ยกภูษาผ้าภัพแนบกับอก มรดกชิ้นเอกแม่เสกสรร คือผ้าผืนด้ายผืนเดียวที่เกี่ยวกัน ร้อยรำพันร้อยเรื่องราวร้อยเรียบเรียง แม่เคยใช้ผ้าผืนยื่นให้ห่ม ยามต้องลมพัดโบกจนโยกเอียง ด้วยทรรทึงถึงหนาวแม่พร้อมยอมเสี่ยง หวังแค่เพียงกายาลูกไม่ถูกลม ยกภูษาผ้าภัพแนบกับอก น้ำตาตกรินไหลใจขื่นขม สิ่งสร้าวเสียวสร้างเราร้าวระทม สุดตรอมตรมคุณมาตฤครั้นตริตรอง เ หตุด้วยกูนไม่ได้เกื้อฉลองคุณ เหตุด้วยบุญโบดกด้อยคุณสนอง เมื่อมาตาลาไกลไปภพสอง แสงที่ส่องสาดฉายได้วายลง พนมกรกราบกรานผ่านภูษา ขอเทวานำบุญแม่ให้แช่สรง ให้อิ่มสุขสำราญให้ยืนยง ในแดนดงชั้นฟ้าสุขาวดี
ดาวระดา 28 ส.ค. 2550 14:09 น. - ID 106487 
797
1
0
28 สิงหาคม 2550 17:54 น. - comment id 745510
อ่า...เสียใจด้วยนะคะ...ดาวระดา
29 สิงหาคม 2550 00:57 น. - comment id 745649
ครับ ยังไงคุณโคลอน ช่วยดูแลคุณแม่ดีๆนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
