เป็นรอยรักรอยร้าวคราวรักล่ม รอยระทมโถมถาอกล้าถอย ลิขิตแห่งรอยกรรมตามซ้ำรอย กร่อนหทัยดวงน้อยคอยเดียวดาย ใต้เงาจันทร์วันเงียบเลียบริมฝั่ง คำนึงถึงความหลังครั้งจันทร์ฉาย พี่ชวนชี้ชมนภาดาราราย เคียงฤทัยอุ่นกายไอรักอวล ครานี้หมดเยื่อใยร้างไร้รัก แน่ประจักษ์เป็นอื่นไม่คืนหวน เหลือเพียงเงาแห่งฝันกับจันทร์นวล พร้อมเสียงครวญร่ำไห้แห่งใจเรา เงียบและเหงาเศร้าเดียวเหลียวละห้อย ฝากแต่รอยระทมห่มความเศร้า เพียรตอกย้ำซ้ำรอยรักสลักเงา อกจึงร้าวเคล้าน้ำตาครา..คะนึง..
27 สิงหาคม 2550 10:05 น. - comment id 744754
คุณรพี... นอนดึกตื่นแต่เช้าเหมือนกันเลย อิอิ ลงกลอนเศร้าแต่เช้าเลยเหรอค่ะ..... ครายทามคุณรพีด้ายลงคอ เด๋วขวัญจัดการห้าย ดีป่าวเอ่ย (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
27 สิงหาคม 2550 10:11 น. - comment id 744756
หูแตกแล้ว ...เอาค่ายามา...ให้น้องเลย อิอิ...บอกแล้วว่าอย่าร้องชาวบ้านจะปาหลังคาเอานะ
27 สิงหาคม 2550 10:15 น. - comment id 744757
คุณศรรกราน่าเป็นแฟน ก็ตาคนนั้นแหละค่ะ...ทำให้รพีนอนไม่หลับ เลยต้องมานั่งทอดอาลัยในบ้านกลอนไงคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ...ถ้าคุณศรรกทำร้ายเค้า รพีก็เจ็บไปด้วยนะคะ..อย่าทำเลยค่ะ...
27 สิงหาคม 2550 10:17 น. - comment id 744758
สาวน้อยมณีจันทร์ ฝึกอยู่เมื่อคืนเนี๊ยะ...ได้แค่นี้แหละ..ก็หลบร้อง ตอนที่ชาวบ้านเขาหลับกันหมดแล้วนั่นแหละ..อิ..อิ เคืองมากนะ...ป้าขายสากกะเบือไม่ได้น่ะ..งอน..
27 สิงหาคม 2550 10:32 น. - comment id 744769
กลอนเพราะมากเพื่อน กระแทกความคิดและพูดแทนใจหญิงได้ซึ้งจริงคนหนึ่งเลยนะ หญิงรพี
27 สิงหาคม 2550 10:47 น. - comment id 744772
คะนึง ไม่ใช่ คนึง
27 สิงหาคม 2550 10:53 น. - comment id 744775
ladymoon (เพื่อนเดือน) นานแล้วนะที่ไม่ได้พบกัน..ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาเยี่ยมชมอารมณ์เพ้อของเพื่อนคนนี้.. ยังไม่ได้นัดเลี้ยงรุ่นเลยนะ...ก็รุ่นเรายังมีคนที่ยังไม่ได้แต่งอีกเยอะนี่นา ไม่ต้องห่วง.....รึว่างานหน้าจะเป็นคิวของเพื่อนเดือนนะ.. งานนี้ราชบุรีแตกแน่ ๆ...สมาชิกคานทองจะบุกไปหม่ำหนมขันหมาก.. ขอให้มีความสุขกับที่ทำงานใหม่
27 สิงหาคม 2550 10:57 น. - comment id 744776
คุณห้วงคำนึง เพล้ง !!!! หน้าแตกเป็นประจำค่ะ.. เดี๋ยวหญิงรพีจัดให้ด่วนเลยค่ะ...ถ้าเห็นผิดตรงไหนอีก ขอความกรุณารบกวนมาบอกกันด้วยนะคะยินดีปรับปรุงค่า...ไม่งั้นก็จำผิด ๆ ไปเรื่อย ๆ ขอบพระคุณมากค่ะ...
27 สิงหาคม 2550 11:04 น. - comment id 744778
ขายออกแล้วนะไปดูมายัง...มีคนซื้อแล้วจ้า
27 สิงหาคม 2550 11:41 น. - comment id 744808
สาวจันทร์จ๋า งานนี้ป้าต้องแก้บนเลยนะนั่น..เมื่อคืนคิดกลอนสากกะเบือไม่ออก แล้วก็เลยไม่ได้โฆษณาตัวเอง..นั่งบนทั้งคืนให้มีคนมาเหมาลำ... ยังมีหลงให้เราต้องเสียของแก้บนจนได้สิน่า...
27 สิงหาคม 2550 11:50 น. - comment id 744814
คุงครูรพีเจ้าขาเพราะจังคะ แต่เศร้า คิดถึงคะนึงหา ยามร้างราแรมเรือน จิตนางคอยย้ำเตือน รักที่เคลื่อนคล้อยนานมา
27 สิงหาคม 2550 11:51 น. - comment id 744818
คิดถึงคนึงหา คิดถึงสุดหัวใจ เนาะครูรพี เศร้าจังเนาะ
27 สิงหาคม 2550 12:01 น. - comment id 744826
ยามรักร้างหางหายใจก้เศร้า มีความเหงาห่มใจในยามเหงา มีภาพรักเตือนใจในร่มเงา ของใจเราจึงเจ็บนัก..ครารักจาง.. เศร้านะคะ
27 สิงหาคม 2550 12:08 น. - comment id 744831
คุณพิมญดา (เจ้าสาวที่กลัวฝน) ก็เศร้าสิคะ...ยิ่งวันนี้ต้องดูดวงจันทร์สองดวงเพียงเดียวดาย... ช่างเหมือนคืนที่ยี่สิบสี่สิงหาเหลือเกิน...
27 สิงหาคม 2550 12:10 น. - comment id 744832
คุณกชมนวรรณ อย่ามาร้องไห้ด้วยกันนะคะ..ไม่อนุญาตค่ะ สงวนลิขสิทธิ์เฉพาะหญิงรพีคนเดียวค่ะ...
27 สิงหาคม 2550 12:13 น. - comment id 744833
คุณครูพิม กว่าสิบปีที่พรากจากอกแม่ คอยชะแง้แลเปล่าเศร้าโหยหวล คะนึงหาคราปองหมองรัญจวน อกจึงครวญหวนไห้ไร้รื่นรมย์
27 สิงหาคม 2550 12:46 น. - comment id 744840
อ่านแล้วเศร้า
27 สิงหาคม 2550 12:50 น. - comment id 744844
คุณอย่าให้ใคร โอ๋ ๆๆๆ คนดี..อย่าร้องไห้นะคะ... เดี๋ยวน้ำตาท่วมบ้านกลอนแย่เลยเน้อ...
27 สิงหาคม 2550 12:50 น. - comment id 744846
คิดถึงก็ไปหา ไปบอกว่าคิดถึง ไกลใกล้ไม่คะนึง เพราะคิดถึง..จึงไปหา..
27 สิงหาคม 2550 12:58 น. - comment id 744848
ความรู้สึกที่เหว่ว้าและเดียวดาย มันยากจะบอกใครให้เข้าใจ แม้จะผ่าน ไปนานเพียงใดเธอก็ยังอยู่ในใจเรา เศร้าบ้าง สุขบ้าง คือมนุษย์ค่ะ
27 สิงหาคม 2550 13:02 น. - comment id 744850
น้องสาวคนสวยยาแก้ปวด ต่อให้คิดถึงจนแทบจะขาดใจ แต่ก็ไม่ไปให้เสียงเชิง...... ไม่เอาค่ะ..พี่ไม่นิยมต้นงิ้ว....
27 สิงหาคม 2550 13:03 น. - comment id 744851
สวัสดีค่ะพี่รพี รึบเข้ามาดู อิอิ ไพเราะเพราะพริ้งเหมือนเดิมนะคะ หนูนึกว่าพี่จะนำเรือออกทะเลแล้ว ตั้งตารอค่ะ
27 สิงหาคม 2550 13:05 น. - comment id 744854
คุณผู้หญิงมือสอง น่านสินะ..ยากที่จะอธิบายให้ชัดแจ้ง.. เพราะมันคอยเสียดแทงอยู่ในอกทุกครา ที่เรา..คะนึงหา..
27 สิงหาคม 2550 13:08 น. - comment id 744856
คุรครูจิตรำพันคนสวย ก็มีคนมารับเหมาซื้อหมดเลยค่ะ... ครก หอย หม้อ รวมทั้งสากกะเบือ ของป้ารพีด้วยสิ..อิ..อิ.. งานนี้เลยไม่ต้องออกทะเลค่ะ อย่าไปรอที่นั่นนะคะเดี๋ยวคอยเก้อนะจะบอกให้..
27 สิงหาคม 2550 13:59 น. - comment id 744881
งดงามจ้างดงาม ดีแล้วล่ะต้องแบบนี้ซิ อ่านแล้วได้อารมณ์เห็นภาพ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
27 สิงหาคม 2550 14:19 น. - comment id 744887
ร่ายบรรเลง บทเพลงร้อย ค่อยคิดถึง จิตรำพึง คล้ายประหนึ่ง คนึงหา ท่ามกลางแสง แห่งราตรี ที่ส่องมา เหมือนเหว่ว้า คราน้อยนิด สะกิดใจ ปีหน้าลง อะคานามี่แฟนตาเชียร์ เลยนะเจ้าคะ ป้ารพี AF1 สู้ สู้ อ้าว!!! อายุเกินซะแล้วนี่ หวาย.....อดเลย......
27 สิงหาคม 2550 14:33 น. - comment id 744893
ยังคิดถึงคะนึงหาทุกขณะจิต แค่มีสิทธิ์คิดถึงอยู่ห่างห่าง เพราะรักฉันนั้นมีช่องว่าง เส้นแบ่งกลางของใจในตัวเธอ
27 สิงหาคม 2550 14:35 น. - comment id 744895
โหวตให้กะ AF .38 คริๆ เสียงไม่สมตัวเลยนะน้องเสียงเล็กกกกกกกกกกมากกกกกกกกก คริๆ
27 สิงหาคม 2550 14:36 น. - comment id 744896
ลุงแก้วประเสริฐที่เคารพ ความดีทั้งมวลต้องยกให้ลุงด้วยค่ะ... กลอนจะขาดความงามไป..ถ้าเขียนไม่ถูกต้องตามแบบที่กำหนด มีใจเขียนแต่เขียนโดยขาดความใส่ใจ..ก็ไม่ไพเราะเนาะ... ตอนนี้เวลาหลานจะเขียนงานสักเรื่องต้องสำรวจอารมณ์ตัวเองก่อนค่ะ แล้วก็จะคอยคำนึงถึงสิ่งที่ลุงสอนไว้..แต่บางครั้งก็มีพลาดค่ะ.. อย่างไรเสียถ้าหากลุงเห็นว่าพลาดไปบ้าง..ก็ตักเตือนได้นะคะ ยินดีแก้ไขตามที่แนะนำเสมอ...เพราะว่าหลานมิได้เชี่ยวชาญนัก.. อย่าชมกันซะอย่างเดียว... คราวนี้ก็เลยไม่รู้เลยว่ายังต้องปรับปรุงตรงไหนบ้าง... แพ้อากาศเป็นโรคของคนมีกรรมเนาะ..อิ..อิ.. ต้องระวังตัวเอง...ออกกำลังบ่อย ๆ ค่ะ..ร่างกายแข็งแรง ก็จะต้านโรคภัยได้...รึไงก็ไม่ทราบแจ้งไม่ใช่หมอหรือพยาบาลเนาะ...อิ อิ เอาเป็นว่าดูแลตัวเองก็แล้วกันค่ะ...เป็นห่วงคุณลุงนะคะ
