ผมบอกไม่ถูกครับ เรื่องลับ ๆ ของเราสอง ณ วันวานเราสบตามอง ต่างก็ปองรู้ถึงความนัย มือประสานเดินผ่านลมหนาว น้ำค้างพราวหยาดหยดระริกใส แสงดาวดาดประดับฟ้างามจับใจ เราเดินไปเคียงคู่กันหวานเหลือเกิน แต่วันนี้เหตุการณ์กลับเปลี่ยนแปลก มันช่างแตกช่างต่างเราห่างเหิน เราไม่มองแม้หางตาเคยชวนเชิญ เดินเมียงเมินไปกับเขาเราเป็นใคร???
30 สิงหาคม 2550 12:52 น. - comment id 746405
...สวัสดีค่ะ พี่จอมลังเล... ...กลอนน่ารักดีค่ะ แต่มีพิมพ์ผิดนิดหน่อยนะค่ะ ท่าทางเขาคงนอกใจพี่แล้วล่ะ ทำใจเถอะค่ะ คนที่เสียใจต้องเป็นเขา ไม่ใช่เรา ...ที่ทิ้งเราไป ทั้งที่เรารักเขาหมดใจ.... ......
30 สิงหาคม 2550 12:55 น. - comment id 746411
ขอบคุณคับ ผิดตรงไหนฮับ
30 สิงหาคม 2550 12:55 น. - comment id 746412
หาไม่เจอตาลายย
30 สิงหาคม 2550 12:58 น. - comment id 746418
เราก็แค่คนเคยรู้จักไงค่ะ ความรักก็เป็นแบบนี้แหละคะ รักจางนางหาย เอาใจช่วยนะคะ
30 สิงหาคม 2550 14:13 น. - comment id 746457
แวะมาอ่านค่ะ...
30 สิงหาคม 2550 14:42 น. - comment id 746487
รักหนอรักไม่จริง ถูกทอดทิ้งใจหาย ยังงงอยู่ไม่วาย ไยกลับกลายง่ายดายจัง
30 สิงหาคม 2550 23:27 น. - comment id 746728
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ หายเศร้าไวๆนะครับ
31 สิงหาคม 2550 14:01 น. - comment id 746987
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม แล้วก็บอกเรื่องอาหาร ด้วย หลานกานต์ก็บอกวิธี สงสัยต้องทำดูต้องไป หาดอกขจรก่อนนะครับ บ๊ายๆ แก้วประเสริฐ.