ช่องว่าง

ดาวระดา


ผ่านมาหลายร้อยปีผ่านจนกาลเปลี่ยน	
หลายชีพเวียนว่ายเกิดตายตั้งหลายหน
หลายชีพเกิดซ้ำยังจำจน			
ช่องว่างคนใยหนอไม่พอดี
ผู้ที่รวยล้นพ้นก็จนยาก			
ผู้ลำบากปากแห้งแล้งมั่งมี
ไม่พอกินหนำซ้ำถูกย่ำยี			
จากคนที่อำนาจเงินเขาเกินเรา
คนพอกินกินทีมีสิทธิ์เลือก			
จะกินเปลือกกินเนื้อเผื่อสิทธิ์เขา
คนจนกินแล้วเลือกลองคิดเอา		
คงเหลือเถ้าไม่เหลือกายให้ได้กิน
ช่องเล็กเล็กเหตุใดใยไม่ชิด			
ใยไม่ติดปิดไปเสียให้สิ้น
สายนทีเสมอภาคได้หลั่งริน			
นภสินธุ์ความเท่าเทียมได้เยี่ยมเยือน
				
comments powered by Disqus
  • ก่องกิก

    3 กันยายน 2550 15:44 น. - comment id 748446

    ช่องว่าง ระหว่างเรา 
    ต่างกัน ราวฟ้ากับดิน
    เธอสูง สุดเยี่ยมเมฆิน
    แต่ฉัน เป็นดิน มิอาจ เทียบเธอ
    
    
    36.gif
  • "ล้น" ใจ

    3 กันยายน 2550 16:08 น. - comment id 748463

    อย่าคิดมากเลยน่ะ โลกนี้ก็เป็นแบบนี้แหละ
    6.gif11.gif
  • ผู้หญิงมือสอง

    3 กันยายน 2550 19:26 น. - comment id 748532

    เพราะค่าของคนไม่เท่ากันค่ะ
    
    เหมือนที่เขาว่านิ้วมือยังไม่เท่ากัน 23.gif ดังนั้น
    
    เราถึงมีช่องว่างกัน 43.gif เข้าใจเลยค่ะ
    
    แวะมาเยี่ยมจ้า
    
    55.gif47.gif46.gif
  • ดาวระดา

    3 กันยายน 2550 19:32 น. - comment id 748535

    ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมครับ41.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน