กาลผ่าน มินานนัก ยากจะหักลืมลงได้ แสนเศร้า เร้าจิตใน ตรมจิตไห้ ห่อนสุขลง .............................................................................. หากพึงผ่าน พานพบ ครบน้อมจบ อย่ารีบลบ หน้ากลอน วอนสงสาร ลูกศิษย์น้อย ครูเอ ผู้พบพาน อยากขอวาน รับรู้ กันทุกคน ที่นำมา ลงกลอน วอนมวลมิตร คิดสักนิด ก่อนทำ นำเกิดผล คิดถึงผู้ อยู่ยาก ลำบากชน พึงตรองยล เด็ก ใหญ่ ลองอ่านดู เรื่องได้เริ่ม เนื่องจาก ศิษย์ผมยาว หน้าไร้ขาว กรำแดด ไม่ผ่องหรู ด้วยบ้านนอก คอกนา ศิษย์ของครู เจ้านั้นอยู่ กลางป่า พฤกษาไพร ครูนัดตรวจ ระเบียบ เรื่องของผม อยากชื่นชม หน้าที่ ในใจใส แต่พบแท้ ยังมี คนไม่ไป ตัดสั้นไว้ ปล่อยยาว ดกตกมา เอื้อนเอ่ยถาม สาเหตุ บอกมาเถิด เจ้าไยเกิด ไร้สั้น ระเบียบหา หนูไม่เคย ให้ครู เอือมระอา ด้วยรู้ว่า นิสัย เจ้าแสนดี คุณครูครับ ผมขอ ผลัดไปก่อน ลงโทษวอน เลื่อนผ่อน ไม่หลีกหนี แต่พ่อผม ไร้เงิน สิบไม่มี พ่อคนดี ออกวิน ที่อำเภอ ครูสุดอึ้ง กึ่งรู้ ประทับจิต เงินน้อยนิด เจ้าคอย ยากเสมอ จึงหยิบยื่น เงินตัด ให้ศิษย์เธอ ตาคลอเอ่อ ตระหนัก ชีวิตคน โรงเรียนเลิก ครูต่อ งานระบบ ที่พานพบ คำสั่ง แสนสับสน เจ้าวิ่งหา ยิ้มร่า สว่างยล สุขล้นพ้น บอกครู อย่าพึ่งไป คุณครูครับ เงินครู อยู่คืนครบ พร้อมนอบนบ ขอบคุณ อย่างสดใส ครูฉงน คืนมา เพื่ออะไร เยาว์ตอบไว พ่อผม กลับคืนมา เด็กแสนดี น้อบนบ ครบพิสุทธิ์ ครูยื้อยุด ฉุดถาม บ้านเจ้าหนา ได้เรื่องราว ครบครัน ขอนำมา เป็นอุธาห์ ฝากเด็ก ให้จดจำ เด็กคนนี้ เรียนดี เป็นที่สุด มรรยาทรุด นำหน้า พ่องามขำ อันน้ำใจ เอื้อเฟื้อ พูดเพราะคำ แต่จนนำ อนาคต อาจไม่ไกล พี่น้องเจ็ด สองสาว พิการซ้ำ สี่งานทำ เลี้ยงตน ยังไม่ไหว แม่ผ่าตัด ดูแล แท้ยาว์วัย สุดท้องไซร้ แทนพ่อ ออกทำงาน ย้อนมาคิด วัยรุ่น ทุกวันนี้ กระแสมี นำหน้า ให้สนาน ทั้งเสื้อผ้า มือถือ ต้องพบพาน พ่อแม่ทาน ไม่ไหว คร้านตามใจ อยากบอกฝาก ตรองคิด ให้จงหนัก นำใจรัก ศึกษา ให้จิตใส คิดให้มาก โอกาส มีอย่าไกล รีบคว้าไว้ แทนผู้ ยังกันดาล
9 กันยายน 2550 19:51 น. - comment id 751745
ครูจิตรำพันคนงาม หาทุนการศึกษาให้นักเรียนด้วยนะคะ..รพีไม่ทราบว่าสภาพที่นั่นเป็นอย่างไร แต่ว่าระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนทุกโรงเรียนต้องมีแน่ ๆ สงสารเด็กค่ะ ที่โรงเรียนรพีก็มีค่ะแต่เป็นเด็กโตแล้วเขาสอบได้แพทย์เรียนที่มหาลัยมหิดล..สาขาที่นครสวรรค์นี่แหละค่ะ ไม่ไกลอุทัยธานีเท่าไรนัก ปกติเขาก็ได้รับทุนอยู่แล้วแต่ว่าไม่ครอบคลุมค่าใช้จ่ายจิปาถะหลากหลาย ตอนนั้นเขาเรียนไปได้สามปีแล้วหละ ปรากฏว่าพ่อที่เป็นเสาหลักถูกรถชนจนพิการ..แม่คนเดียวที่มีอาชีพเก็บผักตามบ้านขาย มิอาจส่งเสียได้..พวกเราคณะครูสาวโสดและไม่โสดจำนวนห้าคนก็เลยคิดสงสารไม่อยากให้ลูกศิษย์เสียอนาคตจึงเจียดเงินเดือน คนละเล็กน้อยเปิดบัญชีให้คุณหมอเค้าได้ใช้เป็นทุนการศึกษา..และเจ้าตัวเค้ามีความประสงค์ที่จะให้เปิดบัญชีนี้ให้เป็นกองทุนการศึกษา สำหรับนักเรียนที่ยากจนต่อไป..โดยหลังจากที่เขาจบมาเป็นคุณหมอแล้วเค้าเป็นผู้รับผิดชอบกองทุนนี้ทั้งหมด อานิสงฆ์นั้นก็ตกมาถึงรุ่นน้อง ๆ ในปัจจุบันนี้ด้วยค่ะเอาบุญนั้นมาต่อบุญไปเรื่อย ๆ เนาะ.. ช่วยเด็กคนนี้ให้ได้นะคะ ขออนุโมทนาบุญกับครูจิตรำพันด้วยค่ะ
9 กันยายน 2550 19:55 น. - comment id 751746
อ่านกลอนพบ คุณครูเอ เล่าเรื่องเด็ก แม้ยังเล็ก แต่ใจงาม เป็นหนักหนา แสนเสียดาย ด้วยพวกเจ้า ไร้ทรัพยา ที่จะคว้า จ่ายเรื่องเรียน เพราะเจ้าจน เด็กดีแต่ขาดทุนทรัพย์ น่าสงสาร ค่ะ
9 กันยายน 2550 20:25 น. - comment id 751752
มีอะไรให้เรียนรุ้อีกมากมายครับ
9 กันยายน 2550 21:15 น. - comment id 751775
อืม..น่าสงสารนะคะ มีอะไรให้ช่วยได้ไหมคะ คุณครูจิตรำพัน...หากเป็ฯจริงดั่งบทกลอน ติดต่อที่เมล์พิมนะคะ...ปราถนาดีคะ
9 กันยายน 2550 21:23 น. - comment id 751776
น้องเอ... แหม..แต่งดีจัง มีแง่คิดเหมือนกันน่ะจ้ะ เด็กขาดโอกาส แต่อยากใฝ่เรียนมีเยอะนะคะ แล้วเด็กมีโอกาสแต่ไม่รักดีก็มีเยอะเหมือนกัน โลกนี้ช่างไม่สมดุลเลยจริง ๆ ค่ะ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
9 กันยายน 2550 22:37 น. - comment id 751795
ดีคะ แวะมาทักทายหาสิ่งเรียนรู้ใหม่ อีกมายมายเลย
9 กันยายน 2550 22:38 น. - comment id 751797
ขาดโอกาสแต่ไม่ขาดคุณธรรม ช่างดีล้ำเด็กน้อยด้อยความหวัง เขาคือเพื่อนมนุษย์น้อยพลีง ช่วยเติมหวังให้หน่อยคงค่อยดี
9 กันยายน 2550 23:43 น. - comment id 751817
อ่านเรื่องราวหดหู่ของครูแล้ว คงไม่แคล้วนำคิดจิตสับสน ด้วยชีวิตน้อยน้อยเด็กบางคน ใยขัดสนจริงหนอต่อชะตา อ่านเรื่องราวดังกล่าวแล้วได้คิด ทุกชีวิตเกิดมาล้วนหาเหมือน นำชีวิตเรื่องราวเขามาเตือน ไม่บิดเบือนสอนลูกปลูกแนวทาง เหมือนคำครูวัยรุ่นวุ่นวันนี้ ล้วนอยากมีทุกอย่างสารพัน ไม่เคยคิดถึงจิตบิดรกัน ต่างแข่งขันรุ่นใหม่ใครได้ก่อน มองต่างมุมในกล่มเด็กลำบาก ล้วนสามารถทำจิตไม่ฟุ้งเฟื้อ ไม่ขยันไม่มีสิ่งเปรอปรน นี่แหละคนก้าวหน้าคราต่อไป พี่ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูจิตรำพันด้วยนะค่ะน้องมีหัวใจครูที่เต็มเปี่ยมจริงๆ ค่ะ
10 กันยายน 2550 07:50 น. - comment id 751848
10 กันยายน 2550 08:31 น. - comment id 751867
สวัสดีค่ะ คนเก่ง สวัสดีค่ะ จิตรำพัน รู้สึกจะเป็นงานSymposium นวัตกรรมการศึกษาระดับเขตตรวจราชการ ที่ 10 หนังสือน่าจะเข้าโรงเรียนภายใยวันจันทร์นี้นะคะ เป็นการนำเสนอนวัตกรรมที่ได้รับรางวัล ถ้าสนใจลองเข้าดู e - office ดูนะคะ หรือถ้ายังไม่ได้รายละเอียดก็ส่งมาที่ตรงนี้นะคะ..เพราะรายละเอียดของหนังสือราชการ..ครูพิมเก็บไว้ที่โน้ตบุ๊คค่ะ สถานที่จัดงานรู้สึกจะเป็น โรงแรมอุดรแอร์พอร์ต จังหวัดอุดรธานี วันที่ 14-15 กันยายนยนค่ะ แล้วพบกันนะคะ ขอให้มีพลังใจในการทำงานนะคะ
10 กันยายน 2550 09:08 น. - comment id 751883
ดีความหมายเยี่ยม ไม่ผิดเลย ขอชมจ้า แก้วประเสริฐ.
