นับจากวันที่เธอไปหัวใจก็ถูกพันธนาการ เป็นดอกไม้ที่ไม่อาจผลิบานตั้งแต่วันนั้น มีชิวิตบนผืนหญ้าไร้ชีวาในแจกัน สดใสใต้ดวงตะวันไร้ความฝันในห้องสีเทา รอเพียงวันจะแห้งเหี่ยวอยู่ที่เดิม ไร้สีสันมาแต่งเติมอย่างวันเก่า นับจากวันที่เธอลาความไร้ค่าก็คือเงา ดอกไม้ที่รอวันแห้งเฉาจะจำร่ำร้องอะไรได้เล่าให้กับตัวเอง
13 กุมภาพันธ์ 2545 14:17 น. - comment id 35262
เติมน้ำแล้วใส่ปุ๋ย แม้แต่ดอกหมามุ่ยยังไม่เฉา จะสะทกอะไรแม่นงเยาว์ ไม่มีเขาใช่ไร้ใครที่ ยังแคร์
13 กุมภาพันธ์ 2545 18:51 น. - comment id 35293
agree with dokkoon there are many flowers in my garden. every flower in my garden is so beautiful But one in my heart so blue but i still love one in my heart. Care one who care you and love one who love you dee mai. If you can.
13 กุมภาพันธ์ 2545 21:38 น. - comment id 35310
ขอบคุณค่ะพี่ดอกคูณและ coolhated รักคนที่เค้ารักเราหรือเรารักเค้าดีก่าน๊อ เฮ้อ
30 มีนาคม 2545 14:07 น. - comment id 43389
สิ่งที่ทำได้คือต้องรับมันไปหรือเปล่า