27 สิงหาคม 2550 15:18 น. - comment id 744912
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายยามบ่าย 15.15 นาที
27 สิงหาคม 2550 15:32 น. - comment id 744916
พสุธา ต่างผืนผ้า มาลิขิต น้องประดิษฐ์ อักษรถึง คะนึงหา มหาสมุทร ต่างน้ำหมึก ในปากกา จารึกว่า คิดถึงเธอ เสมอใจ.... หญิงรพีจ๋า...ฝากกลอนอันแสนเชย ของพี่ รีณา มาแจมด้วยน๊ะ... เป็นกำลังใจให้นะคะ พี่ขอใ ห้น้องเข็มแข็งไวๆค่ะ
27 สิงหาคม 2550 19:20 น. - comment id 744936
พี่หญิงรพีคะ เสียงเพราะจังแต่ ถ้าไม่ผ่านการร้องไห้มาหรือก็ผ่านเบียร์มาแน่นอนเลยนะคะ ฟังแล้วรู้สึกได้เลยนะคะกลอนโดนใจอย่างมากมายคะ ขอน้อมตัวเป็นศิษย์ได้ไหมคะ
27 สิงหาคม 2550 21:20 น. - comment id 744979
หนูน้อยอาราเล่..ผู้น่ารัก คำว่าอายุเกินน่ะ...ต้องใช้สำหรับเราสองคนนะจ้ะ.. หรือว่าจะเถียง..
27 สิงหาคม 2550 21:28 น. - comment id 744983
คุณไหมไทย ร้อยคิดถึง พันคิดถึง แสนคิดถึง ล้านคิดถึง แอบมาบ่นแถว ๆ นี้แหละ... ตาคนนั้นไม่รู้หรอกค่ะ..
27 สิงหาคม 2550 21:35 น. - comment id 744984
ป๋านนทุก AF จุดสามแปดเหรอ...อืมมม..ก็ดีนะคะ เอาไว้ยิงให้ตรงใจน้องนิกกี้คนเดียว.. หรือไม่ก็ยิงชายชราผู้มีพื้นที่หน้าผากลุกล้ำ ไปจนถึงบริเวณท้ายทอยอย่างป๋าน่ะ... ไปแน่นอนค่ะภูเก็ต... ซื้อตั๋วเรียบร้อยแล้ว ล่วงหน้าเกือบสามเดือนเน่ะ..อิ.อิ นิกกี้เสร็จแน่ ๆ
27 สิงหาคม 2550 21:39 น. - comment id 744994
คุณล้นใจ อายจัง..แวะมาทักยามบ่าย 15.15 นาที.. แต่เข้ามาตอบตอน 21. 38 นาที.. หวังว่ายังคงทันนะคะ...
27 สิงหาคม 2550 21:39 น. - comment id 744995
27 สิงหาคม 2550 21:47 น. - comment id 745004
ล้านคิดถึง ร้อยคำนึง รำพึงหา ล้านดาวพา เรียงร้อย เป็นสร้อยฝัน หนึ่งเดือนเดียว เกี่ยวเกาะ เพราะรักมั่น กี่คืนวัน กี่ฝันใฝ่ ไม่คลายรัก.. แวะมาหาค่ะ คุณหญิงรพีคนดี..
27 สิงหาคม 2550 21:55 น. - comment id 745011
คุณพี่อารีณา หญิงรพีใช้ใจอ่านค่ะ...ไม่ต้องห่วงเนาะ สัมผัสได้ถึงความไพเราะจากใจค่ะ.. ทั้งเข้มทั้งแข็งเลยค่ะ.. กาแฟเข้ม..ตาแข็ง..ทำงานทั้งคืนแน่ค่ะ แต่ว่าหญิงจะรอดูพระจันทร์สองดวงค่ะ ดูจันทร์สองดวงอย่างเดียวดาย... ตอนนี้ที่เมืองไทย ณ.ตรงที่รพีอยู่นี่ฟ้าเปิดมากเลยค่ะ...อิจฉาน้องมั้ยคะ แวบ..ออกไปดูมาเมื่อตะกี้...จันทร์กระจ่างฟ้าจริง ๆ.. ดูด้วยกันเนาะ..
27 สิงหาคม 2550 22:14 น. - comment id 745022
คุณทิพย์โนราห์ พันดาว ..มิบังอาจค่ะ..ไม่ได้เลย..ไม่มีความรู้จริง ๆ ค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังแทบไม่รอด..มาสมัครเป็นลูกศิษย์ลุงแก้วสิคะ ไม่ดุหรอกค่ะ..อย่างมากก็แค่..จุด จุด จุด... อ่านแนวกลอน "ตัวเรา" ของแกดูก็ได้..บรื๋อออ... อ้อ!!!..หญิงรพีไม่ร่ำสุราหรอกค่ะ.. อย่างมากก็แค่ร่ำน้ำตา.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาน่ะค่ะ
27 สิงหาคม 2550 22:39 น. - comment id 745036
คุณมายอามีน อย่ามัวร้องไห้อยู่ค่ะ..ไปดูดวงจันทร์กันเร้วววว..
27 สิงหาคม 2550 23:08 น. - comment id 745046
คุณนั่งยิ้มริมระเบียง แฮ่ะ ๆๆ กว่าจะมาถึงวันนี้ก็คลายไปเยอะทีเดียวค่า... ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมหญิงรพีค่ะ... ชอบนอนอ่านหนังสือริมระเบียงค่ะ.. ก็เลยถูกใจชื่อคุณเป็นพิเศษ..
27 สิงหาคม 2550 23:47 น. - comment id 745065
กลับมาขอกลอนไปโพสค่ะหญิงรพี ช่วงนี้ งานเยอะ ซาหมองตัน แต่งได้บทเดียว ก็ต้องแบ่งกันอ่านหลาย ๆ คน คิก ๆ รักน๊าาาาา
27 สิงหาคม 2550 23:51 น. - comment id 745066
คุณนั่งยิ้มริมระเบียง อนุมัติด้วยใจเลยทีเดียวค่ะ...อิ..อิ
28 สิงหาคม 2550 00:05 น. - comment id 745072
นี่ ๆ คุณหญิงรพีป่านนี้ทำไมยังไม่นอนอีก พรุ่งนี้ ระวังตาเป็นแพนด้าน๊าาา ฮ่า ฮ่า ฮ่า
28 สิงหาคม 2550 00:12 น. - comment id 745079
คุณนั่งยิ้มริมระเบียง ก็นั่งอยู่ที่ริมระเบียงน่ะสิคะรอดูดวงจันทร์ไง แล้วก็นั่งอ่านกลอนใครก็ไม่รู้ค่ะ..เรื่อง.. "กี่คืน..กี่ฝันใฝ่..ไม่คลายรัก.."..คุ้น ๆ ไงก็ไม่ทราบ.. ฮุ ๆๆๆๆ..