10 กันยายน 2550 09:16 น. - comment id 751888
เด็กด้อยโอกาสทางสังคมยังมีอีกมากค่ะ เงินตั้งมากมายโยนโครมๆ ไปกะเรื่องรัฐบาลเน่า และเรื่องไร้สาระ ไม่สร้างสรรค์ แต่กะเรื่องเรียน ของเด็กยากจน ดูเหมือนไม่มีใครเหลียวแลเท่าไร แล้วอย่างนี้จะหาอนาคตได้ที่ไหน แย่จัง
10 กันยายน 2550 13:57 น. - comment id 751978
ครูเอ สบายดีนะครับ ใกล้จะปิดเทอมแล้วนะ ใก้ลจะออกพรรษาแล้วนะ
10 กันยายน 2550 15:55 น. - comment id 752019
เด็กๆพวกนี้โชคดีจังที่ได้ครูดีๆอย่างครูเอ พี่อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมาก ที่ในสังคมปัจจุบันแบบนี้ยังมี ครูที่มีจิตใจดีๆให้เด็กๆที่อยู่ ในถิ่นกันดาน เป็นกำลังใจให้คุณครูและเด็กๆค่ะ
10 กันยายน 2550 18:31 น. - comment id 752102
สวัสดีค่ะพี่รพี ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำ ทางโรงเรียนก็ได้มีทุนการศึกษาจัดให้ในบางส่วน แต่ด้วยขนาดโรงเรียนและจำนวนเด็กที่ขาดแคลนมันมีมาก และปัจจัยอื่น ๆ อีกมากมาย ทำให้การช่วยเหลืออาจไม่เพียงพอสำหรับความต้องการ เราก็ช่วยเท่าที่ทำได้ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะพี่รพี
10 กันยายน 2550 19:15 น. - comment id 752107
สวัสดีค่ะพี่อารีณา ขอบคุณนะคะที่สงสารเด็ก ๆ เอก็อยากช่วยทุกคน แต่เยอะมาก ก็เลยต้องเลือกที่เดือดร้อนที่สุดก่อนค่ะ เป็นครูมาไม่กี่ปี เงินเดือนก็น้อย ก็ช่วยกันไปตามที่สามารถช่วยได้ค่ะ คิดถึงพี่รีณาน้า
10 กันยายน 2550 20:52 น. - comment id 752146
สวัสดีค่ะคุณอัสสุ ใช่ค่ะ โลกนี้ยังมีอีกหลายอย่างที่เราไม่รู้
10 กันยายน 2550 21:01 น. - comment id 752154
สวัสดีค่ะคุณพิมญดา ขอบคุณนะคะ แล้วจิตรำพันจะเมลล์หาแน่นอนค่ะ ตอนนี้ขอรวบรวมข้อมูลก่อนค่ะ คงไม่เป็นการรบกวนเกินไป ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
11 กันยายน 2550 00:37 น. - comment id 752197
สวัสดีค่ะพี่ขวัญ ขอบคุณที่ชมนะคะ คิดถูกนะเนี่ยที่ปลุกมาอ่าน ใช่ค่ะพี่ขวัญ เออยากให้เยาวชนที่จะเติบโตต่อไปในวันข้างหน้า คิดและตระหนักให้มากกว่านี้ อะไร ๆ มันช่างแตกต่างกันเสียจริง
11 กันยายน 2550 00:40 น. - comment id 752199
สวัสดีค่ะพระจันทร์สีดำ ในโลกใบนี้ยังมีสิ่งที่ต้องเรียนรู้อีกมากค่ะ ในรอบชีวิตนี้จิตรำพันคงยังไม่สามารถเรียนรู้ได้หมดค่ะ
11 กันยายน 2550 00:49 น. - comment id 752201
สวัสดีค่ะพี่เก็จถะหวา ใช่ค่ะ เขาขาดโอกาสแต่ไม่ขาดคุณธรรม จะพยายามช่วยให้มากที่สุดที่จะทำได้ค่ะ
11 กันยายน 2550 00:54 น. - comment id 752204
