คนที่จากกันมานานแสนนาน ด้วยเรื่องราวที่ผ่านไม่น่าจดจำเท่าไหร่ เคยรักเขามากถึงขนาดมากกว่าใครๆ แต่สิ่งที่ได้กลับไปคือหัวใจร้าวไหวชินชา การพบกันอีกครั้งของเธอและฉัน รอยแผลเดิมที่ถูกพันธนาการเอาไว้ กลับค่อยๆ เลือนหาย. . . เจือจางไป ดีใจมากรู้ไหมกับการเริ่มต้นวันใหม่ของเรา เราอาจต้องเคยสูญเสียน้ำตา. . . อยากให้คิดว่าเราได้อะไรกลับคืนมาบ้าง นอกจากความรักที่ยังหลงเหลือกลิ่นไออยู่จางๆ ความผิดหวัง ความอ้างว้าง ก็แค่เรื่องเมื่อวาน. . .ของเรา
28 สิงหาคม 2550 20:34 น. - comment id 745574
ขอบคุณมากนะคะ โฟร์ทน้องรัก สำหรับกลอนที่แต่งให้พี่ ซาบซึ้งและตรงใจมากๆๆค่ะ...แต่น้องขา พี่ไม่ได้เริ่มต้นใหม่กับเขานะคะ(แม้จะอยากให้เป็นอย่างนั้นก็ตาม อิอิ) เราต่างก็มีวิถีชีวิตของตัวเอง...เค้าคงเป็นแค่ภาพฝันของพี่ตลอดไปค่ะ
28 สิงหาคม 2550 22:27 น. - comment id 745620
ดีค่ะ พระจันทร์ฯ แวะมาทักทายกันคะ จิงๆแล้วหากเราเลิกกันแล้วยากนะค่ะที่จะกลับมาเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง เพราะกลัวว่ามันจะเหมือนเก่าอีกไงค่ะ หาใหม่ดีกว่าค่ะคนเก่าก็ปล่อยให้เป็นแค่เพื่อนดีกว่าจะมาเริ่มต้นกันใหม่ถ้าเป็นเพื่อนไม่ได้ก็ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า อิอิๆๆๆ
28 สิงหาคม 2550 23:40 น. - comment id 745641
มีรอยร้าวริ้วบางบาง แม้จะจางจนไม่เห็น แต่มักจะเป็นประเด็น ที่ยากเย็นจะประสาน รักกันฉันเพื่อนยังดีกว่า ไม่คิดมาเจ้ากี้การ ไม่หวังไม่รำคาญ ห่วงห่างห่างอย่างเพื่อนกัน กลอนฝืดละคะชักจะง่วง
29 สิงหาคม 2550 10:36 น. - comment id 745780