28 สิงหาคม 2550 01:27 น. - comment id 745106
คืนนี้พระจันทร์สวยด้วยหล่ะคุณหญิงรพี แต่ว่าตอนนี้ง่วงมั่ก ๆ คงนั่งเป็นเพื่อนม่ายหวายยยย ต้องบายไปนอนก่อนหล่ะค่ะ
28 สิงหาคม 2550 01:38 น. - comment id 745108
คุณนั่งยิ้มริมระเบียง ค่า..รักษาสุขภาพนะคะ..ถ้ารพีทำงานเสร็จ ก็จะตามไปซุกตัวในที่นอนอุ่น ๆ ของรพีบ้าง.. จาบอกว่าเห็นจันทร์ดวงเดียวเอง
28 สิงหาคม 2550 08:31 น. - comment id 745163
ไม่มีดีอะไรให้คิดถึง ค่าคำนึงมิมีให้ใครประจักษ์ มิคิดพ้อขอให้ใครมารัก ติดกับดักเพียงหนเกินทนแล้ว แจมด้วยบทหนึ่งนะคะ
28 สิงหาคม 2550 13:28 น. - comment id 745269
แวะมาทักเจ้าค่าอืมแต่ว่ามันคิดถึงอ้าคิดถึง-คิดถึง-คิดถึง-คิดถึงเอาอีกแล้ว
28 สิงหาคม 2550 14:40 น. - comment id 745351
คุณเพียงพลิ้ว อยากตอบเป็นกลอนเนาะ..แต่มันมึนตึ๊บค่ะ เหมือนจะไม่สบาย...."ติดกับดักเพียงหนเกินทนแล้ว" ขอบคุณที่มาแจมบทกลอนค่ะ.. รออ่านงานคุณนะคะ
28 สิงหาคม 2550 14:42 น. - comment id 745355
คุณจันทร์ไร้เงา คิดถึงก็คิดถึงอยู่นะคะ...แต่รู้สึกร่างกายจะไม่ไหว.. ยังไงขอคิดถึงตัวเองก่อนนะคะ... ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมที่บ้านรพีค่ะ
28 สิงหาคม 2550 22:03 น. - comment id 745606
ไม่เป็นไรครับ ถ้าบอกไปก็จะรู้สึกไม่ดี แต่ถ้าไม่บอกก็จะยิ่งเป็นการไม่ดีใหญ่ คุณครูบอกว่า เอก ต้องเป็น นายภาษา ต้องอยู่เหนือภาษา อย่าให้ภาษา มากำหนด เป็น กฎนำ ตัวเราได้ครับ ผมจึงทำเท่าที่สมควร หากว่าอะไรรุนแรงไปก็ขอโทษนะครับ อายุผมน้อยนิด ยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยซ้ำ ถือว่า ไม่สมควรที่จะทำเช่นนี้กับผู้อาวุโสกว่า ยอมรับว่าหนักใจ แต่บางครั้งก็ทนไม่ได้
29 สิงหาคม 2550 08:33 น. - comment id 745692
เรียนคุณห้วงคำนึง ความจริงเราเองก็มิได้ปิดช่องทางเห่งการเรียนรู้ใด ๆ ของตนเอง ไม่คิดดูหมิ่น..ติฉินหรือไม่เคยคำนึงแม้ว่าผู้ที่ให้ความสว่างแก่เรานั้นจะอายุน้อยกว่าเรา เพราะถือว่าเรานั้นมิได้เชื่ยวชาญในด้านการใช้ภาษาแต่อย่างใด และรู้สึกยินดีที่มี คนสนใจที่จะแนะนำและปรับปรุงแก้ไขให้ด้วยซ้ำ เวลาทีเราตรวจการบ้านนักเรียนถ้าเห็นว่านักเรียนเขียนคำใดผิดก็จะแก้ไขให้เสมอ..แต่ไม่ค่อยเจอคำไทยเพราะว่าเราสอนภาษาอังกฤษ หากแต่ก็ได้เห็นในบางคำที่เป็นภาษาอังกฤษที่เขาเขียนผิดมาบ้างเราก็จะแก้ไขให้ในทันที เพราะถ้าหากเราไม่แก้ไขให้นักเรียนก็จะจำผิด ๆ ไปเช่นนั้นตลอดชีวิต แต่ก็มิได้ตำหนิว่าทำไมนักเรียนถึงเขียนมาได้อย่างนี้ เพราะเขาเองก็คงไม่รู้เหมือนอย่างที่ตัวเราเองก็ไม่รู้นี่แหละ.. ฉะนั้นอย่าเกรงใจที่จะแนะนำหรือให้ความรู้ใด ๆ เราเองเต็มใจและยินดีเป็นอย่างยิ่ง..