ลมไล้ใบไม้ไหว.... ก้านกิ่งใบ..แตกร่วงหล่น ลมไล้ใบไม้วน.... ไหลลู่ล้นบนลานดิน... เปรียบชีวิตที่ผิดฟ้า... สู่ชราล้าผกผิน วาดหวังหลั่งเหงื่อริน... เก็บเศษเก่าของเหล่าคน.... ดวงตาเคยแจ่มใส.... ลาจากไกลเหลือเหี่ยวย่น ดวงหน้าล้าทุกข์ทน.. กระเสือกระสนทนหากิน .............................................................. หมวกดำเสื้อกล้ามแดง สูบยาแรงไหววูบวาบ นั่งลงพิงพาบ....ติดตั่งพนังปูน ดวงตามองกว้างไกล ชีวิตใคร..ใยอาดูร ริ้วรอยเส้นปูดปูน..เพิ่มพอกพูนตรากตรำงาน... เป้เก่าเจ้าของแก่ เหนื่อยย่ำแย่ ทั้งแก่กร้าน... ล้วงชิมหยิบจุนจานอาหารเจือ...ที่เหลือกิน..... ทิพย์โนราห์ พันดาว
23 สิงหาคม 2550 18:50 น. - comment id 743170
พูดถึงคนแก่ คนแก่มาจีบแน่เลย
23 สิงหาคม 2550 20:50 น. - comment id 743226
อิอิ น่ารักดี
26 สิงหาคม 2550 19:28 น. - comment id 744505
เป็นชิวิตที่ต้องต่อสู้ ตราบที่ยังมีลมหายใจ แม้แก่เฒ่า ไม่มีผู้ใด ดูแล ไม่งั้นต้องอดตาย มาชื่นชมผลงานค่ะ