. 2550 14:11 น. - ID 106972 
1004
3
0
10 กันยายน 2550 14:33 น. - comment id 751993
มีพบต้องมีจาก มีจากต้องมีจากรอคอย มีจากรอคอยต้องมีความคิดถึง มีความคิดถึงต้องมีความห่วงใย มีความห่วงใยต้องมีความปรารถนา แล้วจันทร์ไร้เงาปรารถนาสิ่งใด.....
10 กันยายน 2550 15:07 น. - comment id 752001
ต้องจำได้ซิคะ เป็นความทรงจำดีดีที่เราจะไม่มีวันลืมอยู่แล้ว
10 กันยายน 2550 16:30 น. - comment id 752033
เราจดจำในสิ่งที่ดีดี ดีกว่านะคะ เมื่อมาพบกันอีก ก็ทักทายกันอีกนะคะ
11 กันยายน 2550 11:52 น. - comment id 752152
ดีคะตวามทรงจำเป็นสิ่งที่สวยงามไม่มีใครเขาลืมหรอกค่ะ เพราะถ้าเป็นพระจันทร์ ฯ ก็ไม่ลืมหรอกค่ะ
Black MooN
11 กันยายน 2550 13:20 น. - comment id 752341
ตั้งแต่วัน ที่พี่ ได้หายหน้า ความอ่อนล้า เข้ามา หาพี่พลัน เหมือนมีเส้น ขนมจีน มาขวางกั้น ม้วนบาง-บาง ราดน้ำยา พาสุขใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