เราถือว่าคนที่แนะนำ และแก้ไขเรานั้นเขาหวังดีมีเจตนาดีเหมือนดั่งที่เราเอง ก็ได้มอบเจตนาดี ๆ นั้นให้กับลูกศิษย์ของเราเช่นกัน แต่อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ...คือตัวเราเอง..งงประโยคหนึ่งที่คุณเขียนน่ะ "คุณครูบอกว่า เอก ต้องเป็น นายภาษา ต้องอยู่เหนือภาษา อย่าให้ภาษา มากำหนด เป็น กฎนำ ตัวเราได้ครับ" ไม่เข้าใจว่าอะไรคือ "เอก" ...คุณอาจจะหัวเราะในความเขลาของเราเนาะ... แต่บอกตามตรงว่าไม่เข้าใจว่า..เอก..เป็นใครแล้วทำไมต้องเป็น..นายภาษา.. เข้าใจว่าเราเป็นคนไทยต้องเรียนรู้ภาษาไทยของเราให้สามารถนำมาใช้ได้เป็นอย่างดี..แต่ไม่เข้าใจว่าอะไรคือ "เอก" พอท่านเขียนว่า "เอก ต้องเป็นนายภาษา" เราก็เลย..งง.. ย้อนกลับมาไขปริศนาให้เราได้ทราบด้วยจักเป็นพระคุณอย่างสูงที่แมตตาช่วยลบเงาความเขลาแห่งใจเราให้หมดสิ้นไป ..ต้องขอบคุณในความทนไม่ได้ของคุณยิ่งนัก..เราเองก็ชื่นชมในผลงานของคุณเป็นยิ่งแล้ว
30 สิงหาคม 2550 21:07 น. - comment id 746662
เอก คือชื่อเล่นของผมครับ พ่อแม่ ผมก็สอนอังกฤษ แต่ผมไม่ได้เท่าท่าน ได้แค่ภาษาไทย อย่างนี้ ควรเรียกว่า อวชาติบุตร หรือ อนุชาติบุตร ดี
31 สิงหาคม 2550 20:40 น. - comment id 747258
คุณห้วงคำนึง คุณชื่อเอกนี่เอง...ถ้างั้นก็กระจ่างแล้ว..ขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง การที่คุณพ่อคุณแม่คุณเป็นครูสอนภาษาอังกฤษแต่คุณได้แค่ภาษาไทย...มิอาจตีความได้ว่าตัวคุณเป็น อวชาติบุตร หรือ อนุชาติบุตร หรอกนะ เราคิดว่าท่านคงภูมิใจในตัวท่าน..เหมือนอย่างที่ตัวเราเองก็รู้สึกชื่นชมในตัวท่านเช่นกัน..เราคิดว่าพ่อแม่ท่านก็คงเข้าใจท่านเหมือนอย่างที่เราคิดนะ ท่านเป็นเพียงเด็ก..อย่างที่ท่านได้แนะนำตัวกับเรา..แต่ท่านสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างลึกซึ้งในฐานะที่เป็นคนไทยและรู้จักรักษาไว้ซึ่งภาษาไทยซึ่งเป็นภาษาประจำชาติ พ่อแม่ท่านคงไม่ตำหนิหรอก..เราเองก็คิดว่าการที่บุคคลแต่ละคนมีความชอบและเชี่ยวชาญแตกต่างกันมิใช่สิ่งที่น่าตำหนิใด ๆ เราเองต่างหากที่น่าตำหนิเป็นคนไทยเสียเปล่าแต่กลับไม่เอาดีทางด้านภาษาไทย.. ก็คงสมควรแล้วที่ผู้รู้อย่างท่านเกิดอาการทนไม่ได้และได้ดิเตียนมานะที่นี้... ขอบคุณมากที่ท่านได้กรุณานำแสงสว่างมาให้เรา