ฉันรู้ว่าเธอเศร้าใจ กับการรอคอยใครที่ไม่มีหวัง รู้สึกได้ว่าเธออยากร้องออกมาดังๆ แต่เธอก็ยัง ฝืนหยุดยั้งน้ำตา สำหรับเธอ เขาคงยังมีค่า เพราะมันผูกพันเกินกว่าที่จะลืมเลือน สำหรับฉันคงทำได้แค่อยู่เป็นเพื่อน ทำได้แค่คอยปลอบเตือนยามเธอช้ำใจ ขาดฉันเธอคงจะไม่เหงา แต่หากขาดเขาเธอคงจะเสียใจ รู้ก็รู้ทางออกเธอจะเลือกใคร คนอย่างฉันทำได้ "แค่รอเธอจากลา"
KhonKhongSaiLom 6 ก.ย. 2550 14:01 น. - ID 106828 
965
3
0
6 กันยายน 2550 16:31 น. - comment id 750359
อืม....ไม่คิดจะทำอะไรอย่างอื่นเลยเหรอ
6 กันยายน 2550 16:41 น. - comment id 750370
ไม่หรอก. . .เธอไม่ใช่คนคั่นเวลา จะให้บอกกี่ครั้งว่าเธอมีค่าแค่ไหน ธรรมดา. .เมื่ออกหักก็ต้องเสียใจ ที่ยังร้องไห้ก็เพราะอะไรๆ ประทังเข้ามา ฉันไม่ได้ต้องการเธอเฉพาะเวลาเศร้า เธอไม่ใช่พระเจ้าที่จะหยุดความเหงาได้ ที่ต้องการเธอไม่ใช่เพราะสูญเสียใคร อยู่ที่เธอแล้วล่ะ. .เบื่อผู้หญิงคนนี้เมื่อไหร่กัน
6 กันยายน 2550 16:44 น. - comment id 750372
หน้าส่วนตัว
ตอบ คุณ โคลอน
คิดครับ แต่คิดไม่ออก
ทำอะไรดี ช่วยคิดหน่อย คริคริ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมผลงานนะครับ
6 กันยายน 2550 17:04 น. - comment id 750392
กลับมาช่วยคิด...ก็ทำช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันให้มีแต่ความสุข และมีความทรงจำที่ดีร่วมกันเยอะๆ...ถ้าแม้วันหนึ่งเค้าจากไปจริงๆ...คุณก็จะเป็นคนหนึ่งในใจเค้าแน่นอนค่ะ....อย่าเอาแต่เข้าใจ หรือ ปลอบโยนเพียงอย่างเดียว คุณต้องพยายามมากกว่านี้...เอาใจช่วยนะคะ
6 กันยายน 2550 17:24 น. - comment id 750411
ตอบ คุณ โคลอน ขอบคุณครับ สำหรับคำแนะนำดีดี รับทราบและปฏิบัติ กั๊ปป๋ม ^_^
6 กันยายน 2550 17:30 น. - comment id 750419
ฉันเห็นเธอ..เหม่อมอง..ท้องฟ้ากว้าง เธอกำลัง..หม่นหมอง..นั่งร้องไห้ สองข้างตา..บวมช้ำ..คล้ำหมองไป เธอเสียใจ..เพราะความรัก..นั้นจากจร เธออาลัย..อาวรณ์..ถึงเขาอยู่ ทุกข์เศร้าจู่..โจมประดัง..ยากไถ่ถอน หัวใจเธอ..แหลกสลาย..แทบขาดรอน เธอทอดถอน..ตัดพ้อ..ต่อเทพยดา ว่าท่านมอบ..อยุติธรรม..ให้เธอนั่น ท่านบันดาล..ทุกข์โศกให้..แทบใบ้บ้า มีชีวิต..แสนรันทด..ทรมา ช้ำเกินกว่า..จะทนทาน..ผลาญชีวิน อย่าเพิ่งยอม..ทดท้อ..ต่อชีวิต อย่าแพ้พิษ..แห่งความเศร้า..เหงาโศกศัลย์ ยังมีคน..อีกมากมาย..ทรมาน เขาเหล่านั้น..แสนสาหัส..ยิ่งกว่าเธอ เช็ดน้ำตา..ของเธอ..ให้เหือดแห้ง เทพยดา..หาใช่แกล้ง..ให้เธอเก้อ อย่าให้คราบ..น้ำตา..ไหลล้นเอ่อ บังสายตา..ของเธอ..จากความจริง โปรดหันมอง..คนรอบกาย..ล้อมเธออยู่ ล้วนเป็นผู้..ทุกข์ยาก..กว่าเธอยิ่ง ไม่มีแม้..ที่อาศัย..ให้พักพิง ถูกทอดทิ้ง..สิ้นชีพไป..ไร้คนแล หากน้ำตา..ของเธอ..มีมากล้น มากมายจน..กว่าเหือดแห้ง..ไร้ทางแก้ เธอควรหลั่ง..ให้พวกเขา..โปรดเหลียวแล ดับท้อแท้..ไล่ทุกข์ไป..จากใจเธอ...
6 กันยายน 2550 18:19 น. - comment id 750479
ดีค่ะ แวะมาทักทายเยี่ยมชมผลงานค่ะ
6 กันยายน 2550 18:55 น. - comment id 750516
ตอบ คุณ white rose
ขอบคุณครับ สำหรับกลอนเพราะๆ
คริคริ ลงกลอนแบบนี้ ต้นฉบับอายนะเนี่ยย
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมผลงานครับ
6 กันยายน 2550 19:00 น. - comment id 750521
ตอบ คุณ Black MooN
ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมผลงานกัน
มาโดยตลอด อย่างไรก็ขอฝากบทกลอน
เพราะบ้าง ไม่เพราะบ้าง ไว้ตรงนี้ด้วยครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