สวัสดีค่ะพี่กชมนวรรร จิตรำพันได้แต่หวังว่าเรื่องราวในกลอนบทนี้จะช่วยให้หลาย ๆ คน ได้คิด ขอบอกตรง ๆ ว่า เด็กบางคนอ่านแล้วรู้สึกเห็นใจคนที่ไร้โอกาส และเข้าใจพ่อแม่ที่เหนื่อยยาก แต่เด็กบางคนอ่านแล้วอาจไม่ได้รู้สึกเห็นใจหรือคิดได้เลย แต่กลับคิดในทางตรงกันข้าม ซึ่งมันแล้วแต่มุมมองของความคิดแต่ละบุคคลว่าจะมองมุมไหนค่ะ จิตรำพันขอขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้นะคะ สามารถช่วยให้มีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลยค่ะ
11 กันยายน 2550 00:57 น. - comment id 752205
สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ และขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ
11 กันยายน 2550 01:03 น. - comment id 752206
สวัสดีค่ะพี่ครูพิม จิตรำพันขอบคุณสำหรับแรงใจนะคะ และขอบคุณอีกครั้งสำหรับรายละเอียดงานค่ะ ตอนนี้ที่ e - office ยังไม่มีรายละเอียดของหนังสือเกี่ยวกับงานแสดงนวัตกรรมเข้ามาเลยค่ะ น่าจะเป็นพรุ่งนี้นะคะ แล้วเจอกันที่อุดรธานีค่ะ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะพี่พิม
11 กันยายน 2550 01:09 น. - comment id 752207
สวัสดีค่ะครูแก้ว ดีใจมาก ๆ เลยค่ะ สำหรับคำชมของครูแก้ว หนูก็ยังไม่รู้ว่าจะสามารถคงความสมบูรณ์ของกลอนได้ตลอดรึเปล่าค่ะ ขอบคุณครูนะคะที่กรุณาให้คำแนะนำหนูเสมอมา ครูดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ด้วยความเคารพค่ะ
11 กันยายน 2550 01:15 น. - comment id 752208
สวัสดีค่ะพี่ป. ใช่แล้วค่ะตอนนี้ก็เลยมึน งานสารพัดอย่าง ครูน้อย เด็กด้อยโอกาสก็เยอะ ทุกอย่างมันช่างไม่เท่าเทียมกัน ทุกวันนี้สิ่งที่สอนเด็กอยู่เสมอ คือ ให้นักเรียนเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ ให้คิดก่อนทำ และสอนคุณธรรมจริยธรรมควบคู่ไปกับการเรียนในวิชาต่าง ๆค่ะ เพราะไม่อยากเห็นเขาเติบโตมาอย่างที่เห็นอยู่ทุกวันนี้
11 กันยายน 2550 01:24 น. - comment id 752210
สวัสดีค่ะพี่ก่อง ครูเอสบายดีค่ะ ค่ะใกล้ปิดเทอมแล้ว แม่ว่าจะพาไปวัดอัมพวัน ทำใจให้สงบจากเรื่องยุ่ง ๆ ส่วนใกล้ออกพรรษานั้น หนูขอกุศลใดที่หนูมีมอบแด่พี่และทุกคนในบ้านกลอนนะคะ ขอให้เกิดแสงสว่างกันทุกคนค่ะ ด้วยความห่วงใยค่ะ
11 กันยายน 2550 01:31 น. - comment id 752211
สวัสดีค่ะพี่ยา พี่ยาคะ เด็ก ๆ อาจจะเสียใจก็ได้ค่ะ เพราะเอเข้มงวดมาก ๆ เลย และดุด้วย อิอิ แต่เด็กก็เข้าใจเอนะคะ เอดีใจที่พี่ประทับใจ และเน้นย้ำกับเอว่ามันเป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจพี่ เอก็พยายามที่จะทำให้ดีที่สุดค่ะ แต่เคยมีบางคนบอกเอว่าเอหาเรื่องใส่ตัว เอก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงคิดแบบนั้น สงสัยมองคนละแง่มุม เอขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจที่พี่มีให้เอนะคะ มันทำให้ใจเอเข้มแข็งขึ้นเยอะ